به گزارش سلام نو ، آیت الله جعفر سبحانی در محفل قرآنی که در دارالقرآن علامه طباطبایی برگزار شد، عنوان کرد: اشاعره معتقدند که مومنین، خداوند را با چشم‌های خود می‌بینند و بر این عقیده خود بسیار تاکید دارند و علمای اشاعره تاکید بسیاری بر این موضوع دارند.
وی افزود: رویت خداوند در آخرت از اصول اشاعره است و کسی که این موضوع را قبول نداشته باشد را اهل بدعت می‌دانند؛ البته اغلب اشاعره معتقدند که نمی‌توان خداوند را در دنیا مشاهده کرد و این رویت در آخرت صورت می‌گیرد؛ البته برخی نیز معتقدند که خداوند در آخرت به انسان حس ششمی اعطا می‌کند که با آن می‌توان خدا را رویت کرد.
این مرجع تقلید شیعه بیان کرد: آیه‌ای که اشاعره به آن استنباط می‌کنند که خداوند را می‌توان رویت کرد، آیه «وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ ناضِرَهٌ إِلی رَبِّها ناظِرَهٌ» است؛ برخی کلمه "ناظره" را به معنی دیدن و برخی به معنی انتظار می‌دانند؛ ولی این بحث‌ها زائد است، اگر بخواهیم آیه را معنی کنیم، باید به آیه بعدی توجه کنیم؛ با توجه به آیه بعدی متوجه می‌شویم که معنی "ناظره"، انتظار است.
وی ادامه داد: بهترین دلیل اشاعره همین آیه ذکر شده است که آن هم با معنی کردن قرینه آیه بعدی، مشخص می‌شود که استنباط رویت خداوند از آیه اشتباه است.
آیت الله سبحانی تصریح کرد: دلیل دوم اشاعره برای رویت خداوند، آیه " لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنی وَ زِیادَهٌ وَ لا یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ" است؛ ولی دلیلی که این آیه را برای رویت خداوند می‌دانند، را نگفته‌اند.
وی گفت: عقیده‌ای که می‌گویند "خداوند را بر روی کرسی دیدم" اندیشه یهودی است که یهودیان وارد اسلام کردند و به آیاتی نیز استدلال کردند که با بررسی آن‌ها متوجه می‌شویم که اشتباه است.
این استاد حوزه با اشاره به رحلت حضرت خدیجه (س) اظهار کرد: طبق برخی روایات اولین کسی که به رسالت پیامبر (ص) ایمان آورد، حضرت خدیجه (س) بود و سپس روز بعد امام علی (ع) ایمان آورد و این نکته بسیار مهم در فضیلت آن با نو بزرگوار است.
وی تاکید کرد: حضرت خدیجه (س) زن کوچک و شناخته نشده‌ای نبود و در مکه بسیار سرشناس و ثروتمند بود و تمام جایگاه و ثروت خود را بخاطر ایمان رها کرد و سه سال در شعب ابی طالب گرسنگی کشید.
آیت الله سبحانی اظهار کرد: حضرت خدیجه (س) دارای جایگاه بسیار بالا و با ارزشی است و در روایات از فضائل این بانوی بزرگوار بسیار ذکر شده است./ایسنا
