اسکیزوفرنی چیست و درمان آن

حقایقی در مورد اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی تقریباً یک درصد از جمعیت را مبتلا می کند.

علائم آن شامل توهم ، توهم و افکار بی نظم است.

تشخیص اسکیزوفرنی تنها بعد از ابتلا به بیماری دیگر صورت می گیرد.

اسکیزوفرنی چیست؟

اسکیزوفرنی معمولاً بین 16 تا 30 سالگی اعتصاب می کند و در مردان علائم در سن کم از زنان مشاهده می شود. در بسیاری از موارد ، این اختلال آنقدر آرام انجام می شود که فرد نمی داند سالهاست که به آن مبتلا شده اند. با این حال ، در موارد دیگر ، می تواند به طور ناگهانی عود کرده و به سرعت توسعه یابد.

اسکیزوفرنی تقریباً 1 درصد از کل بزرگسالان را در سطح جهان مبتلا می کند.

علائم اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی می تواند توهم ایجاد کند.

بخش قابل توجهی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مجبور هستند به دیگران اعتماد کنند زیرا قادر به نگه داشتن شغل یا مراقبت از خود نیستند.

بسیاری نیز ممکن است در مقابل درمان مقاومت کنند ، با این استدلال که هیچ مشکلی با آنها وجود ندارد.

برخی از بیماران ممکن است علائم واضحی را نشان دهند ، اما در موارد دیگر ، ممکن است به وضوح نتوان تشخیص داد.

اثرات اسکیزوفرنی به مراتب فراتر از بیمار می رسد - خانواده ها ، دوستان و جامعه نیز تحت تأثیر قرار می گیرند.

علائم و نشانه های اسکیزوفرنی بسته به فرد متفاوت خواهد بود.

علائم اسکیزوفرنی  به چهار دسته تقسیم می شوند:

علائم مثبت - همچنین به عنوان علائم روانی شناخته می شود. به عنوان مثال ، توهم.

علائم منفی - اینها به عناصری اطلاق می شود که از فرد دور می شوند. به عنوان مثال ، عدم ایجاد انگیزه.

علائم شناختی - اینها بر فرآیندهای تفکر فرد تأثیر می گذارد. آنها ممکن است علائم مثبت یا منفی باشند .

علائم عاطفی - اینها معمولاً علائم منفی است ، مانند احساسات مبهم.

در زیر لیستی از علائم عمده ذکر شده است:

هذیان - بیمار اعتقادات دروغین را به نمایش می گذارد ، که می تواند اشکال مختلفی داشته باشد ، مانند توهم آزار و اذیت ، یا هذیان . ممکن است احساس کنند دیگران در تلاشند از راه دور آنها را کنترل کنند. یا ممکن است فکر کنند قدرت و توانایی خارق العاده ای دارند.

توهم - شنیدن صداها بسیار شایع تر از دیدن ، احساس ، چشیدن و یا بو کردن چیزهایی است که در آن وجود ندارد ، با این حال ، افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است طیف گسترده ای از توهم را تجربه کنند.

اختلال اندیشه - فرد ممکن است بدون دلیل منطقی از موضوعی به موضوع دیگر پرش کند.

علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کمبود انگیزه (تحریک) – بیمار قدرت رانندگی کردن را از دست می دهد. از اقدامات روزمره مانند شستشو و پخت و پز غفلت می شود.

بیان ضعیف احساسات - پاسخ به مناسبت های شاد یا غمناک ممکن است کم یا نامناسب باشد.

ترک اجتماعی - وقتی بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی از اجتماع خارج می شود ، غالباً به این دلیل است که آنها معتقدند کسی قصد دارد به آنها آسیب برساند.

غافل بودن از بیماری - از آنجا که توهم برای بیماران بسیار واقعی به نظر می رسد ، بسیاری از آنها ممکن است باور نکنند که بیمار هستند. به عنوان مثال آنها ممکن است از ترس عوارض جانبی و یا از ترس اینکه این دارو سم باشد ، از مصرف دارو خودداری کنند.

مشکلات شناختی - توانایی بیمار در تمرکز ، به یاد آوردن چیزها ، برنامه ریزی در آینده و سازماندهی زندگی آنها تحت تأثیر قرار می گیرد. ارتباطات دشوارتر می شود.

دلایل اسکیزوفرنی چیست؟

کارشناسان بر این باورند که عوامل مختلفی در ابتلا به اسکیزوفرنی نقش دارند.

