سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر | مرتضی کوه مسکن : فیلم «خورشید» به نویسندگی و کارگردانی مجید مجیدی و تهیه کنندگی امیربنان، دومین فیلمی بود که در روز دهم و آخرین روز سی و هشتمین جشنواره ملی فیلم فجر برای اهالی رسانه و هنرمندان در پردیس سینما گالری ملت بر روی پرده رفت.
خورشید جدیدترین فیلم کارگردان مطرح و پرآوازه ی سینمای ایران مجید مجیدی پس از کش و قوس های فراوان در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر اکران شد و توانست نظر مثبت اهالی رسانه و منتقدین را جلب کند.
مجیدی در آخرین فیلمش به سراغ داستانی با محتوای زندگی بچه های کار رفته است و از بازیگرانی چون علی نصیریان، طناز طباطبایی و جواد عزتی با معرفی روح الله زمانی استفاده کرده است، این در حالی است که مجیدی در این فیلم نیم نگاهی به تجربه ی موفقش در بچه های آسمان نیز داشته است.
بیشتر بخوانید :
بررسی فیلم «خورشید» / فیلم اجتماعی با موضوع کودکان کار
داستان خورشید درباره ی زندگی کودک کاری با بازی روح الله زمانی است که در یک اوراقی لاستیک کار می کند و مادرش با بازی طناز طباطبایی به خاطر مشکلات روانی در بیمارستان بستری شده است، او که شرایط مالی مناسبی ندارد و برای ترخیص مادرش هم به پول زیادی نیاز دارد، توسط یکی از اهالی محل با بازی علی نصیریان از وجود گنجی در زیرزمین مدرسه اش آگاه می شود و تصمیم می گیرد با دوستانش به سراغ گنج برود.
شروع این کنجکاوی و ماجراجویی آنقدر مهیج و جذاب است که به خوبی مخاطبین را با خودش همراه می کند، چند کودک کار کنار هم جمع شده اند تا به شوق به دست آوردن گنجی که مشخص نیست وجود دارد یا نه به سراغ زیرزمین مدرسه ای بروند که مدیر جوان و حساسی با بازی جواد عزتی دارد.
بازی ساده و دلنشین چند کودک کار به قدری خوب از آب در آمده است که مخاطب محو تماشای فیلم می شود و همپای کودکان داستان به دنبال گنج می رود، مجیدی نیز به خوبی توانسته است از بچه ها بازی بگیرد و فیلمبرداری خورشید به قدری حرفه ای است که یکی از نقاط قوت اصلی فیلم محسوب می شود.
نورپردازی مناسب فیلم نیز از نقاط قوت آن است. همانطور که از نام فیلم پیداست، عنصر نور اهمیت بسیاری در فیلم دارد و مجیدی تلاش می کند با کم و زیاد کردن نور در طول داستان فیلم منظورش را به صورت غیرمستقیم به مخاطب برساند.
در واقع نورپردازی ها در فیلم بیانگر شرایط روحی بازیگر اصلی فیلم هستند که با کم شدن نور و سرد شدن رنگ فیلم حال او نیز غمگین می شود و با افزایش نور و تابش خورشید امید تازه ای در دل این کودک جوانه می زند.
مجیدی به خوبی توانسته است در قالب یک فیلم اجتماعی به بیان مشکلات و دغدغه های کودکان کار و مهاجران افغان و حتی اعتیاد بپردازد که این مساله را مدیون فیلم نامه ی قوی و جان داری است که به همراه نیما جاویدی، نویسنده جوان و موفق سینمای ایران به نگارش درآورده است.
بازی طناز طباطبایی و جواد عزتی در کنار علی نصیریان به عنوان ستاره های فیلم کاملا معمولی و ساده و البته قابل قبول است، در حالیکه چند کودک کار حاضر در فیلم به قدری بازی های موفق و روانی دارند که مخاطب از تماشای هنرمندی آن ها لذت می برد و مشخص می شود که یک بازیگردانی خوب در فیلم خورشید صورت گرفته است که بر جذابیت فیلم می افزاید.
تنها نقطه ضعف خورشید در دقایق پایانی فیلم نمایان می شود. ریتم تند و پرشوری که در حدود ٩٠ دقیقه مخاطب شاهد آن است، به یکباره کند می شود و سپس داستانک هایی در فیلم رخ می دهد شور و هیجان مخاطب را فروکش می کند. گرچه کارگردان فیلم این مساله را به دلیل تدوین فوری فیلم جهت حضور در جشنواره سی و هشتم فیلم فجر می داند و ممکن است جهت اکران عمومی فیلم این مشکل برطرف شود.
به هرحال خورشید را می تواند اثر برجسته ای در کارنامه ی هنری مجیدی دانست و به نظر این فیلم می تواند با تکیه بر داستان خوبی که دارد و سبک حرفه ای ساخت و تولیدش به فیلم موفقی در داخل و خارج از کشور تبدیل شود.
