ایران، برترین جامعه در تمدن انسانی
جریانی که در مانور مواسات و رزمایش مواسات در این ماه رمضان شکل گرفت، مردم ما در سراسر کشور نشان دادند با وضعیتی که امروز در ایران ما هست، کشور و جامعه ما در تمدن انسانی به‌عنوان برترین و بالاترین جوامع در کشورهای دنیا شناخته‌شده، غرب‌زده‌هایی که چشمشان به دروازه‌های غرب بود و تحت تأثیر مدرنیزاسیون غربی همه چیز را از غرب می‌دانستند، ببینند آنان دارند به روی‌هم اسلحه می‌کشند و مردم ما در این رزمایش مواسات این‌طور دارند زحمت می‌کشند و خدمت می‌کنند.
تفاوت مردم ما با مردم غرب و مردم ما با انسان‌هایی که متنعم به نعمت این تمدن نیستند، تفاوت ما در دین و اسلام ما هست، آنانی که ادعای تمدن داشتند و روزی در کشور ما می‌آمدند و حق توحش می‌گرفتند، امروز به چه روزی رسیدند که به قول آن سیاستمدار آمریکایی که گفت «غرب، وحشیگری خودش را نشان داد» و مردم ما در چه شرایطی در تمدن قرار دارند.
خدایا! بر این نعمتت تو را شکر می‌کنیم، ما را با این ویروس و بلا تنها نگذاشتی، مهربانی تو در عین بلایی که برای ما نازل شد به سراغ ما آمد، خدایا در حل همه مشکلات اجتماعی و اقتصادی که این ویروس برای ما به وجود آورده، مهربانی‌ات را شامل حال ما بفرما.
پروردگارا، عزیزان ایثارگر فداکار، شهدای ما و امام شهدا را از خیرات و برکات این رزمایش مواسات بهره‌مند بفرما و سایه پر برکت مقام معظم رهبری که رهنمود حکیمانه‌شان جامعه ما را در این تمدن اصیل انسانی زبان زد دنیا کرد و ضرب‌المثل در جهان قرار داد، مستدام بدار.
/خبرآنلاین
امام جمعه مشهد گفت: استعداد بچه شیعه‌های ما در شرکت‌های دانش‌بنیان به‌جایی رسید که به کشورهای مدعی توسعه‌یافتگی که ما را در حال توسعه می‌خوانند، کیت آزمایشی صادر کردند.
به گزارش سلام نو، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آیت‌الله علم الهدی، در دهمین هفته برگزار نشدن نمازجمعه در کشور، امام جمعه مشهد مطالبی پیرامون ولادت امام حسن مجتبی (ع)، استفاده از فرصت‌های معنوی ماه مبارک رمضان و شکوفا شدن استعدادهای داخلی در حاشیه شیوع ویروس کرونا را در قالب «پیام جمعه» ۱۹ اردیبهشت‌ماه ایراد کردند.
متن این پیام به شرح زیر است:
السلام علیکم و رحمت‌الله
بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدالله، والصلاه والسلام علی رسول‌الله و علی آله آل الله، لاسیما بقیه‌الله و الشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و ان محمد عبده و رسوله و عن علی امیرالمومنین و اولاده المعصومین و حجج الله.
اوصیکم و نفسی عبادالله بتقوالله
همه شما برادران و خواهران و خودم را به تقوای الهی سفارش می‌کنم
با توجه به محرومیت ما از ادای فریضه نمازجمعه، از باب «ما لا یدرک کله لا یترک کله»، این مقداری که امکان دارد با شما عزیزان، برادران و خواهرانی که در هفته‌های گذشته نمازگزار نمازجمعه بودید و مستمع خطبه‌های جمعه از این شبکه صداوسیما قرار داشتید، دو سه جمله را به‌عنوان یادآوری خاطره ارزشمند عبادی و سیاسی به محضرتان عرضه می‌دارم.
ابتداً میلاد مسعود سبط اکبر نبی مکرم اسلام، امام مجتبی (ع) را به محضر مقدس همه شما عزیزان تبریک و تهنیت عرض می‌کنم؛ ولادت با سعادت امام مجتبی (ع)، بزرگ‌ترین موضوعیت و خصوصیتش، پیدایش آن سرور و شادی فوق‌العاده در بیت نبوت بود، محور اهل‌البیت خانه امیرالمومنین (ع) و فاطمه (س) است و این خانواده محور اهل‌البیت (ع) هستند.
