. بدانید که هیچ کس کامل نیست
برای دیابت هیچ تعطیلی وجود ندارد. حتی سخت ترین افراد هم نمی توانند در تمام مدت قند خون خود را کنترل کنند، رژیم غذایی خود را حفظ کنند و یا فعالیت های فیزیکی مربوط به هدفشان را در تمام مدت انجام دهند.
دیابت منحصر به فرد است، زیرا شما هر روز و هر دقیقه ای در حال تصمیم گیری پزشکی هستید. تأکید بیش از حد بر روی دیابت موجب احساس بدبختی می شود. فرد مبتلا به دیابت باید با بیماری کنار بیاید و خودش را برای از دست دادن اهداف روزمره، هفتگی و حتی بیشتر سرزنش نکند. سعی کنید کمی احساس خوشی کنید و سعی کنید هرآنچه که در توان دارید به نحو احسن انجام دهید. بدانید که هیچ کس کامل نیست و شما هم یکی مثل بقیه.
آنچه را که موجب ناراحتی تان می شود بشناسید
ابتلا به دیابت موجی از ترس، عصبانیت، نگرانی و اندوه را در شما ایجاد می کند. دانشمندان آنچه را که "ناراحتی دیابت" در افراد مبتلا به نوع 1 و افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می نامند، بررسی کردند. آنها پی بردند که در هر دوره 18 ماهه، از یک سوم تا نیمی از افرادی که مبتلا به دیابت هستند، احساس خوبی نسبت به آن ندارند. هفت مشکل مشترک پریشانی دیابت در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 1 ذکر می شود که شایع ترین آنها احساس درماندگی است. شماره های قند خون زندگی خود را دارند. آنها بالا و پایین می روند و شما دائما تنظیمات آن را انجام می دهید. تحمل آن و حتی احساس عدم توانایی بسیار سخت است. در هر حال همیشه خوشحال باشید و بدانید اعداد ثابت نیستند.
سایر منابع شایع پریشانی دیابت در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 1 عبارتند از:
نگرانی در باره هرآنچه که در اطراف آنها وجود دارد
در مورد دسترسی به مراقبت های بهداشتی خوب نگران هستند
کمبود حمایت از خانواده یا دوستان را ملاحظه می کنند و احساس پلیس دیابت بودن را دارند.
از خطرناک بودن قند خون خود می ترسند
کنترل قند خون موجب احساس نگرانی شان می شود.
اینکه چه چیزی و در چه زمانی بخورند، برایشان اذیت کننده است.
افرادی که مبتلا به دیابت هستند باید توجه داشته باشند که چه چیزی موجب احساس ناراحتی آنها می شود و سعی کنند به این موارد رسیدگی کنند. برنامه ها یا کارگاه های آموزشی و گارگاه های مهارت راهی هستند که بر روی چیزهایی که موجب احساس ناراحتی تان می شود تمرکز کنید و مشکلات خود را حل کنید.
همچنین، افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نیز احساس نگرانی دارند. احساس ناراحتی و درک اجتماعی منفی از دیگر منابع رایج اذیت کننده در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نیز وجود دارد. توجه به آنچه در مورد دیابت به شما مربوط می شود مهم است. هرچقدر که بیشتر کنترل بیماری را داشته باشید، مدیریت بیماری برایتان بهتر خواهد بود.
اهداف واقع بینانه تعیین کنید
اهدافی را تعیین کنید که قابل دست یابی باشند. اهداف را به بخش های قابل مدیریت و کوچکتر تقسیم کنید. پیمودن قدم های کوچک برای دست یابی به اهداف بزرگ اغلب منطقی به نظر می رسد. برای مثال، اگر لازم است 20 کیلو وزن کم کنید؛ می توانید برنامه ریزی خود را برای هر دو کیلو کاهش وزن در ماه تنظیم کنید. فراموش نکنید روش درمانی که به کار می برید باید با شیوه زندگیتان سازگاری داشته باشد.
4. از دیگران کمک بگیرید
هنگامی که احساس ناراحتی به شما دست می دهد، علاوه بر دکتر می توانید از مشاور، دوستان و خانواده نیز کمک بگیرید در میان گذاشتن داستان زندگی دیابتی تان در گروه های حمایتی بسیار مفید خواهد بود از نزدیک ترین افراد زندگیتان کمک بگیرید. کمک انواع مختلفی دارد، مانند درخواست از خانواده برای یادآوری زمان درمان و یا از دوستانتان بخواهید که با شما به پیاده روی بیایند. بدون حمایت دیگران شما احساس غم و تنهایی می کنید.
5. تغییر کار آسانی نیست
تغییر رفتار چالش برانگیز است؛ بخصوص شما که با دیابت دست و پنجه نرم کنید. به دانشگاه رفتن، تشخیص بیماری و تلاش برای درمان، از انواع تطبیقاتی هستند که بسیار نگران کننده است. برای کاهش استرس، خود را برای تغییرات بزرگ در زندگی آماده کنید.
6. همه چیز را به پزشک خود بگویید
به طور منظم با دکتر ملاقات کنید. در هنگام ملاقات، مطمئن شوید که همه علائم فیزیکی و احساستان را با او در میان می گذارید. دیابت موجب افسردگی و اضطراب در شما می شود. احساس شما نقش مهمی در کنترل تواناییتان برای کنترل بیماری دارد. داشتن وضعیت ذهنی و روحی خوب؛ به همان اندازه تغذیه و ورزش اهمیت دارد. در برقراری ارتباط با پزشک نقش فعال داشته باشید.
