<br/>  تارنمای خبری تحلیلی لوبلاگ ، نوشت: اروپا باید برای برجام ایستادگی کند، حتی اگر چنین چیزی به معنی هزینه دادن در روابط با ایالات متحده باشد.<br/><br/> <br/><br/><br/> <br/><br/>

به گزارش سلام نو، "الدار ممدوف" مشاور سیاسی سوسیال دموکرات‌ها در کمیته روابط خارجی پارلمان اروپا در نوشتاری با عنوان "سه کشور اروپایی مجری عملی تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران؟ " افزود: در حالی که تنش در خلیج فارس بی وقفه به سمت بحران پیش می‌رفت، به تازگی چرخشی امیدوارانه صورت گرفت. در این میان تلاش‌های چندگانه بین المللی برای کاهش تنش میان ایالات متحده و ایران و همچنین بی میلی دو طرف برای آغاز جنگ از دلایل موثر در کاهش تنش بوده است. پیشنهاد"سرگئی ریابکوف" معاون وزیر خارجه روسیه برای تشکیل جلسه اضطراری طرف‌های باقیمانده در برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) همراه با سوئیس، عراق و عمان که تلاش می‌کنند بار دیگر کانال‌هایی برای گفتگو میان واشنگتن وتهران داشته باشند وسفر پیش روی "شینزو آبه" نخست وزیر ژاپن، به تهران پس از دیدار با "دونالد ترامپ"، همه از تلاش بازیکنان زیادی که به طور جدی متعهد به اجتناب از جنگ هستند، خبر می‌دهد.

در ادامه گزارش درج شده در این تارنمای خبری تحلیلی آمریکایی می‌خوانیم: "هایکو ماس" وزیر امور خارجه آلمان، آخرین شخصیت مهمی است که سفر خود به تهران با هدف نجات برجام را اعلام کرده است. انتظار می‌رود وی روز دوشنبه ۱۰ ژوئن (۲۰ خرداد) با "محمد جواد ظریف" همتای ایرانی اش ملاقات کند. هرچند این سفر باید زودتر از این انجام می‌شد اما بازهم حرکت خوبی است. لازم به ذکر است بلافاصله پس از اعلام برنامه سفر "آبه" به تهران، که امضا کننده برجام هم نیست، به نظر می‌رسد طرف‌های اروپایی برجام از این حرکت وی خجالت زده شده‌اند و در تلاش هستند اقدامی عملی برای وضعیت پیش روی کنونی انجام دهند.

لازم به یادآوری است اتحادیه اروپا دارای مسئولیت ویژه ای در حفظ برجام است، چرا که برای تأمین امنیت خود، ۱۲ سال مذاکرات دیپلماتیک را سرمایه گذاری کرده و برجام را به عنوان یک موفقیت چند جانبه موثر می‌داند. اما "ماس" قرار است چه پیام‌هایی به نمایندگی از اتحادیه ۳ کشور اروپایی به همتایان ایرانی خود ارائه دهد تا آنها را متقاعد سازد که در توافق بمانند؟

بیانیه‌های سیاسی اتحادیه اروپا در حمایت از برجام، که اروپا تعداد زیادی ازآنها تولید کرده، با بالا گرفتن تنش ایران و ایالات متحده، مفید بوده است، اما اکنون برجام باید با اقدام واقعی و ملموس پشتبانی شود. استقبال از صبر استراتژیک ایران از لحاظ اخلاقی و همچنین اصرار بر اینکه گزینه‌های دیگر غیر از ماندن در برجام بدتر هستند و امیدواری به آمدن دولتی جدید در واشنگتن پس از انتخابات ۲۰۲۰ از دیدگاه اروپاییان منطقی به نظر می‌رسد، اما دیگر ایران را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. زیرا فقدان دریافت مزایای لازم از جانب برجام برای ایران، دیگر هیچ مدافعی برای آن باقی نگذاشته است. این امر مخالفان تندرو را که انتخابات مجلس و ریاست جمهوری را پیش رو دارند، قدرتمندتر می‌کند.