تولد نخستین فرزند بیت نبوت
وقتی آیه تطهیر بر پیغمبر اکرم (ص) نازل شد «إِنَّمَا یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اهل‌البیت وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً»، بر حسب آنچه در سلسله اسناد محدثین شیعه نقل شده، تا ۹ ماه و بر حسب آنچه محدثین عامه و اهل سنت روایت کردند، تا شش ماه هر روز که پیامبر اکرم (ص) که عازم نماز صبح در مسجد به جماعت بود، ابتدا به در خانه صدیقه اطهر (س) می‌رفت و صدا می‌زد «السلام علیکم یا اهل‌البیت»، وقتی صدای جواب سلام امیرالمومنین (ع) یا فاطمه (س) از داخل خانه بلند می‌شد، پیغمبر اکرم (ص) به‌طرف محراب نماز می‌آمدند و نماز صبح را اقامه می‌کردند، برای اثبات این‌که اهل‌البیتی که در قران آمده و آیه تطهیر برای این اهل‌بیت هست، اهل این خانه هستند، غیر از اهل این خانه، شخص دیگری نیست.
بیتی که بیت نبوت است، برای اولین مرتبه چشمشان به جمال اولین فرزند در سحرگاه امشب روشن و نورانی شد و لذا ازاین‌جهت، این شادی فوق‌العاده‌ای که در قلب نازنین صدیقه اطهر (ع)، امیرالمومنین (ع) و پیغمبر (ص) به وجود آمد، این شادی و خشنودی برای ما حائز اهمیت است صرف‌نظر از برکاتی که قدوم شریف ولایتمداری که امام مجتبی (ع) در عرصه اسلام و جامعه اسلام داشت و به حمدالله، این خشنودی و شادی برای پیغمبر اکرم (ص) و عزیزانش در سحرگاه امشب با ولادت امام مجتبی (ع) فراهم شد.
دوری از جشن‌های امام حسنی
البته امسال برای ما این مسئله موجب تأسف است، هرسال در این شب‌ها جشن‌های مفصلی داشتیم، هیئات، مساجد، چراغانی‌های مفصل و سرودهایی در مورد امام مجتبی (ع) که موجب گرمی جامعه ما بود و متأسفانه امسال بر حسب نحوستی که این ویروس نابکار در بین مردم ما به وجود آورده، از همه این فیوضات و معنویات محرومیم.
شاید این محرومیتی که برای ما بر حسب این بلا به وجود آمده، یک نوع آزمایش الهی باشد، همه‌ساله در ماه مبارک رمضان هیأت‌ها و مساجد دایر و حرم مطهر آماده بود و خواه‌ناخواه آن فضای معنوی حرم مطهر و گرمی و حرارتی که در محافل، هیأت و جلسات بود، افراد را می‌کشاند و آنان موفقیت‌هایی از نظر زیارت عبادت و توسل پیدا می‌کردند؛ امسال همه آن دستگاه‌ها تعطیل است، آن هیأت، مساجد و حرم مطهر تعطیل شده، خدا می‌خواهد ما را آزمایش کند که واقعاً این وابستگی ما به خدا و رفتن در خانه خدا نیاز به محرک و انگیزه اجتماعی دارد یا خودمان آن‌قدر دلداده ذات حق هستیم که خدا را بندگی و عبادت می‌کنیم و ارتباط خودمان را با ذات پروردگار در هر شرایطی حفظ می‌کنیم؟ این شب‌ها که مسجد و هیأت نیست تا سحر می‌خوابیم یا در خانه خودمان هم به درگاه خدا التجا می‌کنیم و در دلدادگی و دلباخته به حق اظهار شیفتگی داریم در این شب‌های پر عظمت ماه مبارک رمضان برنامه ما چیست؟
فرصت سحرهای ماه رمضان را از دست ندهید
در فرازی از دعای شریف ابوحمزه ثمالی به درگاه خدا عرضه می‌داریم «حمد برای خدایی است که هر وقت بخواهم می‌توانم با او تماس بگیریم و هر زمان اراده کنم می‌توانم درد دلم را با این خدا در میان بگذارم»، شما که برای سحری می‌خواهید بیدار شوید، دو ساعت زودتر بیدار شوید، مسجد و حرم و هیأت نیست، خدا که هست، خدای حرم امام رضا (ع) در سحرهای ماه رمضان و نیمه‌های شب‌های ماه رمضان این خدا در خانه‌های شما نیز هست، ارتباط با خدا فرقی نمی‌کند، آنجا دستمان به دامان امام هشتم (ع) بود و به درگاه خدا ارتباط برقرار می‌کردیم، الآن هم می‌توانید حرکت کنید در نیمه‌های شب همان ارتباط معنوی و عبادی که با خدا داشتید، برقرار کنید، مناجات کنید و عبادت کنید.
