داروهای گیاهی و سرطان

داروهای گیاهی اغلب به عنوان شیوه های طبیعی برای حفظ آرامش، رفع افسردگی، اضطراب و سایر بیماری ها و ناراحتی های جسمی و روانی به کار می روند. اما جدا از تمام ناراحتی ها و بیماری ها، داروهای گیاهی حتی به عنوان یک شیوه درمانی مکمل و جایگزین برای معالجه سرطان نیز به کار می روند. آمارها نشان می‌دهد که از بین هر ۱۰ نفر مبتلا به سرطان، حدود ۶ نفر در کنار شیوه‌های درمانی از داروهای گیاهی نیز استفاده می کنند. در حال حاضر تقریباً دلیل پزشکی محکمی در مورد تاثیر داروهای گیاهی در درمان و پیشگیری از سرطان در افراد وجود ندارد. آزمایش های کلینیکی نشان می‌دهند که گروهی از گیاهان سنتی چینی می تواند موجب طول عمر بیماران سرطانی شوند و از عود کردن این بیماری جلوگیری کنند.

شواهد پزشکی وجود دارند، مبنی بر اینکه برخی داروهای گیاهی خاص می‌توانند از علائم بیماری سرطان و عوارض جانبی شیوه‌های درمانی مورد استفاده برای کنترل این بیماری پیشگیری کنند و یا شدت علائم سرطان را کاهش دهند. برخی گیاهان و مکمل‌های غذایی نیز با سمی کردن و بی‌تأثیر کردن شیوه های معمول درمان سرطان در روند درمان خلل ایجاد می کنند. توجه به این نکته ضروری است که برخی داروهای گیاهی می‌توانند با شیوه‌های درمانی متداول که برای معالجه سرطان از سوی پزشکان تجویز می‌شوند، نظیر شیمی‌درمانی، رادیوتراپی، درمان بیولوژیک یا هورمون درمانی تداخل پیدا کنند. بسیاری از افراد عامی تصور می‌کنند هر چیزی که گیاهی باشد، برای سلامتی مفید است، اما محققان تاکید دارند که طبق بررسی‌های انجام شده برخی از گیاهان می توانند به شدت سمی و سرطان زا باشند.

گیاهان و ادویه هایی که به طور معمول در پیشگیری و یا حتی درمان سرطان موثر هستند:

ریحان:

این گیاه حاوی خواص آنتی اکسیدانی، آنتی ویروسی، آنتی باکتریال، ضد جهش ژنی و ضد تومور از انواع ترکیب های موجود در آن نشأت می گیرد. خاصیت ضد سرطانی ریحان ممکن است به توانایی اش در تاثیرگذاری بر عفونت های ویروسی مرتبط باشد.

زیره سبز:

در مطالعات آزمایشگاهی انجام شده، تاثیر این گیاه بر درمان انواع سرطان و نقش آن در سرکوب تومورهای سرطان پوست پرداخته شده است. ترکیبات ضد سرطانی موجود در زیره سبز موسوم به گلوتاتیون-S- ترانسفر، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می‌دهد.

هل:

با خواص ضد التهابی و ضد تکثیری در بدن، سرطان روده را کاهش می دهد و از بروز این سرطان پیشگیری می کند.

دارچین:

رژیم غذایی حاوی پودر پوست این گیاه فشار اکسیدیته را که عامل بروز سرطان است را کاهش می‌دهد. همچنین عصاره دارچین از رشد هلیکوباکتر پیلوری در ازمایشگاه جلوگیری می کند که فاکتور خطرزای شناخته شده در سرطان معده و سرطان پانکراس است.

میخک:

تاثیر میخک در تعدیل فرآیندهای سازمانی زدایی سلولی است. این فرایندها اگر در بدن افزایش یابند، خطر بروز سرطان را تشدید می کنند.

گشنیز:

دانه های گشنیز در مراقبت از کبد در برابر سرطان تاثیر دارند.

سیر:

آزمایش های کلینیکی روی سیر و ترکیب های مرتبط با آن نشان می‌دهد که این گیاه احتمال ابتلا به سرطان های ریه، پوست، روده و سینه را پایین می آورد.

زعفران:

شواهد قابل توجهی بر قابلیت این گیاه در جلوگیری از ابتلا به سرطان وجود دارد. همچنین این گیاه می‌تواند روند تکثیر سلول‌های سرطانی پوست را متوقف کند.