از سوی دیگر، عملکرد EU3 (فرانسه، آلمان و بریتانیا) تا کنون خوشبینی چندانی در پی نداشته است. ماس در ۳۱ ماه مه (۱۰ خرداد) در نشست مطبوعاتی با "مایک پمپئو" وزیر خارجه ایالات متحده در برلین، اساساً سخنان پمپئو را تأیید کرد، تا زمانی که اینستکس (ابزار حمایت از مبادلات تجاری شرکت‌ها با ایران) محدود به تجارت کالاهای بشردوستانه (مواد غذایی و دارو) باشد، مشکلی ایجاد نمی‌کند. ناگفته نماند وزارت دارایی ایالات متحده به روشنی EU3 را در خصوص راه اندازی اینستکس تهدید به تحریم کرده بود. چنین چیزی به شدت نزدیک به تحمیل سیستم "غذا در برابر نفت" علیه عراق پس از شکست در جنگ خلیج فارس است.

با این حال، بر خلاف "صدام حسین" (رئیس جمهوری وقت عراق در زمان جنگ خلیج فارس) ایران در جنگ شکست نخورده و پس از برجام تحت تحریم‌های هسته‌ای سازمان ملل متحد قرار ندارد و برعکس و برخلاف ایالات متحده، به تعهداتش در قبال برجام پایبند بوده است.

از سوی دیگر، احترام به تحریم‌های آمریکا علیه هدف اعلام شده از سوی اینستکس در راستای تسهیل تجارت مشروع اروپا با ایران است. در حقیقت، بیانیه EU3 روشن ساخت که تجارت بشردوستانه نخستین قدم برای عملی کردن این سازوکار است. بنابراین، محدود کردن این ابزار به تجارت غذا و دارو، اتحادیه اروپا را به مجری عملی تحریم‌های ایالات متحده، بدون هیچ گونه مبنایی در قوانین بین المللی و اروپایی، تبدیل می‌کند.

"امانوئل مکرون" رئیس جمهوری فرانسه، در جریان دیدار خود با ترامپ در جشن "روز دی" (پیاده سازی نرماندی) آب را گل آلودتر کرد و گفت که اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها اهداف مشابهی در مورد ایران دارند و تنها در مورد چگونگی دستیابی به آن دیدگاه متفاوتی دارند.

اکنون این سوال پیش می‌آید که آیا سخنان مکرون به پذیرش ۱۲ درخواست پمپئو اشاره دارد، یعنی تغییر رژیم در ایران و اختلاف‌ها تنها بر سر تاکتیک‌ها است؟ یا این اظهارات تنها به مساله هسته‌ای محدود است؟

از طرفی، درست است که هدف ایالات متحده و اتحادیه اروپا اجازه ندادن به ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای است، اما بهترین راه برای اطمینان از این نتیجه، تشویق واشنگتن به پیوستن دوباره به برجام است نه اینکه فشار را بر طرفی که (ایران) به تعهدات خود کاملاً پایبند بوده، بیشتر کنند.

هرچند شاید دلیل این اظهارات، پایبندی اروپا به متحد دیرین (آمریکا) خود باشد، اما احتمالش کم است. همچنین ممکن است دلیل دیگر موقعیت کنونی این باشد که ایرانیان از تمام فرصت‌ها برای تعامل با اتحادیه اروپا استفاده نکردند. در هفته‌های اخیر، اروپا در برنامه سفرهای دیپلماتیک مقامات ارشد ایران لحاظ نشده بود. به دلیل درگیری‌های جناحی (در ایران)، دفتر نمایندگی اتحادیه اروپا هرگز در ایران اجازه فعالیت پیدا نکرده و حبس مکرر شماری از دو تابعیتی‌ها در ایران و تحریم وزارت اطلاعات ایران از سوی اتحادیه اروپا، از اعتماد دو طرف به یکدیگر کاسته است.

