به گزارش سلام نو، تحقیقات زیادی در رابطه با ارتباط موی صورت و بیماری کووید ۱۹ انجام نشده است. تحقیقات محدودی که در این زمینه انجام شده‌اند، از خطرناک بودن ریش برای دیگران و از احتمال انتقال بیماری از متخصصان بیهوشی و پزشکان به بیماران حکایت می‌کنند.
تحقیقی که سال گذشته میلادی انجام شده نشان می‌دهد که ریش مردان به طور قابل توجهی از موهای سگ باکتری و عوامل بیماری زای بیشتری داشته و عدم رعایت بهداشت توسط پزشکی که ریش دارد، می‌تواند احتمال انتقال بیماری را افزایش دهد. به عبارت کوتاه اگر فرد بیمار باشد، احتمال وجود جرم‌ها در ریش او بیشتر است و در نتیجه خطر بیشتری برای اطرافیان دارد.
«Amesh Adalja»، متخصص بیماری‌های واگیردار از دانشگاه جانز هاپکینز می‌گوید:
«در حال حاضر شواهدی وجود ندارد که نشان بدهد داشتن ریش آسیب پذیری فرد را در برابر ویروس کرونا کم یا زیاد می‌کند. اما باید به شکلی وسواسی بهداشت ریش را رعایت کنید.»
مقاله‌ای که اواخر ماه گذشته میلادی در نیویورک تایمز منتشر شده نشان می‌دهد که افراد ریش دار بیشتر به صورت خود دست می‌زنند و انجام این کار نیز ریسک ابتلا به بیماری‌های مختلف را افزایش می‌دهد.
مشکل بعدی این است که ریش نمی‌گذارد تا ماسک به طور کامل روی صورت بنشیند و تحقیقی هم که به تازگی در این زمینه انجام شده نشان می‌دهد که پرستاران و پزشکان ریش دار نمی‌توانند ماسک را به طور کامل روی صورت خود بگذارند، به همین دلیل کادر درمانی بیمارستان‌ها بهتر است محاسن خود را بتراشند. در صورتی که امکان تراشیدن ریش وجود نداشته باشد، کادر درمان باید از ماسک‌های مخصوصی به نام «PAPR» که شبیه کلاه فضانوردی است استفاده کنند.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا (CDC) اینفوگرافی جالبی تهیه کرده که انواع مدل ریش که در عملکرد ماسک خلل ایجاد می‌کنند و همچنین مدل‌هایی که تأثیری در عملکرد ماسک ندارند را به تصویر می‌کشد.
البته ذکر این نکته ضروری است که تصویر زیر چهار سال قبل تهیه شده و همچنین در مورد ماسک‌هایی صدق می‌کند که به طور کامل و محکم روی صورت می‌نشینند، با این وجود دیدن آن خالی از لطف نیست./ دیجیاتو
