سلام نو – سرویس اقتصادی: هفته ای که گذشت را بدون تردید می توان یکی از آلوده ترین هفته های چند سال اخیر دانست. آلودگی هوایی که بسیاری از مدارس را تعطیل کرد. شاخص آلودگی هوا در حدی بود که اگر فشار دولت نبود باید ادارات هم تعطیل می شدند.
به گزارش سلام نو، عادت کرده ایم وقتی آلودگی هوا در کلانشهرها اتفاق می افتاد شهردار آنجا را مسئول اصلی وضعیت بد هوا بدانیم. اگر چه نمی توان از نقش کلیدی شهرداری ها غافل شد اما اگر بخواهیم ریشه ماجرا را بررسی کنیم باید در نظر داشته باشیم که داستان پیچیده تر از این حرف هاست.
گفته می شود از اواسط هفته جاری بار دیگر باید شاهد افزایش آلودگی و احتمالا تعطیلی دوباره شهر تهران باشیم. تهرانی که در حال حاضر 14 میلیون نفر جمعیت دارد و این روزها شاخص آلودگی اش بارها تا مرز تخلیه شهر رفته است.
واقعیت این است که شمار زیادی از خودروهای شهر با معیارهای مصوب شده داخلی ترددشان به لحاظ محیط زیستی محل اشکال است. اگر بخواهیم معیارهای آلایندگی در اروپا را معیار قرار دهیم تعداد خودروهایی که نباید در شهر تردد کنند به مراتب بیشتر می شود.
علی پیرحسین لو، مشاور اجتماعی معاونت ترافیک شهرداری تهران در رشته توییتی به این مساله پرداخته و اظهار کرده است: طبق استانداردی که در سال ۹۳ تصویب و بعد از معطلی زیاد در سال ۹۴ ابلاغ شده بود، حدود مجاز آلایندگی خودروها تغییر کرده و تست آلایندگی در دور موتور بالا هم الزامی شده بود. دو سال گذشته بود و با آنکه دستگاه‌های مورد نیاز هم خریداری شده بود، کسی جرات نمی‌کرد اجرا کند.
او با اشاره به چرایی این مساله نوشته است: از بین خودروهایی که ۴ سال و پایین‌تر عمر داشتند (و قانون می‌گفت از معاینه فنی معاف‌اند) فقط ۳۸ درصد توانستند معاینه فنی برتر بگیرند! دقت کنید که استاندارد معاینه فنی برتر، من‌درآوردی یا چیز خاصی نیست. الزام قانونی است که اجرا نمی‌شود. درواقع این امتیاز نیست؛ کمتر از این تخلف است. یعنی کمتر از چهل درصد خودروهای نو تولیدی خودروسازان ما، می‌توانند حداقل استانداردهای خود ما را پاس کنند. جالب است که بدانید حدود بیست درصد از اینها هم بعد از رفع اشکال توانستند معاینه برتر بگیرند، و بالای چهل درصد هرگز نتوانستند! تازه وضع متوسط خودروهای تهران کجا و کل کشور کجا!
با توجه به این موارد و از آنجایی که نوسازی ناوگان اتوبوس و تاکسی که یکی از بیشترین آلودگی ها را به شهر وارد می کند، عملا با مشکل جدی مواجه است، نباید انتظار داشت آرزوی هوای پاک تهران اینقدر آسان محقق شود.
سال ۹۵ در دولت یازدهم سازمان حفاظت محیط زیست در لایحه قانون هوای پاک، سن الزام معاینه فنی را از ۵ به ۲ سال کاهش داد اما دست آخر مجلس دهم آن را مصوب نکرد و به چهار سال رضایت داد. چهار سالی که عملا تفاوتی با همان پنج سال ندارد چرا که به گفته پیرحسین لو پلیس اطلاعات سن خودرو را ناقص و کلی اعلام می‌کند و در عمل همان ۵ سال باقی مانده است.
در حالی که کمتر از نیمی از خودروهای تولید شده در کشور می توانند حداقل استانداردهای محیط زیستی را رعایت کنند چرا نباید بگوییم خودروسازان اصلی ترین متهم آلودگی هوا هستند. به نظر می رسد لابی خودروسازان آن قدر قوی است که نه وزارت صنعت و نه نهادهای دیگر نمی توانند برای مقابله با آلودگی هوا جلوی آن ایستادگی کنند.
