ناتاشا کورسکی در پولیتیکو نوشت: بدگویی علیه الیزابت وارن، حتی پیش از آنکه این سناتور اهل ماساچوست خبر کاندیداتوری خود برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ را اعلام کند، آغاز شده بود. دموکرات‌های واشنگتن در مکالمات خصوصی او را بیش از حد لیبرال و تفرقه‌انگیز می‌دانستند. از همین حالا محبوبیت او در نظرسنجی‌ها سیر نزولی به خود گرفته است. گفته می‌شود او در بسیاری از ویژگی‌هایی که موجب ناکامی هیلاری کلینتون در انتخاب قبلی شد، با او سهیم است. او در مسیر رقابت انتخاباتی برای سال ۲۰۲۰ با یک چالش بزرگ مواجه است: با احتساب اینکه حتی پیش از آغاز کمپین تبلیغاتی، بیش از حد نامحبوب است، او چگونه خواهد توانست از سرنوشتی مانند هیلاری کلینتون دوری کند؟
به گزارش سلام نو، در ادامه این مطلب آمده است: اما اکثر مشاوران و همراهان وارن معتقدند با آغاز کمپین تبلیغاتی و نمایش شخصیتش در برابر رای‌دهندگان، دیگر کسی به مقایسه او با کلینتون نخواهد پرداخت. تیم او در طول یک سال و نیم گذشته با کمک تبلیغات ویدیویی و دیجیتالی، تلاش کرده‌اند چهره او را به عنوان یک رقیب سرسخت انتخاباتی در جامعه مطرح کنند. آنها معتقدند چندان طول نمی‌کشد که وارن مردم را به یاد شخصیت سال‌های قبلش به عنوان یک فعال ضد وال استریت و مبارز حقوق مصرف‌کنندگان بیندازد. نزدیکان وارن انتظار دارند این ویژگی‌های شخصیتی، او را به خط مقدم جبهه دموکرات‌ها در رقابت انتخاباتی ریاست‌جمهوری آتی براند. یکی از مشاوران سابق الیزابت وارن درباره چهره سرد و نامحبوب او می‌گوید: «او این‌گونه نیست. این تصویر از او منصفانه نیست. من او را خوب می‌شناسم. او انسان خونگرم و لایقی است. هنگامی که درباره عقاید اقتصادی‌اش صحبت می‌کند، کاملا خوب به نظر می‌رسد.» آنتونیا فلیکس، نویسنده شرح حال زندگی الیزابت وارن می‌گوید: «همه ما دچار سردرگمی شدیم که چرا چنین اتفاقی رخ داده. او عملکرد بسیار خوبی داشته است. او فقط یک رقیب سرسخت انتخاباتی نیست بلکه کسی است که حتی می‌تواند پیروز شود.»
برخی نگاه منتقدان به وارن را ملهم از تفکرات جنسیت‌گرایانه می‌دانند. طبق گفته تعدادی از مشاوران وارن، یکی از تصاویر نامطلوب ترسیم شده از چهره شخصی او این است که او زنی سردمزاج است. متری آنه مارش، استراتژیست مقیم بوستون می‌گوید: «این چیزی است که درباره هر زنی که وارد انتخابات می‌شود، می‌گویند. با پیشرفت در نظرسنجی‌ها و ارتقای موقعیت سیاسی، این حملات صورت می‌گیرد. اول درباره هیلاری کلینتون این را می‌گفتند. بعد درباره نانسی پلوسی و اکنون نوبت وارن است. کسی نمی‌داند چه کسی پشت پرده این شایعات است.»
نظرسنجی روزنامه یواس ای تودی نشان می‌دهد که تعداد افراد حامی کاندیداتوری وارن از مخالفان آن کمتر است و نظرسنجی دیگری در آیوا نشان داد که از ماه سپتامبر تا دسامبر، میزان حمایت از کاندیداتوری او هفت درصد کاهش یافته است. شاید یکی از دلایل این اتفاق، حضور کمرنگ او نسبت به سایر سناتورهای امیدوار به کاندیداتوری، در کمپین‌های انتخابات میان‌دوره‌ای پیشین است. البته او چندان هم از صحنه دور نبوده و حدود یازده میلیون دلار حمایت مالی برای کمپین دموکرات‌ها جذب کرد.
