سلام نو – سرویس فرهنگ و هنر: مجید مجیدی از جمله کارگردانانی است که به راستی فرزند انقلاب و محصول دوران پس از انقلاب هستند، درست شبیه چهره‌هایی چون ابراهیم حاتمی کیا و محسن مخملباف که بعد از انقلاب ظهور و بروز داشتند.
او در آستانه انقلاب فعالیت جدی خود را با بازیگری در تئاتر آغاز کرد و بعد از انقلاب هم به عنوان بازیگر در چند فیلم حضور داشت. مجیدی در سال‌های دهه ۶۰ و ۷۰ به عنوان بازیگر شناخته می‌شد. او در فیلم بایکوت ساخته محسن مخملباف در نقش یک کمونیست سرخورده، در فیلم تیرباران در نقش شهید سید علی اندرزگو، و در فیلم دو چشم بی‌سو در نقش یک معلم توده‌ای نقش ایفا کرد.
اما درخشش مجیدی از زمانی آغاز شد که به دنبال کارگردانی و نویسندگی در سینما رفت. اولین فیلم بلند او به نام بدوک در سال ۱۳۷۰ برنده جایزه جشنواره فجر شد. بچه‌های آسمان سومین ساخته سینمایی وی به عنوان یکی از پنج نامزد بهترین فیلم خارجی زبان اسکار ۱۹۹۸ شده بود.
بچه‌های آسمان سرنوشت مجیدی را تغییر داد و نام او را در تاریخ سینمای ایران ثبت کرد. این فیلم آن چنان مورد توجه قرار گرفت که بعدها حتی بخشی از داستان آن در کتاب‌های درسی هم وارد شد.
داستان بچه‌های آسمان داستان خواهر و برادری به نام علی و زهرا است. علی کفش‌های خواهرش را گم می‌کند. از آنجایی که زهرا کفش دیگری ندارد و پدر هم توانایی مالی خرید کفش نو را ندارد، قرار می‌گذارند که صبح‌ها زهرا کتانی علی را بپوشد و ظهر علی با کتانی به مدرسه برود. با وجود تلاشی که زهرا برای به‌موقع رساندن کفش‌ها می‌کند، اما علی هر روز دیر به مدرسه می‌رسد. در نهایت او برای به دست آوردن یک جفت کفش اضافه در یک مسابقه دو شرکت می‌کند، اما اول می‌شود و به جای کفش دوچرخه می‌برد!
راجر ایبرت، منتقد مشهور و شناخته شده سینما که نقدهایش درباره هر فیلمی اهمیت خاصی داشت در مورد بچه‌های آسمان نوشت: این فیلم آموزنده و دارای سکانس‌های فوق‌العاده است.
در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۸)، مجید مجیدی جزو طرفداران میرحسین موسوی بود.او در جریان این حمایت در جمع دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان قبل از انتخابات گفت:
"بنده بر این باورم اگر مهندس موسوی انتخاب شود، لطف بزرگی است که خداوند براین ملت کرده و اگر انتخاب نشود لطف بزرگی است که خداوند در حق مهندس موسوی کرده‌است. چرا که ایشان در طول عمر خود همیشه با سلامت و صداقت و دین باور و معتقد به اصول انقلاب زندگی کرده‌است."
او سینمای ایران را قبل از انقلاب ۱۳۵۷ یک سینمای سطحی و تبلیغاتی دانست که هیچ‌گونه هویت، فرهنگ و اعتقاد ایرانی نداشت و فیلم‌هایی سطحی و مبتذل که با فرهنگ ایرانی همخوانی نداشت در آن ساخته می‌شد. وی آتش‌زدن سینماها را در کنار بانک‌ها، مراکز دولتی و مراکز ساواک نشانه این دانسته که مردم ایران هیچ تعلق خاطری به آن‌ها نداشتند.
یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های مجیدی فیلم محمد رسول الله بود که 8 سال طول کشید و از پروژه‌های مهم سینمای ایران نیز به شمار می‌رفت.
در ساخت این مجموعه همچون سایر فیلم‌های تاریخی سال‌های اخیر ایران نظیر ملک سلیمان از عوامل خارجی و در سطح سینمای روز جهان استفاده شده‌است. فیلم‌برداری این اثر بر عهده ویتوریو استورارو و موسیقی متن آن ساختهٔ ای. آر. رحمان است که هر دو از هنرمندان برنده جایزه اسکار به‌شمار می‌آیند.
