خبرآنلاین: باقری لنکرانی وزیر اسبق بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در نامه ای خطاب به سعید نمکی وزیر بهداشت نوشت: بیانات اخیر جنابعالی را در خصوص طغیان بیماری کووید ۱۹ و تنها ماندن وزارت بهداشت در عرصه اجرایی مقابله با این جهانگیری و در دوگانه کاذب اقتصاد و سلامت خواندم. به نوبه خود وظیفه خود میدانم از تلاش های جنابعالی و همه کارکنان نظام سلامت در این عرصه قدر دانی کنم هر چند که خود نیز خدمتگزاری در بین هزاران خدمتگزاران نظام سلامتم.
نظام سلامت چه در عرصه نیروی انسانی و چه در عرصه مالی بزرگترین خسارتها را در این جهانگیری دید اما لحظه ای در اقدامات خود درنگ نکرد. بسی جای تاسف است که از این سرمایه اجتماعی که در این چند ماه با ایثار و از خود گذشتگی مدافعان سلامت فراهم آمد نه به نحوه شایسته ای تقدیر شد و نه از این ظرفیت به درستی استفاده گردید.
سلامت مردم بیش از اینکه با تلاش های درمانی و حتی پیشگیرانه وزارت بهداشت مرتبط باشد تحت تاثیر فرایندهای بین بخشی و عوامل اجتماعی است. در سند مهم سیاست های کلی سلامت بر پیوست سلامت در طرح های کلان تاکید شده است. بی توجهی به این حکم مهم رهبر فرزانه انقلاب و اقداماتی که سلامت را متاثر کرده ولی مجری و طراح ان وزارت بهداشت نیست خسارات زیادی را به بار می آورد.
در مورد دوگانه سازی اشتباه اقتصاد یا سلامت؛ تجربیات جهانی و مطالعات کشور ما نشان داده است که می توان بین راه اندازی چرخ اقتصاد و حفظ سلامت مردم جمع کرد ولی شرط مهم آن تصمیمات آگاهانه نه سلیقه ای و استفاده از مدلهای شناخته شده در پیش بینی و آینده پژوهی و پایش و اصلاح مداوم است.
گله مندم که از مستندات علمی موجود نیز در تصمیمات اجرایی کشور کمتر استفاده شده و برخی از تصمیمات بدون توجه به شواهد ملی یا تجربیات بین المللی اتخاذ می شود. من هم چون شما از برخی از اساتید کشور که معتمد مسئولین ارشد اجرایی کشور بودند و آدرس غلط در ایمنی عمومی داده یا در استفاده از روشهای ساده ای چون ماسک و فاصله گذاری اجتماعی ایجاد تردید نمودند و باعث تاخیر در بسیاری از تصمیم های اساسی شدند، گله مندم.
بدانید شما تنها نیستید. سرمایه بزرگی از کارکنان و کارشناسان نظام سلامت هستند که می توانند در طراحی ها و تحلیل ها و اقدامات اجرایی روزآمد؛ بازار یابی اجتماعی و آموزش عمومی اثرگذار باشند. این سرمایه را به میدان بیاورید. بزرگترین اصلاحات نظام سلامت و تاسیس نظام شبکه و مراقبت های اولیه بهداشتی در جمهوری اسلامی ایران؛ در اوج جنگ تحمیلی با همدلی دولت و مجلس و با پیگیری بزرگانی که به آن باور داشتند رخ داد.
اکنون که سلامت، کانون توجهات جامعه است و سرمایه اجتماعی آن در بالاترین حد خود در سالهای اخیر است باید فراتر از روزمرگی به اصلاحات عمیق این نظام با تاکید بر نظام ارجاع، اصلاح ساختار، نظام پرداخت و سایر امور مهمی که در سند سیاست های کلی سلامت به روشنی ذکر شده، فکر کرد و از این فرصت تاریخی بهترین بهره را برد.
