سلام نو – سرویس اجتماعی: روز گذشته خبر شهادت یکی از محیط بانان شهرستان بندرلنگه در استان هرمزگان منتشر شد، محیط بانی که در درگیری محیط بانان و پلیس با شکارچیان غیرمجاز بر اثر شلیک گلوله به سینهاش جان سپرد.
این خبر به تنهایی و به اندازه کافی تلخ و ناگوار بود، اما امروز با انتشار اخبار تازه از ضاربان این محیطبان، ماجرای او به یک تراژدی غم بار و غیرقابل باور تبدیل شد که به ذهن هیچ کس نمیرسید.
آن طور که رییس کل حفاظت محیط زیست هرمزگان گفته بود در جریان درگیری بین محیط بانان با شکارچیان در منطقه ارمک وچمبه شهرستان بندرلنگه،۲شکارچی با شلیک گلوله مستقیم به سینه محیط بانی به نام محمد حسننژاد، او را به شهادت رسانده و از منطقه متواری شدند.
یکی از شکارچیها به سرعت دستگیر میشود و شکارچی دوم نیز به سرعت مورد شناسایی قرار میگیرد، اما مشخص میشود او ساعاتی پس از این اقدام دست به خودکشی زده و جان باخته است.
تا اینجای کار داستان قتل این محیط بان قصه پر غصه محیط بانی بود که پیش از این نیز به علت بیرحمی شکارچیان و کمبود امکانات جان خود را در راه دفاع از طبیعیت ایران میگذارند.
تابستان سال ۹۵ هم در رخدادی مشابه محمد دهقانی و پرویز هرمزی، دو محیطبان بندرعباس در منطقه حفاظت شده گنو براثر تیراندازی دو شکارچی غیرمجاز، جان خود را از دست دادند. در مواردی هم که محیط بان موافق به حفظ جان خود و کشتن مهاجم شده با طناب دار رو به رو بوده.
اما ماجرای محمد حسننژاد بیش از دیگر محیطبانانی که قربانی شدند تلخ و به تعبیری تراژیک بود. آن چنان که فرمانده یگان حفاظت محیط زیست گفته ضاربی که خودکشی کرده، خواهرزاده محیطبان شهید شده بوده که در زمان درگیری نمیدانسته به روی دایی خود آتش گشوده و او را به قتل رسانده. او پس از اطلاع از ماجرا نتوانست بار این مسئله را به دوش بکشد و خودکشی کرد.
ماجرایی چنین تراژیک و غمبار نه تنها در میان محیطبانان بلکه شاید در بین نیروهای انتظامی و نظامی نیز کمتر رخ داده، اما شاید همین ماجرای به شدت غم بار باعث توجه ویژه مسئولین و مردم به محیطبانان شود.
تنها برای لحظهای تصور کنید که به جای شکارچی غیرمجاز این محیطبان بود که از این جدال جان سالم به در میبرد؟ اکنون او چه وضعیتی داشت؟ شاید او هم خودکشی میکرد! تازه در شرایط بهتر اگر نسبت بین این دو نفر را در نظر نگیریم احتمالا محیطبان با خطر اعدام رو به رو میشد؛ درست مثل برخی دیگر از همکارانش.
سعید مومیوند محیطبان منطقه محافظتشده «نشر» در همدان، در سال ۹۵ حضور افرادی مسلح در این منطقه محافظت شده را مشاهده میکند و خودروی آنها را توقیف میکند. یکی از شکارچیان اقدام به فرار میکند و محیطبان پس از اخطار فراوان اقدام به شلیک هوایی میکند که ناخواسته به شکارچی اصابت میکند و باعث میشود او پس از گذراندن ۱۷ روز در کما، جان خود را از دست دهد تا مومیوند به اعدام محکوم شود.
همانطور که مشاهده میکنید اینجا هم شاهد آموزش کم به محیط بان _در خطا رفتن تیر_ و هم عدم وجود قوانین حمایتی هستیم، قوانینی که باعث برگزاری گلریزان برای گرفتن رضایت برخی خانوادهها شده. در کنار این، تعداد بسیار اندک محیطبانان ایران و شرایط ناخوشایند آنان باعث افزایش فشار و بالارفتن درصد خطای آنان میشود.
کاش ماجرای تراژیک محمد حسننژاد باعث شود تا همه به ویژه مسئولین از خواب بیدار شوند و فکری برای حمایت، آموزش و البته افزایش تعداد محیطبانان بکنند.
نظر شما