به گزارش سلام نو، شهابالدین منتظمی، مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست درباره انتقادهای مطرح شده نسبت به فرایند لقاح مصنوعی یوزهای پردیسان گفت: باید بپذیریم اقدامی که روی دلبر صورت گرفته است در موعد خودش درست نبوده و متأسفانه آن زمان این اطلاعات به بیرون ارائه نشد؛ باید مشاوره از چند صاحب نظر انجام میشد و سپس هورمونتراپی صورت می گرفت، اما واقعیت این بود که این کار انجام نشد و شان مککویین براساس تجربیات خود اقدام کرده نه براساس پروتکل های موجود برای کارهای تخصصی و این حتماً مورد اشکال است.
منتظمی با بیان اینکه طبیعی است که بین صاحب نظران و متخصصان امر یک سری مباحث رد و بدل میشود گفت: نه در مورد عوارضی که آن زمان روی دلبر ایجاد شده و نه در مورد اینکه این هورمونتراپی بعدها چه مشکلاتی برای دلبر ایجاد کرده است، هنوز ارزیابی نشده و این اشکال بر آن فرایند وارد است.
وی ادامه داد: با این حال بر اساس معاینات اخیر که زمستان سال گذشته (۹۷) روی دلبر انجام شده ما فرض را بر این میگذاریم که دلبر شرایط نرمال دارد و قابلیت آن را دارد که به روش های فعلاً غیرتهاجمی روی آن کار انجام شود.
مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به انتقادهایی که بهرنگ اکرامی دامپزشک و متخصص بیماریهای تولید مثلی مطرح کرده بود گفت: دکتر اکرامی متخصص و صاحب نظر هستند و به نظرات ایشان در این حوزه احترام میگذاریم و در بحث پروژه تکثیر در اسارت یوز از نقطه نظرات تمام متخصصان استفاده خواهیم کرد اما به این موضوع اشاره می کنم که اولویت اصلی و قطعی سازمان، حفظ یوز در زیستگاه است و برنامه ها و پروژه هایی طراحی کردیم هم برای زیستگاه و هم برای گونه با برنامه های پایشی که با همکاری استان هایی که دارای زیستگاه یوز هستند شروع خواهد شد و امیدواریم فرایندهای حفاظتی جدید برای زیست گاه ها خیلی محکم تر، قوی تر و علمی تر از قبل ارائه شود. این تأکید سازمانی و معاون محیط طبیعی است که تمام انرژی ما روی زیستگاه باشد.
منتظمی ادامه داد: الان سه یوزپلنگ در پارک پردیسان یعنی دو ماده و یک نر داریم که قطعاً هیچ گونه امکان رهاسازی آنها در طبیعت نیست. شرایط این سه یوز بسیار خاص است و باید بتوانیم بحث تکثیر در اسارت را کاملاً علمی و منطقی و خارج از هر گونه شتاب زدگی و روش های غیرمعمول جلو ببریم. در خصوص بحث تکثیر در اسارت پیشنهادهای مختلفی از سوی اکولوژیست ها، دامپزشکان و صاحبنظران مطرح است که بسیار متفاوت از یکدیگر است. چندین جلسه با حضور معاون محیط زیست طبیعی سازمان، برگزار و این پیشنهادها ارزیابی شد و چندین سناریو ارائه شد. اگر بخواهیم هر کار فنی روی سه یوز انجام دهیم، که باید انجام دهیم و بحث تکثیر در اسارت باید با قدرت جلو برود، بحث سناریوهای مختلف از نظر زیستی وجود دارد که باید بررسی شود مثلاً آیا اینها باید وسط تهران نگهداری شوند؟ آیا اگر موالیدی از اینها به وجود آید، بچه های آنها هم باید در تهران باشند؟ یا اینکه حتی اگر در اسارت هم نگهداری می شوند در شرایط زیستگاه طبیعی خود باشند که قطعاً مورد دوم دقیق تر است.
وی یادآور شد: برای دریافت تجربیاتی که در دو سه کشور و به ویژه در آفریقای جنوبی به دست آمده یک نشست تخصصی برگزار شد و مهمانانی از صاحبنظران آفریقای جنوبی داشتیم که تجربیاتی در بحث نگهداری در زیستگاه های طبیعی داخل فنس برای یوزهای در اسارت داشتند. ما قطعاً برای یوزهای در اسارت و موالیدشان برنامه داریم که این یوزها در زیستگاه طبیعی خود زیست کنند نه در تهران. اگرچه تخصص ها و امکانات مورد نیاز در تهران است اما زیستگاه طبیعی در تهران نیست. از یک طرف اگر به سمت زیستگاه طبیعی برویم یعنی تکثیر جایگاه های طبیعی خودشان و در شرایط نیمه اسارت یعنی مناطق حصارکشی شده بزرگ، آنجا امکانات خوبی برای کارهای دامپزشکی و تکثیر و غیره نداریم که اینها محدودیت های ما در این حوزه است.
مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست گفت: رایزنی هایی با متخصصان، دامپزشکان متخصص، اکولوژیست ها و مدیران استانی می کنیم تا بهترین گزینه را برای این سه یوز در اختیار داشته باشیم به نوعی که هم زمان را برای باروری و بارداری این سه یوز از دست ندهیم و هم اینکه اینها در شرایط زیستگاهی خودشان زیست کنند. مستمرا پیگیر هستیم، نشست ها ادامه دارد و امیدواریم شاید بتوانیم ظرف یکی دو ماه آینده تصمیم منطقی بگیریم تا شکل و محل فرایند تکثیر در اسارت این یوزها، قطعی شود.
منتظمی در پایان گفت: از تمام متخصصان و صاحبنظران تقاضا دارم از مجادله های دو طرفه و غیر رسمی پرهیز کنند چرا که بعضاً از نقطه نظرات جامعه علمی سوء برداشت میشود. خواهش میکنیم از همه عزیزان که در کنار ما باشند و اجازه بدهند که از ظرفیت های آنها استفاده بهینه کنیم. تقاضا می کنیم با هر دیدگاه و برنامه و منطق درستی خارج از احساس و فرایندهای بدبینانه، به ما کمک کنند و چرا که این کار متعلق به گونه انحصاری ماست و کار ملی است و از همه دعوت میکنم در کنار ما باشند. جای همه متخصصان محفوظ است و از تمام دوستان استفاده خواهیم کرد و چه در خصوص حفظ زیستگاه های طبیعی و چه در بحث تکثیر در اسارت درها به روی نقطه نظرات و تجربیات باز است.
/مهر