دعای حرز یمانی + متن و روایت

روایت حرز یمانی

عبدالله بن عباس و عبداللَّه بن جعفر نقل کرده‌اند: روزی نزد امیر مومنان(ع) بودیم، امام حسن(ع) وارد شد عرض کرد: ای امیر مومنان(ع) مردی آمده است و اجازه ورود می‌خواهد. امام علی(ع)فرمود: بگو بیاید. مردی تنومند، خوش سیما که چهره‌ای گیرا و بزرگ منش با لهجه‌ای فصیح و خوش که لباس پادشاهان بر تن داشت، وارد شد. سلام کرد و گفت: من از دورترین مناطق سرزمین یمن آمده‌ام و از بزرگان عرب‌های منسوب به شما (شیعیان) می‌باشم، مِلکی بزرگ و نعمتی فراوان دارم. دارای زندگانی خوش و حالی آسوده و اموالی با رشد و ترقّی داشتم، روزگار مرا ورزیده ودارای تجربه هستم ولی دشمنی دارم که بسیار سرسخت است و با سپاهیان فراوانش به من حمله کرد و پیروز شد، راه چاره برای من باقی نگذاشته است. فردی در خواب به من گفت: نزدشما بیایم تا دعایی که حضرت محمد(ص) به شماآموخته است، بیاموزم و باخواندنش بر دشمنم پیروز شوم.ای امیر مومنان؛ من به سرعت به همراه چهارصد بنده نزد شما آمدم، و خدا و رسول او و شما را گواه می‌گیرم که تمام شان را آزاد کردم و این کار را تنها برای خاطر خداوند متعال انجام دادم. حالا با تنی لاغر و رنجور از راهی پرپیچ و خم و سرزمین دور نزدت آمدم؛ پس بر من منّت بگذار و به خاطر فضل و بزرگواریت، و نیز به خاطر حقّ پدری و خویشاوندیت آن دعا را به من بیاموز. امیرالمومنین فرمود: باشد؛ این کار را انجام می‌دهم إن شااللَّه. آن گاه، دوات و کاغذی خواست و این دعا را برای آن مرد نوشت وفرمود: مراقب باش که حفظ کنی، و باید تمام این دعا در یک روز خوانده شود؛ و همانا من امیدوارم در حالی به سرزمینت برسی که خداوند دشمنت را نابود فرموده باشد. راستی من از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: اگر فردی این دعا را با نیتی راستین و قلبی خاشع و فروتن بخواند، آن گاه به کوه‌ها دستور بدهد که همراه او حرکت کنند، به طور حتم به دنبالش حرکت خواهند کرد؛ و اگر به دریا دستور دهد می‌تواند بر روی آن راه برود. آن مرد پس از گرفتن دعا به طرف وطنش حرکت کرد، پس از چهل روز نامه‌اش به امیر مومنان(ع) رسید که در آن نوشته بود : واقعیت آن است که خداوند متعال دشمنانم را به هلاکت رساند؛ به گونه‌ای که حتّی یک مرد از آنان در سرزمین ما باقی نمانده است. امام علی(ع) فرمود: این را می‌دانستم؛ و این حقیقت را رسول خدا(ص) به من آموخته است، هیچ کاری نیز بر من دشوار نمی‌شود، جز آن که با این دعا آسان می‌شود.

حکایت حرز یمانی و امام زمان (عج اله)

محدّث نوری ‏رحمه الله در این باره در کتاب «دارالسلام» می ‏نویسد:

امیراسحاق استرآبادی می ‏گوید: در راه مکّه خستگی راه ناتوانم کرد، و از حرکت باز ایستادم و از کاروان عقب ماندم، واماندگی من؛ مرا از زندگی نااُمید کرد، دست از دنیا شُستم و مانند کسی که جان ‏می ‏سپارد به پشت خوابیدم، و شروع به گفتن شهادتین نمودم.

ناگاه در بالینم مولای ما و مولای جهانیان خلیفه خدا بر مردمان حضرت بقیّه اللَّه ارواحنا فداه ‏جلوه ‏گر شد و فرمود: ای اسحاق؛ برخیز.

