خیلی از دوستان به مطلبی که راجع به ارث نوشتم واکنش نشون دادند و معتقد بودند در ایران باستان ارث دختر و پسر مساوی بوده من رو هم دعوت کردند به مطالعه کوروش و داریوش
من خواستم یه مطلبی خدمت این دوستان عرض کنم. قربونتون برم درسته که الان اغلب علمای اسلامی معتقد هستند که ارث دختر نصف پسر هست اما هیچ کدامشون نگفتند حالا اگه یه برادری تصمیم گرفت از حقش به خواهرش ببخشه و ارث رو مساوی تقسیم کنه حرام است.
پس بیایید به آیین باستانیمون عمل کنیم و خودمون موقع تقسیم ارث به خواهرهامون حقوق مساوی پرداخت کنیم.
اگر اینجوری بودیم راستگو هستیم
و الا هی بشینیم بدون سند و مدرک حرف بزنیم، نه دردی دوا میشه نه مشکلی حل میشه
بعضی ها رو می بینم مدام دم از جناب کوروش و داریوش میزنند و از مترقی بودن فرهنگ اون زمان مردم ایران می زنند
بعد موقع تقسیم ارث که میشه به حکم اسلام عمل می کنند و به خواهرهاشون نصف ارث میدند و بعدم میگند قانونه!
یا این که بعضی ها مدام دم از فرهنگ و تمدن چند هزار سالمون می زنند و عین آب خوردن ته سیگار شون رو از پنجره ماشین پرت می کنند بیرون
قانونی رو که تبعیض میدونند و غیر انسانی موقعی که منافعشون رو تأمین کنه پاس می ایستد
مثل بعضی خانم های محترمی که کلی از تمدن و برابری زن و مرد در گذشته کشورمون صحبت می کنند و اون وقت مهریه که حکم اسلامی بوده رو میزارند اجرا!
اگه نمی‌ترسیدم ناامید بشید صدتا از این مثال ها میزدم تا ببینید چقدر راحت میشه یه جور فکر کرد یه جور دیگه حرف زد و یه جور دیگه عمل کرد.
ما چقدر مسلمانیم؟ هر چقدر که انسانیم
جناب کوروش کبیر یا داریوش یا هر انسان بزرگی که می شناسید
اگر حرفی زده که امروز دردی از جامعه درمان می کنه یا ما رو به پیش میبره خوب بیایید بهش عمل کنیم
اما اگه فقط از این نام ها داریم استفاده می کنیم تا دیگران رو تخریب کنیم بهتره توجه کنیم که داریم خلاف مسیر این بزرگان حرکت می کنیم
اونی که دنبال خوب بودن هست کاری نداره کی گفته وقتی حرف حساب بشنوه حالش خوب میشه و بهش عمل می‌کنه
اونی هم که نمی‌خواد مسیر درست رو بره هزار تا دلیل میتراشه تا حق رو نپذیره و بهش عمل نکنه
حالا بیایید از میراث هزاران سالمون با عمل کردن پاسداری کنیم.
سید حسن آقامیری در بخش دیگری از استوری خود با هشتگ یه خبر خوب این خبر را منتشر کرد:
هیئت عمومی دیوان عالی کشور رأی داد
برابری دیه زنان و مردان در تمام جنایت ها؛ رأی دیوان عالی کشور
بیشتر صاحب نظران فقهی معتقدند باید دیه جبران کننده فقدان شخص مقتول برای اولیای دم در قتل نفس و جبران کننده خسارت های وارده شده به فرد مجروح و آسیب دیده در جنایت علیه اعضای بدن باشد.
زمانی می توان به وضوح اهمیت این خبر را درک کرد که به یاد بیاوریم دیه دختران شین آبادی با همه خسارات جبران ناپذیر بدنی که متحمل شدند، نصف مردان محاسبه شد.
در ماجرای آتش سوزی دخترانه مدرسه درودزن نیز همین اتفاق افتاد و در داستان تلخ نگار قربانی که در پی حادثه در شهربازی قطع نخاع شد نیز نصف دیه پرداخت شد. در همه این سال ها، در همه جنایت ها علیه زنان این اتفاق تکرار شده است: مگر در حوادث رانندگی.