سفره را برای همه پهن کردند، شب‌ها و روزها همه ما سر این سفره نشستیم، همه را دعوت کردند، هرچه هستیم، هر کار با خدا کردیم و هرگونه معصیت داشتیم به درگاه خدا، بیاییم سر این سفره، یک «یا الله» سحر ماه مبارک رمضان در خانه و در همان لحظه‌ای که بیدار می‌شوید برای سحری، جوری دلتان را به درگاه خدا متصل می‌کند که به‌عنوان یک عبد صالح وابسته به درگاه خدا شناخته می‌شوید.
دقت در حقایق و معنویات، روی دیگر ابتلاء به مصیبت
بلا که می‌آید، یک سلسله عوارضش مصیبت است و یک سلسله نیز تجدید نظر، جدی گرفتن و دقت کردن در نوع برقراری رابطه با ذات مقدس حق است که خیلی از حقایق، معنویات و باورها را برای ما جدی می‌کند و بیشتر به آن توجه می‌کنیم.
در فراز دیگری از دعای ابوحمزه ثمالی عرضه می‌داریم «خدایا نمی‌دانم کدام نعمتت را سپاسگزاری کنم، آدم بدی بودم مرا در مردم خوب قرار دادی، فعل قبیح انجام دادم و قبایح مرا پوشاندی»، جمله‌ای که مهم است، این جمله است، «خدایا تو بلا برای من نازل کردی، بلای بزرگ هم نازل کردی اما پشت سر این بلا، مهربانی‌ات مرا تنها نگذاشت»، می‌گوئیم بلا نازل کردی من آزمایش شوم اما مهربانی تو به سراغ من آمد، مرا با بلا تنها نگذاشتی و مرا دست‌به‌گریبان بلا تنها نگذاشتی، تو به فریادم رسیدی، این بلا را برای من موقعیت خاصی قرار دادی که در زندگی‌ام ارتقا و توسعه پیدا کنم.
ویروس کرونا، موقعیت شکوفایی استعدادها را ایجاد کرد
این ویروس منحوس و بیماری برای ما بلا بود اما عوارضش را که می‌بینیم، واقعاً نعمت فوق‌العاده خدا بود، این ویروس استعدادها را شکوفا کرد و مردم را به حرکت درآورد؛ اولی که این ویروس آمد، در مشهد ما که بعد از تهران بزرگ‌ترین شهر کشور است، کیت آزمایش نبود، نمونه‌ها را به تهران می‌فرستادند، در آنجا آزمایش انجام می‌دادند و جواب می‌دادند که چه کسی مبتلا به کرونا و چه کسی مبتلا به بیماری‌های دیگر است.
صادرات کیت تشخیص به کشورهای مدعی توسعه‌یافتگی
دو ماه نگذشت، بچه شیعه‌های ما، بچه‌هایی که از تبار اهل‌بیت (ع) بودند، از خانواده‌های وابسته به اهل‌بیت بودند، انگیزه پیدا کردند، استعدادها درخشان شد و در شرکت‌های دانش‌بنیان کار تولید کیت به‌جایی رسید که به کشورهای مدعی توسعه‌یافتگی که ما را درحال‌توسعه می‌خوانند، کیت آزمایشی صادر کردند، این نعمت این بلا بود، این همان مهربانی است که خدا ما را با بلا تنها نگذاشت.
در مشهد ما در پارک علم و فناوری دارند دستگاه‌های تنفس می‌سازند، به‌زودی به تولید انبوه می‌رسد و حتی ممکن است به صادرات نیز برسد، دستگاهی که قبل از بیماری کرونا در بیمارستان‌ها و آی‌سی‌یوها دچار کمبود بودیم و الآن عزیزان ما درصدد تولیدش برآمدند.
