سلام نو – سرویس اجتماعی: حذف کامل پست قائم مقامی از جمله اتفاقات مثبتی بوده که در شهرداری تهران اجرایی شده است. اصولا حذف صندلی های تزئینی با هدف ارتقای کارآیی سیستم های موجود اتفاق قابل ملاحظه ای است که باید به منظور چابک سازی اتفاق می افتاد.
به گزارش سلام نو، طرح پست قائم مقامی با تاخیر و با یک رای متزلزل به تصویب اعضای شورای شهر رسید. این طرح که شهرداری تهران را به ادغام و کاهش حوزه‌های معاونت شهرداری تهران از ۹ سطح به حداکثر ۶ سطح سازمانی و حذف پست های قائم مقام یا جانشین و مشاور در کلیه واحدهای ستادی، مناطق، سازمان ها و شرکت های تابعه الزام می کرد با 10 رای از 19 رای تصویب شده بود.
تغییر ساختار شهرداری تهران در وضعیتی که در حال حاضر شهر تهران گران اداره می شود امری ضروری به نظر می رسید. گفته می شود سالیانه هزینه حقوق، دستمزد، مزایا و ... پرسنل معادل حدود ۶۰۰۰ میلیارد تومان می شود. در این شرایط کوچک سازی یک نیاز جدی در ساختارهایی نظیر شهرداری است.
مجید فراهانی، عضو شورای شهر پیش تر با اشاره به این نکته که شهرداری تهران اداره یک شهر هشت میلیونی را با حدود ۶۸ هزار کارمند انجام می‌دهد، گفته است: این در حالی است که شهرداری استانبول با ۱۸ میلیون نفر جمعیت تنها با نصف تعداد کارمندان شهرداری تهران اداره می شود. تنها ۱۸ هزار پست در شهرداری تهران وجود دارد؛ اما برای این ۱۸ هزار پست ۶۸ هزار کارمند وجود دارد و این نشان می دهد که کارمندان بدون نیاز به مجموعه جذب شده اند.
تردیدی نیست که وجود این حجم از نیروی انسانی منجر به ناهماهنگی در ساختار شهرداری تهران می شود. به گفته مجید فراهانی در شهرداری پنج هزار نفر نیروی شاغل در امور فرهنگی داریم که حدود ۲۰ میلیارد تومان در ماه هزینه این افراد می شود؛ اما در اداره کل فرهنگ و ارشاد تنها ۱۰۰ نفر نیروی کار وجود دارد و یا ۴۰۰ نفر در پست مدیریت روابط عمومی قرار دارند که حداقل ۱.۵ میلیارد تومان در ماه هزینه حقوق این افراد می شود که نشان می دهد به چه میزان پست های موازی در شهرداری وجود دارد.
قائم مقام فردی بود که همه اختیارات معاون و یا رئیس همچون حق امضاء، حق نظارت و غیره را داشت و در زمانی که معاون نبود ریاست سازمان یا معاونت مربوطه را برعهده داشت. حالا معاون برنامه‌ریزی شهرداری و سرپرست معاونت منابع انسانی از حذف کامل این پست خبر داده است.
حامد مظاهریان با اعلام این خبر اظهار کرده است: قائم مقامان افرادی کارکشته و با نفوذی بودند که همه اختیارات معاون را داشته و کارهای معاون و رییس را در غیاب آنها انجام می‌دادند. در حال حاضر به طور قطع می گویم که پست قائم مقامی در شهرداری وجود ندارد. با این حال ممکن است معاونین و روسا متناسب با برنامه‌هایی که دارند از این افراد استفاده کنند.
آنچه واضح است نیاز به تحولات کلان در ساختار شهرداری است. کاهش معاونت ها و حذف پست هایی چون مشاور و قائم مقام را نیز باید در راستای همین تحولات ارزیابی کرد. کوچک سازی شهرداری تهران با حذف نیروهایی که نبودشان در سیستم خللی ایجاد نمی کند اتفاق مثبتی است که سال های سال است مدیریت شهری از آن بی بهره بوده است. نهاد عریض و طویلی همچون شهرداری تهران با حذف صندلی های تزئینی می تواند مدیریتی به مراتب کارآمدتر داشته باشد.
