مرده خواری
در برخی از تمدن های جهان در مراسم سوگواری مردگان خود بخشی از گوشت مرده را اطرافیان می خوردند البته امروز این سنت به ندرت انجام می شود .افرادی در پاپوا گینه نو و در بخشهایی از برزیل این کار را انجام می دادند و علت خوردن گوشت مردگان خود را بر این می دانستند که اگر مردگان خود را بخوریم همواره با ما خواهند ماند! البته در بعضی از قبایل به دلیل عدم دسترسی به خوراک و گوشت، مردم مجبور می شدند گوشت مردگان خود را بخورد تا غذای قبیله تامین شود .
جابجا کردن استخوان مردگان
مردم مالاگاسی در ماداگاسکار در طی مراسمی به نام فامادیهانا که معنی "زیرو رو زیر و رو کردن استخوانها" را می دهد استخوان مردگان خود را از خاک بیرون می آورند و در داخل لباس ها و پارچه های جدید قرار میدهند آنها پس از پیچیدن اسکلت مردگان خود در پارچه استخوان را در بالای سر خود می گیرند و شروع به رقص و پایکوبی می کنند .
رها کردن مردگان بر روی صخره ها
در تبت مردگان خود را بر روی صخره ها رها می کنند تا دیگر مردار خواران گوشت ، به سراغ جسد بروند و آنها را بخورند و البته گاهی جنازه تکه تکه می شود و خورده می شود و گاهی همان طور باقی می ماند. در دین بودایی مردمان تبت مردگان را در محل های خالی میبینند که هیچ روحی یا تعلقی به آن وابسته نیست و به همین دلیل این مراسم را به عنوان ادامه دار بودن زندگی در نظر می گیرند و بر این باورند که مردگان غذای زندگان را تأمین می نمایند .
مراسم عجیب و غریب واکینگ ها
احمد بن فضلان در قرن دهم میلادی به سرزمین وایکینگ ها سفر کرده است و اطلاعاتی را در این باره بیان نموده است که این مطلب ما با توجه به ادعای احمد بن فضلان می باشد در نوشته های او بیان شده است که هنگامی که یکی از رئیس های واکینگها می مرد جنازه او را در یک قبر موقت میگذاشتند و برای مرده لباس های جدید تهیه میکردند و یکی از کنیزان رئیس مرده داوطلب می شد که در زندگی آینده خدمتگزار رئیس خود شود و همین دلیل او را تحت مراقبت قرار میدادند و مایعات سمی به او می خوراندند و بعد از برقراری رابطه جنسی با چند تن از وایکینگها با طنابی او را خفه می کردند و برای اطمینان از مردن دختر ، یکی از زنان پیر قبیله با چاقو بر بدن او ضربه وارد می کرد و در نهایت رئیس واکینگ ها را به همراه کنیزش در داخل قایقی میگذاشتند و قایق را به آتش می کشیدند .
آویزان کردن تابوت از ارتفاع
همپ در چوند در استان گونگ ژیان در جنوب غربی چین مردمی بودند که توسط سلسله مینگ قتل عام شدند و اطلاعات کمی در مورد فرهنگ آنها در دسترس میباشد اما بیان شده است که آنها مردگان خود را در داخل تابوت چوبی قرار میدادند و از صخره ای بلند آویزان می کردند و بر این باور بودند که اینگونه مردگان آنها در زندگی آخرت دارای دید بهتری از دنیای ما هستند .
سوزاندن زنان به همراه همسران مرده
در هند هرگاه که زنی همسرش را از دست میداد در آتش جنازه شوهرش وارد می شد و زنده زنده به همراه جنازه می سوخت البته این کار ظاهراً داوطلبانه بود اما به یک اجبار تبدیل شده بود و بر این باور بودند که این گونه زنان هندی به همراه معشوقه های ثروتمند خود پس از کشتن همسرشان فرار نمی کنند و برخی دیگر بر این نظر بودند که زنان می خواستند با این کار در زندگی آخرت به شوهران خود ملحق شوند .
بریدن انگشتان دست در گینه نو
در گذشته وقتی که مردی می مرد زن و گاهی فرزندان او باید انگشتان خود را قطع میکردند و این مورد نشان از درد عاطفی داشته و برای تهذیب نفس در نظر می گرفتند و برای این کار ابتدا انگشتان خود را محکم می بستند و سپس با تبر قطع میکردند . انگشت خود را در جایی مخصوص نگهداری میکردند و یا میسوزاندند البته امروزه توسط دولت این کشور این رسوم ملغا شده است .