سلام نو – سرویس بین الملل: بعد از خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریم‌های یک طرف این کشور علیه ایران فشارهای اقتصادی و سیاسی علیه ایران در تمام سطوح افزایشی بی سابقه یافته، اما یکی از جدی‌ترین بخش‌هایی که شامل پیچیده‌ترین تحریم‌های آمریکا شد بخش دارویی کشور بود.
از همان روزهای نخست اخبار جسته و گریخته از کمبود دارو به گوش می‌رسید، از نخ بخیه تا بی حس کننده دندانپزشکی و اقلام دیگر به مرور کم و کم‌تر شدند، اما در چند وقت اخیر این کمبود به گونه‌ای دیگر خود نمایی کرد و کمبود دارویی درباره واکسن آنفولانز، انسولین، بیماران پروانه‌ای و داروهای بیماران MPS به شدت خودنمایی کرد.
رییس مرکز مدیریت پیوند و درمان بیماری‌های وزارت بهداشت درباره تازه‌ترین مورد کمبود دارویی یعنی کمبود داروهای بیمارن MPS می‌گوید: شرکت‌های تولیدکننده انحصاری داروهای بیماران MPS مانند شرکت بایومارین آمریکا و لزوب‌زیکس کره جنوبی، با این بهانه که بانک‌های عامل شان نمی‌توانند این مبالغ را به شرکت‌ها منتقل کنند، از صادرات این دارو‌ها به ایران خودداری کرده و حداقل جان ۳۳۵ نفر بیمار مبتلا به MPS را با خطرات جدی روبرو می‌کنند.
این در حالی است که در چند هفته گذشته خبر سهمیه بندی انسولین از یک سو و فشارهای شدید بیماران پروانه‌ای از سوی دیگر به طور پیوسته به گوش می‌رسید.
سوالی که این روزها در بین عموم مردم مطرح می‌شود این است که راه مشخصی برای گریز از این تحریم دارویی وجود دارد؟ آیا اف ای تی اف که این روزها بسیار از آن سخن گفته می‌شود بر روند ورود دارو موثر است؟
یوسف مولایی، کارشناس حقوق بین الملل و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با سلام نو درباره ابزارهای پیش روی ایران برای فشار به آمریکا در بحث دارویی می‌گوید: ایران دو سال پیش شکایتی علیه آمریکا در دیوان بین المللی دادگستری علیه آمریکا طرح کرد و دستور موقتی مبنی بر اینکه تحریم‌های آمریکا نباید درباره دارو و مواد غذایی اعمال شود گرفت. این حداکثر کار و فشاری بود که ایران می‌توانست از منظر حقوقی درباره فشارهای آمریکا در این حوزه انجام دهد که آن هم هیچ ضمانت اجرایی خاصی ندارد.
این استاد دانشگاه تنها ابزار ایران را افکار عمومی دانست و گفت: تنها راه ایران این است که افکار عمومی را به سمت خود جلب کند و ایالات متحده را تحت فشار بگذارد که متاسفانه با فضایی که در خارج از ایران علیه ما وجود دارد چندان به ما توجه نمی‌شود.
باید توقع خود را محدود به ظرفیت اف ای تی اف کنیم
مولایی درباره تاثیر اف ای تی اف بر روند واردات دارو گفت: نپیوستن به اف ای تی اف مشکلات زیادی ایجاد می‌کند ولی این که فکر کنیم در شرایط فعلی با پیوستن به اف ای تی اف به سرعت تمام مشکلات زیادی حل می‌شود این طور نیست و ما باید توقع خود را محدود به ظرفیت اف ای تی اف کنیم.
او تاکید کرد: باید پذیرفت که این اقدام به ویژه در بلند مدت به نفع ایران است چون در نهایت باعث می‌شود اتهاماتی که درباره ناسالم بودن و عدم شفافیت سیستم پولی و بانکی به ایران وارد می‌شود مرتفع شود و ایران می‌تواند چهره خود را در حوزه مالی و بانکی ترمیم کند.
این استاد دانشگاه افزود: با این تفاسیر پیوستن به اف ای تی اف ضروری است و باید آن را انجام دهیم. به جز این سیستم مالی ما مشکلات زیادی دارد که خودش توان حل آن را ندارد و باید در سیستمی باشد که بتواند با توصیه‌های خود، این سیستم را شفاف و سالم کند و اف ای تی اف این فایده را هم برای ما خواهد داشت.
مولایی در انتها درباره اثر مذاکره احتمالی ایران و آمریکا بر واردات دارو گفت: مذاکره بین دو کشور که چنین به هم بی‌اعتماد هستند همیشه مفید است ولی واقعیت این است که به سادگی ممکن نیست چون زمینه‌ها، شرایط و لوازمی می‌خواهد که امروز و فردا مهیا نمی‌شود که امیدوار باشیم مشکل دارو همین فردا حل شود، هرچند آمریکا برای حفظ ظاهر هم که شده گفتند به دنبال مکانیسم‌هایی برای روان شدن واردات دارو به ایران هستند.