برخاستم، تشنگی بر من چیره شده بود، آبم داد، و سوار بر مرکب خود نمود. همین طوری که ‏راه می ‏پیمودیم من «حرز یمانی» را می‏ خواندم، حضرت اشتباهات مرا تصحیح می‏ فرمود، تا اینکه حرز تمام شد، ناگاه متوجّه شدم که در سرزمین ابطح (مکّه) هستم، از مرکب پائین آمدم و آن حضرت را ندیدم.

حرز یمانی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

أَللَّهُمَّ أَنْتَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الَّذی لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، وَأَنَا عَبْدُکَ، ظَلَمْتُ نَفْسی، وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبی، وَلایَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلّا أَنْتَ، فَاغْفِرْ لی یا غَفُورُ یا شَکُورُ.

أَللَّهُمَّ إِنّی أَحْمَدُکَ، وَأَنْتَ لِلْحَمْدِ أَهْلٌ، عَلی ما خَصَصْتَنی بِهِ مِنْ مَواهِبِ الرَّغائِبِ، وَما وَصَلَ إِلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ السَّابِغِ، وَما أَوْلَیْتَنی بِهِ مِنْ إِحْسانِکَ إِلَیَّ، وَبَوَّأْتَنی بِهِ مِنْ مَظَنَّهِ الْعَدْلِ، وَأَنَلْتَنی مِنْ مَنِّکَ الْواصِلِ إِلَیَّ، وَمِنَ الدِّفاعِ عَنّی، وَالتَّوْفیقِ لی، وَالْإِجابَهِ لِدُعائی حَیْنَ اُناجیکَ داعِیاً.

وَأَدْعُوکَ مُضاماً، وَأَسْأَلُکَ فَأَجِدُکَ فِی الْمَواطِنِ کُلِّها لی جابِراً، وَفِی الْاُمُورِ ناظِراً، وَلِذُنُوبی غافِراً، وَلِعَوْراتی ساتِراً، لَمْ أَعْدَمْ خَیْرَکَ طَرْفَهَ عَیْنٍ مُنْذُ أَنْزَلْتَنی دارَ الْإِخْتِیارِ، لِتَنْظُرَ ما اُقَدِّمُ لِدارِ الْقَرارِ، فَأَنَا عَتیقُکَ مِنْ جَمیعِ الْآفاتِ وَالْمَصائِبِ، فِی اللَّوازِبِ وَالْغُمُومِ الَّتی ساوَرَتْنی فیهَا الْهُمُومُ، بِمَعاریضِ أَصْنافِ الْبَلاءِ، وَمَصْرُوفِ جُهْدِ الْقَضاءِ، لا أَذْکُرُ مِنْکَ إِلّاَ الْجَمیلَ، وَلا أَری مِنْکَ غَیْرَ التَّفْضیلِ.

خَیْرُکَ لی شامِلٌ، وَفَضْلُکَ عَلَیَّ مُتَواتِرٌ، وَنِعْمَتُکَ عِنْدی مُتَّصِلَهٌ، وَسَوابِقُ لَمْ تُحَقِّقْ حِذاری، بَلْ صَدَّقْتَ رَجائی، وَصاحَبْتَ أَسْفاری، وَأَکْرَمْتَ أَحْضاری، وَشَفَیْتَ أَمْراضی وَأَوْهانی، وَعافَیْتَ مُنْقَلَبی وَمَثْوایَ، وَلَمْ تُشْمِتْ بی أَعْدائی، وَرَمَیْتَ مَنْ رَمانی، وَکَفَیْتَنی مَوُونَهَ مَنْ عادانی.