شواهد نشان می دهد که عوامل ژنتیکی و محیطی برای ایجاد اسکیزوفرنی در کنار هم عمل می کنند. این شرایط یک عنصر ارثی دارد ، اما عوامل محیطی نیز به میزان قابل توجهی بر آن تأثیر می گذارند.

در زیر لیستی از عواملی که تصور می شود در شروع اسکیزوفرنی نقش دارند:

وراثت ژنتیکی

اگر سابقه اسکیزوفرنی در یک خانواده وجود نداشته باشد ، احتمال بروز آن کمتر از یک درصد است. اما ، در صورت تشخیص والدین ، ​​این خطر تا 10 درصد افزایش می یابد.

عدم تعادل شیمیایی در مغز

کارشناسان معتقدند عدم تعادل دوپامین ، یک انتقال دهنده عصبی ، در بروز اسکیزوفرنی دخیل است. انتقال دهنده های عصبی دیگر ، مانند سروتونین نیز ممکن است درگیر شوند.

روابط خانوادگی

هیچ مدرکی برای اثبات یا حتی نشانگر این موضوع که ممکن است روابط خانوادگی باعث اسکیزوفرنی شود وجود ندارد ، با این حال ، برخی از بیماران مبتلا به این بیماری معتقدند که تنش خانواده باعث عود می شود.

فاکتورهای محیطی

اگرچه هیچ اثبات قطعی وجود ندارد ، بسیاری از مظنونان به تروما قبل از تولد و عفونت های ویروسی ممکن است در پیشرفت بیماری نقش داشته باشند.

تجربیات استرس زا اغلب قبل از ظهور اسکیزوفرنی پیش می روند. قبل از بروز علائم حاد ، افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به طور عادت دچار کم تحرکی ، اضطراب و عدم تمرکز می شوند. این می تواند مشکلات روابط ، طلاق و بیکاری را به وجود آورد.

این عوامل غالباً در مورد ابتلا به این بیماری مقصر شناخته می شوند ، وقتی واقعاً اینگونه بود - بیماری باعث بحران شد. بنابراین ، بسیار دشوار است بدانید که آیا اسکیزوفرنی موجب استرسهای خاصی شده است یا در نتیجه آنها رخ داده است.

اسکیزوفرنی ناشی از مواد مخدر

ماری جوانا و LSD دلیل عود بیماری اسکیزوفرنی شناخته می شوند. علاوه بر این ، برای افرادی که مستعد ابتلا به یک بیماری روانی مانند اسکیزوفرنی هستند ، استفاده از حشیش ممکن است قسمت اول را شروع کند .

برخی محققان معتقدند که داروهای خاص مانند استروئیدها و محرکها می توانند باعث روان پریشی شوند .

درمان اسکیزوفرنی

مشاور ،روان درمانی یا جلسه درمانی با بیمار.

مشاوره روانشناختی می تواند به درمان علائم اسکیزوفرنی کمک کند.

با درمان مناسب ، بیماران می توانند زندگی مثمر ثمر داشته باشند .

درمان می تواند به تسکین بسیاری از علائم اسکیزوفرنی کمک کند. با این حال ، اکثر بیماران مبتلا به این اختلال باید برای زندگی مقابله کنند.

روانپزشکان می گویند که موثرترین درمان برای بیماران اسکیزوفرنی معمولاً ترکیبی از موارد زیر است:

دارو

مشاوره روانشناختی

منابع خودیاری

داروهای ضد روان پریشی ، درمان اسکیزوفرنی را دگرگون کرده استاکثر بیماران به جای ماندن در بیمارستان ، قادر به زندگی در جامعه هستند.

درمان اولیه اسکیزوفرنی دارو است. متاسفانه ، رعایت (پیروی از رژیم دارویی) یک مشکل اساسی است. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب برای مدت طولانی در طول زندگی ، با هزینه های هنگفت شخصی برای خود و غالباً برای اطرافیان ، از داروهای خود مصرف نمی کنند .

بیمار حتی در صورت از بین رفتن علائم باید به مصرف دارو ادامه دهد . در غیر این صورت باز خواهند گشت.

اولین باری که فرد علائم اسکیزوفرنی را تجربه می کند ، می تواند بسیار ناخوشایند باشد. آنها ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا بهبود یابند و این بهبودی می تواند یک تجربه یکباره باشد. بسیار مهم است که شخصی که با اسکیزوفرنی زندگی می کند ، هنگام شروع اولین بار ، از خانواده ، دوستان و خدمات جامعه پشتیبانی کاملی دریافت کند.