گروگان ها به طرفداری از گروگان گیرها پرداختند! آن ها نه تنها در دادگاه علیه گروگان گیرها شهادت ندادند بلکه از رفتارهای پلیس شکایت کردند. یکی از گروگان های آزاد شده صندوقی برای دفاع از گروگان گیران خود راه اندازی کرد و جالب تر این که یکی از گروگان ها با سردسته گروه سارقین روابط عاطفی پیدا کرد و با او نیز ازدواج کرد! از این جا نام #سندروم_استکهلم متولد شد.
سندروم استکهلم یک مکانیزم دفاعی در اثر یک طرحواره(تله) یا بیماری روانی ست. شاید افرادی را دیده باشید که هرچند از طرف فرد مقابل خود، مورد آزار و شکنجه قرار می گیرند امّا با این وجود فرد شکنجه گر را دوست دارند و برایش دلسوزی می کنند! احتمالاً نمونه رایج آن را در روابط زن و شوهری یا والد و فرزندی دیده باشید.
سندروم استکهلم از حس غریزی فرد قربانی یا به اسارت گرفته شده برای حفاظت از خود منشأ می گیرد. به این ترتیب که ادامه حیات او توسط اسارت گیرنده خود تعیین می شود بنابراین فرد اسیر شده با وجود وضعیت خیلی بد و به جای نفرت یا رهایی از قربانی بودن، به طور ناخودآگاه پیوندی با اسارت گیرنده ایجاد می کند تا زنده بماند!
روانشناسان می گویند فرد قربانی، به دوران نوزادی خود باز می گردد و در وضعیت وابستگی فرو می رود. در مقابل، فرد گروگانگیر نیز ناخودآگاه نقش مادری را به خود می گیرد که می خواهد در مقابل تمامی تهدیدات از کودک خود محافظت کند! وقتی فرد شکنجه گر یا گروگانگیر، به قربانی خود اندکی محبت که حق اوست می کند، قربانی آن ها را به عنوان خصایص مثبت او در نظر می گیرد! نکته مهم این که در سندروم استکهلم، قربانی برای این که نجات یابد؛ همه چیز را از دریچه گروگانگیر خود می بیند و سعی می کنند هر آن چه او را خوشحال می کند انجام دهد!
اگر در این شرایط هستید؛ بهتر است از مثلث(قربانی- ناجی- شکنجه گر) خودتان را رها و با یک روان درمانگر مشورت کنید.
#سندروم_استکهلم#reality_mind