فَحَمْدی لَکَ واصِلٌ، وَثَنائی عَلَیْکَ دائِمٌ، مِنَ الدَّهْرِ إِلَی الدَّهْرِ، بِأَلْوانِ التَّسْبیحِ، خالِصاً لِذِکْرِکَ، وَمَرْضِیّاً لَکَ بِناصِعِ التَّوْحیدِ، وَ إِمْحاضِ التَّمْجیدِ بِطُوْلِ التَّعْدیدِ، وَمَزِیَّهِ أَهْلِ الْمَزیدِ، لَمْ تُعَنْ فی قُدْرَتِکَ، وَلَمْ تُشارَکَ فی إِلهِیَّتِکَ، وَلَمْ تُعْلَمْ لَکَ مائِیَّهً فَتَکُونَ لِلْأَشْیاءِ الْمُخْتَلِفَهِ مُجانِساً، وَلَمْ تُعایَنْ إِذْ حَبَسْتَ الْأَشْیاءَ عَلَی الْغَرائِزِ، وَلا خَرَقَتِ الْأَوْهامُ حُجُبَ الغُیُوبِ، فَتَعْتَقِدُ فیکَ مَحْدُوداً فی عَظَمَتِکَ، فَلا یَبْلُغُکَ بُعْدُ الْهِمَمِ، وَلایَنالُکَ غَوْصُ الْفِکَرِ، وَلایَنْتَهی إِلَیْکَ نَظَرُ ناظِرٍ فی مَجْدِ جَبَرُوتِکَ.

اِرْتَفَعَتْ عِنْ صِفَهِ الْمَخْلُوقینَ صِفاتُ قُدْرَتِکَ، وَعَلا عَنْ ذلِکَ کِبْرِیاءُ عَظَمَتِکَ، لایَنْقُصُ ما أَرَدْتَ أَنْ یَزْدادَ، وَلایَزْدادُ ما أَرَدْتَ أَنْ یَنْقُصَ، لا أَحَدَ حَضَرَکَ حینَ بَرَأْتَ النُّفُوسَ، کَلَّتِ الْأَوْهامُ عَنْ تَفْسیرِ صِفَتِکَ، وَانْحَسَرَتِ الْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ عَظَمَتِکَ، وَکَیْفَ تُوْصَفُ وَأَنْتَ الْجَبَّارُ الْقُدُّوسُ، اَلَّذی لَمْ تَزَلْ أَزَلِیّاً دائِماً فِی الْغُیُوبِ وَحْدَکَ لَیْسَ فیها غَیْرُکَ وَلَمْ یَکُنْ لَها سِواکَ.

حارَ فی مَلَکُوتِکَ عَمیقاتُ مَذاهِبِ التَّفْکیرِ، فَتَواضَعَتِ الْمُلُوکُ لِهَیْبَتِکَ، وَعَنَتِ الْوُجُوهُ بِذُلِّ الْإِسْتِکانَهِ لَکَ، وَانْقادَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِعَظَمَتِکَ، وَاسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِقُدْرَتِکَ، وَخَضَعَتْ لَکَ الرِّقابُ، وَ کَلَّ دُونَ ذلِکَ تَحْبیرُ اللُّغاتِ، وَضَلَّ هُنالِکَ التَّدْبیرُ فی تَصاریفِ الصِّفاتِ، فَمَنْ تَفَکَّرَ فی ذلِکَ رَجَعَ طَرْفُهُ إِلَیْهِ حَسیراً، وَعَقْلُهُ مَبْهُوراً، وَتَفَکُّرُهُ مُتَحَیِّراً.

أَللَّهُمَّ فَلَکَ الْحَمْدُ مُتَواتِراً مُتَوالِیاً مُتَّسِقاً مُسْتَوْثِقاً، یَدُومُ وَلایَبیدُ غَیْرَ مَفْقُودٍ فِی الْمَلَکُوتِ، وَلا مَطْمُوسٍ فِی الْمَعالِمِ، وَلا مُنْتَقِصٍ فِی الْعِرْفانِ، وَلَکَ الْحَمْدُ ما لاتُحْصی مَکارِمُهُ فِی اللَّیْلِ إِذا أَدْبَرَ، وَالصُّبْحِ إِذا أَسْفَرَ، وَفِی الْبَراری وَالْبِحارِ، وَالْغُدُوِّ وَالْآصالِ، وَالْعَشِیِّ وَالْإِبْکارِ، وَفِی الظَّهائِرِ وَالْأَسْحارِ.

