شاید در یک مهمانی با کودکانی روبرو شده اید که از لحاظ شخصیتی، بازی ها، برخوردها، نحوه رفتار و کارها با یکدیگر متفاوت بوده اند. برخی از کودکان بسیار آرام که با متانت با یکدیگر رفتار می‌کردند و در مقابل،برخی از کودکان بسیار شیطان که حتی ممکن است برخی از آن ها کلماتی را به زبان می آوردند که باعث نگرانی بسیاری از خانواده ها می شده است.
شاید از نگاه اغلب مردم، کودکی که آرام باشد و با متانت رفتار کند جزو کودکان با ادب است و این موضوع برای بسیاری از والدین بسیار اهمیت داشته باشد اما باید به این موضوع توجه کرد که ساکت بودن، کم رویی و خجالتی بودن کودک نشانه ادب و متانت کودک نیست.
باید به این موضوع توجه کرد که لزوما هر کودکی که ساکت، کم رو و یا خجالتی است باادب نیست و کودک باید این توانایی را داشته باشد که با وجود با ادب بودن از حق خود دفاع کند و اجازه ندهد که حق او زیر سوال رود و حتی باید با رعایت ادب جواب دهد و نسبت به موضوعی مخالفت و حتی مبارزه کند.
برخی از افراد فکر می کنند هر کودکی که همیشه به حرف گوش می کند و با هیچ کس مخالفتی ندارد از سلامت شخصیت برخوردار است که باید گفت چنین نیست.
در واقع کودکی که این ویژگی ها را دارد قدرت «نه گفتن» ندارد که والدین باید به این موضوع بسیار توجه کنند و این مهارت مهم را در او تقویت کنند زیرا هنگامی که بزرگتر می شود باید دارای مهارت«نه گفتن» باشد و والدین باید فرزندی را تربیت کنند که به خاطر عشق و اعتماد به آن ها با والدین خود همکاری کند نه به خاطر خجالت، ترس و کمبود اعتماد به نفس به حرف والدین خود گوش کند.
