سلام نو – سرویس سیاسی: غلامرضا تاجگردون از نمایندگی مردم در مجلس افتاد تا بهارستان بالاخره بعد از نزدیک به یک ماه چک و چانه زدن اولین تابلوی ضد فساد را بالا ببرد و داد بزند که آی مردم! محرمانه نداریم!
اما واقعیت این است که اگر به همین ماجرای رد اعتبارنامه غلامرضا تاجرگردون نگاه کنید میبینید که اتفاقا محرمانه داریم و همین شعار ضد فساد بودن هم چندان دقیق نیست.
حالا هرچند تاجگردون حذف شده اما بسیاری میدانند نه تنها روند عبور او از شعبه و کمیسون تحقیق روشن نبود بلکه حتی چگونگی رد شدنش هم مشخص نشد و پرونده او در جلسه غیرعلنی بررسی شد تا حتی در مجلس «محرمانه نداریم» اصولگرایان هم محرمانه داشته باشیم.
حالا خیلیها میپرسند اگر فساد تاجگردون شبکهای بود چرا با او برخورد نشده و اگر مسئله او فقط فساد است چرا با کاظم دلخوش دیگر نماینده مجلس برخورد نشده؟
علی خضریان، نماینده تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی در پاسخ به سوال خبرگزاری دانشجو، مبنی بر چرایی تایید اعتبار نامه کاظم دلخوش گفت: اعتبارنامه آقای دلخوش به این علت تایید شد که فساد وی شبکهای نبود بلکه شخصی و فردی بود. از این رو آقای دلخوش با دادن تعهد به نمایندگان معترض مبنی بر پس دادن زمینهای تصرف شده به بیت المال، اعتبارنامه این منتخب با این شروطها تایید شد.
علی خضریان در حالی چنین ادعایی را میکند که در هیچ کجای آیین نامه نیامده که یک نماینده برای تائید اعتبارنامهاش باید در شعبه تعهد بدهد و با تعهد، فساد قابل رفع است. یا حتی جایی گفته نشده فساد شبکهای قابل گذشت نیست ولی فساد فردی هست. بعد هم مگر خضریان و همکاران او قاضی و بازپرس هستند که شبکهای نبودن فساد دلخوش را تشخیص دهند؟
معیار تعهد دادن یا ندادن یک نماینده و اعمال چنین سلیقهای در قلب قانون و قانون گذاری کشور چیست؟ اصولگرایی و اصلاحطلبی؟ رانت بیشتر و کمتر؟ اگر ارفاقی هم قرار بود صورت بگیرد که این ارفاق باید شامل تاجگردونی میشد که حوزهاش یکی از بیشترین مشارکتها را داشت و او نیز یکی از بیشترین رایها را آورد.
نمایندگان مجلس یازدهم هرچند حالا سینه به فساد ستیزی جلو میدهند ولی خودشان هم خوب میدانند برخورد با مصداق کجا و برخورد با بستر و ساختار فساد کجا؟ آن طور که مهدی نصیری نیز میگوید: رد اعتبارنامه آقای تاجگردون مثبت و دلگرمکننده ارزیابی میشود، اما مهم این است که مجلس جدید روندها و ساختارها و تعاملات تاجگردونپرور را از نظام بزداید.
مسئله دیگر بهارستان نشینان این است که آن چه در ماجرای اعتبارنامه تاجگردون رفت، تمام و کمال برخلاف مشی محرمانه نداشتن و رای علنی بود. این که چهار نفر رای خود را اعلام کنند شفافیت نیست. این که مشخص شود مخالف و موافق تاجگردون چه کسانی بودند مسئله است.
رد اعتبار نامه تاجگردون اقدام به جا و درستی بود اما نمایندگان همچنین چند سوال بزرگتر ایجاد کردند. اگر تاجگردون فاسد است و شبکه دارد چه زمانی با او برخورد میشود؟ اگر فاسد است چرا شورای نگهبان، هیئت نظارت و شعب مختلف چندین و چندبار او را تایید کردند؟ آیا تنها تاجگردون در بین منتخبین مجلس یازدهم بود که شائبه فساد حول او میچرخید یا نسبت به تمام نفراتی که ظن فساد و مدرک تقلبی و ... به آنها میرفت این چنین ریزبینانه و موشکافانه بررسی صورت گرفت؟