أَللَّهُمَّ بِتَوْفیقِکَ قَدْ أَحْضَرْتَنِی الرَّغْبَهَ، وَجَعَلْتَنی مِنْکَ فی وِلایَهِ الْعِصْمَهِ لَمْ أَبْرَحْ فی سُبُوغِ نَعْمائِکَ، وَتَتابُعِ آلائِکَ مَحْفُوظاً لَکَ فِی الْمَنْعَهِ وَالدِّفاعِ مَحُوطاً بِکَ فی مَثْوایَ وَمُنْقَلَبی، وَلَمْ تُکَلِّفْنی فَوْقَ طاقَتی، إِذْ لَمْ تَرْضَ مِنّی إِلّا طاعَتی، وَلَیْسَ شُکْری وَ إِنْ أَبْلَغْتُ فِی الْمَقالِ وَبالَغْتُ فِی الْفِعالِ بِبالِغِ أَداءِ حَقِّکَ، وَلا مُکافِیاً لِفَضْلِکَ.

لِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذی لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، لَمْ تَغِبْ وَلا تَغیبُ عَنْکَ غائِبَهٌ، وَلاتَخْفی عَلَیْکَ خافِیَهٌ، وَلَمْ تَضِلَّ لَکَ فی ظُلَمِ الْخَفِیَّاتِ ضالَّهٌ، إِنَّما أَمْرُکَ إِذا أَرَدْتَ شَیْئاً أَنْ تَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ.

أَللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ مِثْلَ ما حَمِدْتَ بِهِ نَفْسَکَ، وَحَمِدَکَ بِهِ الْحامِدُونَ، وَمَجَّدَکَ بِهِ الْمُمَجِّدُونَ، وَکَبَّرَکَ بِهِ الْمُکَبِّرُونَ، وَعَظَّمَکَ بِهِ الْمُعَظِّمُونَ، حَتَّی یَکُونَ لَکَ مِنّی وَحْدی بِکُلِّ طَرْفَهِ عَیْنٍ، وَأَقَلَّ مِنْ ذلِکَ مِثْلُ حَمْدِ الْحامِدینَ، وَتَوْحیدِ أَصْنافِ الْمُخْلِصینَ، وَتَقْدیسِ أَجْناسِ الْعارِفینَ، وَثَناءِ جَمیعِ الْمُهَلِّلینَ، وَمِثْلُ ما أَنْتَ بِهِ عارِفٌ مِنْ جَمیعِ خَلْقِکَ مِنَ الْحَیَوانِ، وَأَرْغَبُ إِلَیْکَ فی رَغْبَهِ ما أَنْطَقْتَنی بِهِ مِنْ حَمْدِکَ، فَما أَیْسَرَ ما کَلَّفْتَنی بِهِ مِنْ حَقِّکَ، وَأَعْظَمَ ما وَعَدْتَنی عَلی شُکْرِکَ.

اِبْتَدَأْتَنی بِالنِّعَمِ فَضْلاً وَطَوْلاً، وَأَمَرْتَنی بِالشُّکْرِ حَقّاً وَعَدْلاً، وَوَعَدْتَنی عَلَیْهِ أَضْعافاً وَمَزیداً، وَأَعْطَیْتَنی مِنْ رِزْقِکَ اعْتِباراً وَفَضْلاً، وَسَأَلْتَنی مِنْهُ یَسیراً صَغیراً، وَأَعْفَیْتَنی مِنْ جُهْدِ الْبَلاءِ وَلَمْ تُسْلِمْنی لِلسُّوءِ مِنْ بَلاءِکَ مَعَ ما أَوْلَیْتَنی مِنَ الْعافِیَهِ، وَسَوَّغْتَ مِنْ کَرائِمِ النَّحْلِ، وَضاعَفْتَ لِیَ الْفَضْلَ مَعَ ما أَوْدَعْتَنی مِنَ الْمَحَجَّهِ الشَّریفَهِ، وَیَسَّرْتَ لی مِنَ الدَّرَجَهِ الْعالِیَهِ الرَّفیعَهِ، وَاصْطَفَیْتَنی بِأَعْظَمِ النَّبِیّینَ دَعْوَهً، وَأَفْضَلِهِمْ شَفاعَهً، مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ.