اما باید تاکید کرد اروپا باید برجام را نه به خاطر ایران، بلکه به دلیل نقش خود در نظام بین الملل حفظ کند. بر خلاف ایالات متحده، اتحادیه اروپا عمدتاً قدرت نرم است و نفوذ و ارتباط آن تنها از طریق نظم بین المللی مبتنی بر قوانین به حداکثر می‌رسد.بنابراین غیر قبال قبول است در دنیای زیر سلطه قلدرها بخواهیم در بازی مجموع صفر (یک بازی ریاضی که در آن سود و زیان یک شرکت کننده دقیقاً برابر است با سود و زیان شرکت کننده‌های دیگر)، شرکت کنیم. به همین دلیل است که باید برای برجام ایستادگی کرد، حتی اگر چنین چیزی به معنی هزینه دادن در روابط با ایالات متحده باشد.

در غیر این صورت، اگر واشنگتن و تهران در نهایت پای میز مذاکره بنشینند، اروپایی‌ها به چنین گفتمانی دعوت نمی‌شوند و چنین چیزی ضربه محکمی به اعتبار اتحادیه اروپا خواهد زد. زیرا این امر توانایی آنها را در دفاع از موافقتنامه‌های بین المللی که خود را قهرمان آن می‌داند، زیر سوال می‌برد. لذا هایکو ماس در سفر به تهران باید این را به خاطر داشته باشد.

"تارنمای لوبلاگ از نام جیم لوب سردبیر این تارنما، روزنامه نگار کهنه کاری که گزارش‌های تحلیلی از سیاست خارجی واشنگتن در قبال خاورمیانه می‌نوشت گرفته شده است. این تارنما اولین وبلاگ برای دریافت جایزه "آرتور رأس" برای گزارش گیری و تجزیه و تحلیل مستقل از آکادمی دیپلماسی آمریکا در سال ۲۰۱۵ بود. این تارنما در سال ۲۰۰۸ راه اندازی شد و هدفش بیشتر تحلیل سیاستهای اتخاذ شده از سوی واشنگتن در قبال تهران بود"./خبرانلاین