با این حال ستاد وارن، گام‌های نخست برای کاندیداتوری در انتخابات را برداشته است. در سال ۲۰۱۷ آنها یک فیلمساز تمام‌وقت استخدام کردند و اکنون چند نفر را برای تدوین تبلیغات ویدیویی به کار گرفته‌اند. تاکنون وارن بیشتر از تمام رقبای دیگر در تبلیغات اینترنتی سرمایه‌گذاری کرده است. یک هدف این است که صحنه‌هایی از زندگی شخصی او که ارتباط بیشتری با مردم برقرار می‌کند، در شبکه‌های اجتماعی پخش شود. اعضای ستاد وارن معتقدند با آغاز سفرهای تبلیغاتی او در ماه ژانویه، سخنان روشنگرانه او درباره اوضاع اقتصادی اوضاع را تغییر خواهد داد. وقتی وارن در برابر جمعیت قرار بگیرد، حسن نیتی که به عنوان یک قهرمان طبقه کارگر دارد با پشتوانه کتاب‌های پرفروش و برنامه‌های پربیننده تلویزیونی موجب اقبال عمومی به او خواهد شد.
در مورد مشکل محبوبیت، این نخستین بار نیست که وارن با آن مواجه می‌شود. در سال ۲۰۱۲ نیز طی رقابت انتخاباتی برای سنا، وارن به تبلیغات اقتصادی پوپولیستی روی آورد اما تصویری که از او رواج داشت، نامزدی دور از طبقه متوسط و همنشین با روشنفکران هارواردی بود. داگ رابین که در ستاد تبلیغاتی او در سال ۲۰۱۲ حضور داشت می‌گوید: «ما با کاندیدای جمهوریخواهی رقابت می‌کردیم که فوق‌العاده محبوب بود. اما چیزی که باعث شد در نهایت رای‌دهندگان به وارن روی بیاورند، توانایی او در تبیین معضلات اقتصادی برای مردم عادی بود. معتقدم قدرت واقعی در ارزش‌های او و کارش نهفته است». برخی مشاوران انتخاباتی نیز ویژگی برجسته وارن را توانایی برقرار کردن ارتباط خوب با مردم در رویدادها و گردهمایی‌های عمومی می‌دانند. اما از هم‌اکنون کسانی که او را یک رقیب جدی در انتخابات ریاست‌جمهوری نمی‌دانند، او را مانند کلینتون، غرغرو و بددهان می‌نامند. لیکن آنچه در این میان نادیده گرفته می‌شود، استعداد او به عنوان یک سخنران و برقراری ارتباط خوب با مردم عادی است.
اما مهمترین انتقادی که از وارن می‌شود، به تصمیم او برای انتشار آزمایش دی ان ای در ماه اکتبر بازمی‌گردد تا به این وسیله، ریشه‌های خویشاوندی خود با بومیان آمریکا را اثبات کند. این عمل و نحوه انجام آن، یک اشتباه محاسباتی در عالم سیاست قلمداد می‌شود. او متهم به اتخاذ شیوه‌های پوپولیستی مانند ترامپ شد. زمانبندی آن نیز که یک پیش از انتخابات میان‌دوره‌ای بود، مناسب نبود و رهبران حزب دموکرات، اقدام او را موجب انحراف افکار عمومی در زمان نیاز به حفظ اتحاد و یکپارچگی در حزب دانستند. در ستاد وارن، این اقدام یک مانور تبلیغاتی خوب برای زمان کاندیداتوری او در رقابت برای ریاست‌جمهوری قلمداد می‌شد اما اکنون برخی نظرسنجی‌ها، یکی از علل کاهش محبوبیت او را انتقادات از این اقدام او می‌دانند.
انتخاب/