أَللَّهُمَّ فَاغْفِرْ لی ما لایَسَعُهُ إِلّا مَغْفِرَتُکَ، وَلا یَمْحَقُهُ إِلّا عَفْوُکَ، وَلا یُکَفِّرُهُ إِلّا فَضْلُکَ، وَهَبْ لی فی یَوْمی یَقیناً تُهَوِّنُ عَلَیَّ بِهِ مُصیباتِ الدُّنْیا وَأَحْزانَها بِشَوْقٍ إِلَیْکَ، وَرَغْبَهٍ فیما عِنْدَکَ، وَاکْتُبْ لی عِنْدَکَ الْمَغْفِرَهَ، وَبَلِّغْنِی الْکَرامَهَ، وَارْزُقْنی شُکْرَ ما أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَّ.

فَإِنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الْواحِدُ الرَّفیعُ الْبَدی‏ءُ الْبَدیعُ السَّمیعُ الْعَلیمُ، اَلَّذی لَیْسَ لِأَمْرِکَ مَدْفَعٌ، وَلا عَنْ قَضائِکَ مُمْتَنِعٌ، أَشْهَدُ أَنَّکَ رَبّی وَرَبُّ کُلِّ شَیْ‏ءٍ، فاطِرُ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ، عالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهادَهِ، اَلْعَلِیُّ الْکَبیرُ.

أَللَّهُمَّ إِنّی أَسْأَلُکَ الثَّباتَ فِی الْأَمْرِ، وَالْعَزیمَهَ عَلَی الرُّشْدِ، وَالشُّکْرَ عَلی نِعْمَتِکَ، أَعُوذُ بِکَ مِنْ جَوْرِ کُلِّ جائِرٍ، وَبَغْیِ کُلِّ باغٍ، وَحَسَدِ کُلِّ حاسِدٍ، بِکَ أَصُولُ عَلَی الْأَعْداءِ، وَبِکَ أَرْجُو وِلایَهَ الْأَحِبَّاءِ مَعَ ما لا أَسْتَطیعُ إِحْصاءَهُ، وَلاتَعْدیدَهُ مِنْ عَوائِدِ فَضْلِکَ، وَطُرَفِ رِزْقِکَ، وَأَلْوانِ ما أَوْلَیْتَ مِنْ إِرْفادِکَ.

فَإِنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذی لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، اَلْفاشی فِی الْخَلْقِ رِفْدُکَ، اَلْباسِطُ بِالْجُودِ یَدُکَ، وَلاتُضادُّ فی حُکْمِکَ، وَلاتُنازَعُ فی أَمْرِکَ، تَمْلِکُ مِنَ الْأَنامِ ما تَشاءُ، وَلایَمْلِکُونَ إِلّا ما تُریدُ.

«قُلِ اللَّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ تُوْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ، وَتَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ، وَتُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ × تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَتُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ»

أَنْتَ الْمُنْعِمُ الْمُفْضِلُ الْخالِقُ الْبارِئُ الْقادِرُ الْقاهِرُ الْمُقَدَّسُ فی نُورِ الْقُدْسِ، تَرَدَّیْتَ بِالْمَجْدِ وَالْعِزِّ، وَتَعَظَّمْتَ بِالْکِبْرِیاءِ، وَتَغَشَّیْتَ بِالنُّورِ وَالْبَهاءِ، وَتَجَلَّلْتَ بِالْمَهابَهِ وَالسَّناءِ، لَکَ الْمَنُّ الْقَدیمُ، وَالسُّلْطانُ الشَّامِخُ، وَالْجُودُ الْواسِعُ، وَالْقُدْرَهُ الْمُقْتَدِرَهُ.

جَعَلْتَنی مِنْ أَفْضَلِ بَنی آدَمَ، وَجَعَلْتَنی سَمیعاً بَصیراً، صَحیحاً سَوِیّاً مُعافاً، لَمْ تَشْغَلْنی بِنُقْصانٍ فی بَدَنی، وَلَمْ تَمْنَعْکَ کَرامَتُکَ إِیَّایَ، وَحُسْنُ صَنیعِکَ عِنْدی، وَفَضْلُ إِنْعامِکَ عَلَیَّ ، أَنْ وَسَّعْتَ عَلَیَّ فِی الدُّنْیا، وَفَضَّلْتَنی عَلی کَثیرٍ مِنْ أَهْلِها، فَجَعَلْتَ لی سَمْعاً یَسْمَعُ آیاتِکَ، وَفُواداً یَعْرِفُ عَظَمَتِکَ، وَأَنَا بِفَضْلِکَ حامِدٌ، وَبِجُهْدِ یَقینی لَکَ شاکِرٌ، وَبِحَقِّکَ شاهِدٌ.

