پرواضح است والدینی که توجه و دقت زیادی در تربیت فرزند خود دارند به مرور یک هنرمند می شوند و به راحتی می توانند از عهده مسوولیت تربیت فرزند خود برآیند و بر بسیاری از مشکلات دوران رشد مخصوصا دوره نوجوانی فائق آیند.
کودک باید از همان سال های ابتدایی زندگی موردتربیت و تعلیم قرار گیرد تا زمینه های رشد مناسب جسمی،روحی-روانی و اجتماعی او به طور صحیح فراهم گردد.
والدین منطقی می توانند با برنامه ریزی،هدفمندی و قاطعیت در امر تربیت فرزند خود موفق باشند.تربیت باری به هرجهت نمی تواند تضمین کننده روحیه متعادل فرزند مخصوصا درآینده باشد.
والدین نباید در جهت تربیت صحیح فرزند خود هیچ گونه کوتاهی نمایند و لازم است حتی گاهی کاستی های شیوه های تربیتی خود را با روش های صحیح برطرف نمایند.
عوامل بیولوژیکی و محیطی در چگونگی شخصیت فرد اثری انکارناپذیر داشته و از آن جایی که این عوامل اثرگذار متنوع هستند انسان ها با یکدیگر متفاوت می باشند.در واقع هیچ دو کودکی را نمی توان یافت که از نظر روحی و روانی کاملا به هم شبیه باشند ولی آن چه حائزاهمیت است این که والدین باید با توجه به محیط خانوادگی و خلق و خوی فرزند خود،شیوه صحیح متعادل را پیش گیرند.
به خوبی قابل درک است که تربیت کودکان کار چندان ساده ای نیست و دشواری های خود را دارد.لذا والدین باید نسبت به راه کارهای ارائه شده تفکر کرده و بینش لازم را کسب نمایند.
برای این که والدین بتوانند از عهده مسوولیت تربیت فررند خود برآمده و هرچه بیشتر توانمندی های بالقوه خود و فرزندشان را باور نمایند باید با قاطعیت رفتار نمایند.
کودک باید ریاست و قاطعیت والدین خود را با تمام وجود احساس کند در غیر این صورت والدین از بهانه گیری ها،یکدندگی ها،لجبازی های فرزندشان که خاص دوران کودکی است درامان نخواهند بود.
کودک باید از همان سال های ابتدایی زندگی،از الگوی صحیح و باثبات تربیتی برخوردار باشد و مهارت های لازم را بیاموزد و بتواند ارتباط سازنده ای با دیگران برقرار سازد.
قاطعیت والدین باید کاملا به کودک القا شود ولی این بدان معنی نیست که پدر و مادر رفتار خشکی با فرزندشان داشته باشند.
کاملا ثابت شده است این والدین در امر تربیت فرزند خود ناموفق خواهند بود.لذا لازم است والدین با مهربانی،صبوری،گذشت و صداقت فرزند خود را آموزش داده و در این خصوص اطلاعات خود را ارتقا دهند.
فراموش نکنید تربیت فرزند شامل تمام رفتارهای کودک(از خوردن و خوابیدن تا مسائل بزرگ تر و مهم تر)می باشد زیرا در آینده تمام رفتارهای کودک موردتوجه خواهد بود.