کد خبرنگار: ۱
۱دیدگاه شما

برچسب‌ها

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • ۱۸:۰۲ - ۱۳۹۸/۰۳/۱۹
    به نام خدا موضوع: درخواست خروج از برجام سلام علیکم تنها راه موفقیت ما، مقاومت در برابر دشمنان زورگو، تکیه بر توانمندی و ظرفیت های داخلی و ارتباط با کشورهای غیر مستکبر است. آمریکا و این سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان حتی اگر در مقابل چشم ما، جنگ زرگری هم راه بیاندازند باز دو روی یک سکه اند. مگر یادمان رفته که امام راحل (ره) فرمود: «آمریکا از انگلیس بدتر، انگلیس از آمریکا بدتر.» امام خامنه ای قبل از روی کار آمدن دولت ترامپ فرمودند: «برجام را ابتدائاً نقض نخواهیم کرد این را همه بدانند ... آن ها اگر پاره کردند ما آتش می زنیم.» ایشان سال گذشته، پس از خروج آمریکا از برجام در جلسه خصوصی با هیأت دولت فرمودند: «در روزنامه خواندم که ترامپ گفته که من می خواستم به ترزا مِی سفارش کنم راجع به سخت‌گیری نسبت به ایران، [امّا] او به من سفارش کرد درباره‌ی سخت‌گیری راجع به ایران! اینها این [جور] هستند دیگر. آن‌وقت تلفن می زند به آقای دکتر روحانی و اظهار ارادت و اخلاص هم به ایشان می کند. اینها را بایستی این‌جوری و با این چشم نگاه کرد؛ بدند اینها، اینها خیلی بدند. بنده یک سینه حرف دارم در زمینه‌ی اروپایی‌ها - نه به‌خاطر سیاستهای امروزشان ‌- به‌خاطر ذات خبیثی که حکومتهای اروپایی در طول این چند قرن از خودشان نشان داده‌اند؛ خیلی حرف گفتنی اینجا زیاد است، نمیخواهیم حالا وارد آن مسائل بشویم.» سپس در یک جلسه عمومی فرمودند: «حالا گفته می‌شود که برجام را می‌خواهیم با این سه کشور اروپایی ادامه بدهیم؛ من به این سه کشور هم اعتماد ندارم. من می‌گویم به اینها هم اعتماد نکنید؛ [اگر] می‌خواهید قرارداد بگذارید، ... تضمین به دست بیاورید، تضمین واقعی، تضمین عملی، والا فردا اینها هم همان کاری را خواهند کرد که آمریکا کرد، [امّا] به یک شیوه‌ی دیگر.» رهبر معظم انقلاب در ابتدای امسال در حرم رضوی فرمودند: « در مورد ایران، از اواسط قاجار، اروپایی‌ها به ما ضربه زدند. در جنگهای ایران و روس، انگلیس‌ها به ایران خیانت کردند؛ به عنوان واسطه وارد میدان شدند، امّا از پشت خنجر زدند. در قضیّه‌ی امتیاز تنباکو، در قضیّه‌ی امیرکبیر و رفتاری که با امیرکبیر کردند؛ فشارهای انگلیس‌ها و سفارتخانه‌های اروپایی در تهران بود که پادشاه ابله قاجار را وادار کرد خون امیرکبیر را بریزد و او را که می توانست ایران را متحوّل کند، کنار بگذارد. [همچنین] رفتار اروپایی‌ها در روی کار آوردن حکومت دیکتاتوری رضاخان، رفتار اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در ساقط کردن دولت مصدّق، رفتار آنها در قضایای گوناگون اقتصادی و سیاسی و امنیّتی ما و رفتار آنها در قضیّه‌ی جنگ تحمیلی و بعد هم رفتار آنها در قضیّه‌ی تحریم؛ اینها را ما نباید از یاد ببریم. غربی‌ها با ما همیشه همین جور رفتار کرده‌اند؛ نمیتوانیم به آنها هیچ امیدی داشته باشیم. در همین قضیّه‌ی اخیر، در قضیّه‌ی برجام، وظیفه‌ی اروپایی‌ها چه بود؟ خب یک قرارداد هفت‌جانبه‌ای بسته شده بود -شش کشور و ایران این طرف؛ هفت کشور- یک طرف که آمریکا است خارج شد؛ وظیفه‌ی طرفهای دیگر چه بود؟ وظیفه‌ی اروپایی‌ها این بود که می‌ایستادند در مقابل آمریکا، میگفتند ما به تعهّد خودمان پایبندیم؛ تعهّد آنها این بود که تحریمها به طور کلّی برداشته بشود؛ باید محکم می‌ایستادند، [امّا] با بهانه‌های مختلف نَایستادند. علاوه بر اینکه در مقابل آمریکا نَایستادند، خودشان هم در عین اینکه مدام به ما تأکید کردند و می کنند که «نبادا از برجام خارج بشوید»، عملاً از برجام خارج شده‌اند؛ یعنی حتّی تحریمهای جدیدی را علیه ایران به وجود آورده‌اند. این رفتار اروپایی‌ها است؛ از اینها می شود توقّع داشت؟ این کانال مالی‌ای هم که اخیراً مدام گفته میشود یک کانال مالی درست کرده‌اند، این به شوخی شبیه‌تر است؛ البتّه شوخی تلخی است. این هیچ معنی‌ای ندارد؛ آن چیزی که وظیفه‌ی آنها است با آنچه آنها دارند مطرح میکنند زمین تا آسمان فرق میکند. در آخرین مسئله‌ی بین‌المللی ما، باز اروپایی‌ها مثل گذشته از پشت خنجر زدند، به ما خیانت کردند. از اینها توقّع نمی شود داشت؛ هیچ توقّعی نمی شود داشت.» ایشان در اردیبهشت در دیدار مسئولان نظام متذکر شدند: « برای اصلاح امور هم چشم به خارج از کشور نداشته باشید؛ دیگران به ما کمکی نخواهند کرد [بلکه] ضربه میزنند؛ خارج به ما ضربه [میزند]. اروپا را ملاحظه میکنید؟ این کشورهای اروپایی که دیگر آمریکا نبودند، ما با اینها که دعوایی نداشتیم، ما که با اینها اختلاف نداشتیم، با بعضی‌شان به‌اصطلاح روابط خوبِ دوستانه هم داشتیم. ملاحظه میکنید چه جوری برخورد کردند در همین قضیّه‌ی برجام و تعهداتشان و مانند اینها. حالا جالب هم این است که مدام هم تکرار میکنند که «ما پایبند برجامیم». اصلاً معنای پایبندی آلمان و فرانسه و انگلیس به برجام چیست؟ یکی از اینها سؤال کند که شما پایبندید، یعنی چه کار میکنید؟ شماها چه تعهدی در مقابل برجام دارید؟ به کدام تعهّد عمل میکنید؟ همین طور مدام میگویند ما متعهّدیم، ما پایبندیم. یعنی چه پایبندید؟ خب این [جور] است. بنابراین به بیرون نباید نگاه کرد. برای اصلاح کار باید درون را نگاه کرد. اصل اینجا است.» بالاخره ایشان در اول خرداد در جمع دانشجویان اظهار داشتند: «یکی از دوستان گفتند تصویب برجام را به رهبری نسبت داده‌اند؛ خب بله، امّا شما که چشم دارید، ماشاءالله هوش دارید، همه چیز را میفهمید! آن نامه‌ای را که من نوشتم نگاه کنید، ببینید تصویب چه جوری است؛ شرایطی ذکر شده که در این صورت این [توافق] تصویب میشود. البتّه اگر چنانچه این شرایط و این خصوصیّات اجرا نشد، اِعمال نشد، وظیفه‌ی رهبری این نیست که بیاید وسط و بگوید برجام نباید اجرا بشود. [البتّه]خود این، یک مقوله‌ای است که وظیفه‌ی رهبری در این جور مواقع اجرائی چیست. عقیده‌ی ‌ما این است که در زمینه‌های اجرائی، رهبری نباید وارد میدان بشود و یک کاری را اجرا کند یا جلوی اجرای یک کاری را بگیرد، مگر آنجایی که به حرکت کلّی انقلاب ارتباط پیدا میکند؛ آنجا چرا، وارد میشویم، امّا در موارد دیگر نه. بنابراین نه، برجام را به آن صورتی که عمل شد و محقّق شد، بنده خیلی اعتقادی نداشتم و بارها هم به خود مسئولینِ این کار -به آقای رئیس‌جمهور، به وزیر محترم خارجه، به دیگران- همین را گفته‌ایم و موارد زیادی را به آنها تذکّر داده‌ایم.» علیرغم تمام این نصایح متأسّفانه دولت پس از گذشت بیش از یک سال از خروج آمریکا از برجام هنوز منتظر وعده سر خرمن اروپایی ها می باشد و در حالیکه از خود برجام اثری باقی نمانده از اقدامات به اصطلاح متقابل ایران در چارچوب برجام دفاع می کند! این در حالی است که اروپایی ها اعتراف کرده اند، هیچگاه تحریم های آمریکا را دور نمی زنند، بلکه فقط در چارچوب آنچه ارباب آمریکایی به آن ها اجازه داده است، فقط به ایران کمک های انسان دوستانه می کنند، یعنی غذا و دارو را در برابر فروش نفت می دهند و همزمان بارها ما را تحت فشار گذاشته اند که در برابر همین وعده های ننگ آور توخالی بدون تضمین، به برجام های 2، 3، 4 و 5 ( خود تحریمی مالی FATF، موشکی، منطقه ای و حقوق بشر) بپیوندیم. در واقع این به اصطلاح کانال اینستکس هم، دامی برای بلوکه کردن درآمدهای ارزی کشور و محقق کردن بهتر تحریم های آمریکا جهت افزایش فشار بیشتر بر ماست. لذا لازم است علاوه بر رد اینستکس، صادرات و واردات خود را با هر پول دیگری غیر از دلار آمریکا و در قالب پیمان های دو جانبه با کشورهای غیر مستکبر غربی انجام داده؛ و در یک اقدام انقلابی در اسرع وقت از برجام خارج شویم؛ ضمن آن که از تصویب لوایح استعماری پالرمو و CFT ممانعت به عمل آورده و اجرای الزامات FATF را خاتمه دهیم.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • پربازدید

    پربحث

    اخبار عجیب

    آخرین اخبار

    لینک‌های مفید

    ***