فَإِنَّکَ حَیٌّ قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ، وَحَیٌّ بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ، وَحَیٌّ لَمْ تَرِثِ الْحَیاهَ مِنْ حَیٍّ، وَلَمْ تَقْطَعْ خَیْرَکَ عَنّی طَرْفَهَ عَیْنٍ فی کُلِّ وَقْتٍ، وَلَمْ تُنْزِلْ بی عُقُوباتِ النِّقَمِ، وَلَمْ تُغَیِّرْ عَلَیَّ دَقائِقَ الْعِصَمِ، فَلَوْ لَمْ أَذْکُرْ مِنْ إِحْسانِکَ إِلّا عَفْوَکَ، وَ إِجابَهَ دُعائی حینَ رَفَعْتُ رَأْسی بِتَحْمیدِکَ وَتَمْجیدِکَ، وَفی قِسْمَهِ الْأَرْزاقِ حینَ قَدَّرْتَ، فَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما حَفَظَهُ عِلْمُکَ، وَعَدَدَ ما أَحاطَتْ بِهِ قُدْرَتُکَ، وَعَدَدَ ما وَسِعَتْهُ رَحْمَتُکَ.

أَللَّهُمَّ فَتَمِّمْ إِحْسانَکَ فیما بَقِیَ، کَما أَحْسَنْتَ فیما مَضی، فَإِنّی أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِتَوْحیدِکَ وَتَمْجیدِکَ، وَتَحْمیدِکَ وَتَهْلیلِکَ، وَتَکْبیرِکَ وَتَعْظیمِکَ، وَبِنُورِکَ وَرَأْفَتِکَ، وَرَحْمَتِکَ وَعُلُوِّکَ ، وَجَمالِکَ وَجَلالِکَ، وَبَهائِکَ وَسُلْطانِکَ، وَقُدْرَتِکَ وَبِمُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرینَ، أَلّا تَحْرِمَنی رِفْدَکَ وَفَوائِدَکَ.

فَإِنَّهُ لایَعْتَریکَ لِکَثْرَهِ ما یَتَدَفَّقُ بِهِ عَوائِقُ الْبُخْلِ، وَلایَنْقُصُ جُودَکَ تَقْصیرٌ فی شُکْرِ نِعْمَتِکَ، وَلاتُفْنی خَزائِنَ مَواهِبِکَ النِّعَمُ، وَلاتَخافُ ضَیْمَ إِمْلاقٍ فَتُکْدِیَ وَلایَلْحَقُکَ خَوْفُ عُدْمٍ فَیَنْقُصَ فَیْضُ فَضْلِکَ.

أَللَّهُمَّ ارْزُقْنی قَلْباً خاشِعاً، وَیَقیناً صادِقاً، وَلِساناً ذاکِراً، وَلاتُوْمِنّی مَکْرَکَ، وَلاتَکْشِفْ عَنّی سِتْرَکَ، وَلاتُنْسِنی ذِکْرَکَ، وَلاتُباعِدْنی مِنْ جَوارِکَ، وَلاتَقْطَعْنی مِنْ رَحْمَتِکَ، وَلاتُوْیِسْنی مِنْ رَوْحِکَ، وَکُنْ لی أَنیساً مِنْ کُلِّ وَحْشَهٍ، وَاعْصِمْنی مِنْ کُلِّ هَلَکَهٍ، وَنَجِّنی مِنْ کُلِّ بَلاءٍ، فَإِنَّکَ لاتُخْلِفُ الْمیعادَ.

أَللَّهُمَّ ارْفَعْنی وَلاتَضَعْنی، وَزِدْنی وَلاتَنْقُصْنی، وَارْحَمْنی وَلاتُعَذِّبْنی، وَانْصُرْنی وَلاتَخْذُلْنی، وَآثِرْنی وَلاتُوْثِرْ عَلَیَّ، وَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ، وَسَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً.