سلام نو – سرویس اجتماعی: بدون مقدمه و حاشیه باید گفت که این روزها اوضاع کرونایی تهران به هیچ وجه خوب نیست. ظرفیت بیمارستان‌ها پر شده، بخشی از مردم ماسک نمی‌زنند، ماسک بی‌کیفیت و تقلبی زیاد شده، دور کاری لغو شده، ظرفیت اتوبوس و مترو تکمیل است، تجمعات بر قرار است و آن چنان که پیش از این حریریچی، معاون وزیر بهداشت گفته بود تهران به " چهارراه تبادل بیماری کرونا در کشور تبدیل شده است."
آن چنان که محمدرضا هاشمیان، استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفته وضعیت کرونا در تهران با عبور از سطح قرمز به سیاه رسیده است و دیگر تخت آی سی یو خالی وجود ندارد و آن چنان که در بیمارستان‌ها قابل مشاهده است صف برای پذیرش بیمار شکل گرفته است.
این تنها یک مشکل این روزهای مدیریت کرونا در تهران است. در طرف دیگر احتمال دارد تهران هر لحظه با کمبود کادر درمانی مواجه شود، کمبودی که قابل جبران نیست. کمبود نیرویی که همین حالا باعث رونق گرفتن استخدام پرستار خصوصی برای بیماران در بیمارستان‌ها شده و برخی خانواده‌ها برای نگهداری از بیمار خود به جز هزینه بیمارستان شبی ۵۰۰ هزار تا یک میلیون تومان هزینه پرستار خصوصی در بیمارستان می‌کنند.
در این میان به دلیل شلوغی بیمارستان‌ها بازار خدمات پزشکی کرونا در منزل هم شکل گرفته و یک پزشک عمومی برای ویزیت بیمار در منزل تا ۷۰۰ هزار تومان دریافت می‌کند و مراقبت ۲۴ ساعته پرستار در منزل روزانه تا ۲ میلیون تومان هزینه دارد. این هزینه به جز هزینه تخت، تجهیزات احتمالی و البته داروهایی است که این روزها بازار سیاه جذاب و پر سودی دارند.
مشکل دیگری که به وضعیت فعلی دامن زده نیز جهش ویروس کرونا است، جهشی که سرایت پذیری آن را افزایش داده و شدت آن را نیز بیشتر کرده و باعث درگیری بیشتر جمعیت جوان شده است.همین مشکلات باعث شد تا علیرضا زالی، رئیس ستاد مقابله با کرونا در تهران یک هفته پیش از وضعیت بد تهران سخن گفته و تاکید کند که پایتخت در «وضعیت کاملا بحرانی» قرار دارد و باید محدودیت‌های یک‌هفته‌ای اعمال شود.
مینو محرز، عضو شناخته شده کمیته علمی ستاد ملی مقابله با کرونا نیز شرایط را ناخوشایند توصیف می‌کند و بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها در ایران و دیگر نقاط جهان را خطرناک می‌داند و می‌گوید که بازگشایی مدارس از پانزدهم شهریور اشتباه بود و می‌شد مانند دوران موشک باران به آموزش غیر حضوری اکتفا کرد.
وی با اشاره به تجربه خود در مواجهه با بیماری‌های همه گیر به شهروند می‌گوید: دوران رزیدنتی من زمانی بود که دیفتری و کزاز بیداد می‌کرد، اما این‌قدر مرگ‌ومیر نداشت.
اما آیا هشدارهای این چنینی به تعطیلی پایتخت منجر می‌شود؟ از آمریکا تا فرانسه، انگلیس و ایران تجربه نشان داده که سیاستگذاران عمدتا به دلایل اقتصادی توان برآورده کردن الزامات بهداشتی مدنظر مقامات بهداشتی کشور خود را ندارند. حتی در کشوری مثل آلمان که این رعایت حداکثری بود فشار روانی محدودیت‌ها باعث اعتراض بخش‌هایی از مردم شد.
با این همه آن چنان که سیما سادات لاری، سخنگوی وزارت بهداشت گفته وزارت بهداشت برای تعطیلی تهران پیگیر است تا مصوبه دورکاری صورت گیرد و در برخی استان‌ها از جمله تهران تعطیلی یک هفته‌ای رخ دهد، تلاشی که باید دید با توجه به بحران‌های اقتصادی کشور دولت به آن راضی می‌شود یا نه؟
اگر دولت راضی به دورکاری و تعطیلی شود می‌توان انتظار کاهش موقتی در شیب مبتلایان را داشت و گرنه بعید است مردم راضی شوند برای فرار از کرونا بیش از این در محل کار غیبت کنند.
نظر شما