آقای صدیقی فساد اقتصادی و سرقت و فقر گناه کیست؟ / با این ادبیات به دین و نظام ضربه می‌زنید

سلام نو - سرویس سیاسی: امام جمعه موقت تهران به تازگی با اشاره به کرونا گفتند که "این کرونا، بلای خدا و نتیجه گناهان خود ماست" و "در این روزها و شب ها باید به این فکر کنیم چه کرده ایم که حرم امام حسین (ع) در ایام اربعین به روی ما بسته شده است؟"

باید از امام جمعه محترم تهران پرسید بر فرض محال که کرونا حاصل گناهان ما مردم باشد آیا ایشان از مردم نیست و با ما هم‌گناه نیستند؟ اصلا کرونا حاصل گناهان ما اما فقر و فساد و سرقت و بی‌کاری جوانان گناه کیست؟ این که سرنوشت کشور به انتخابات آمریکا گره خورده تقصیر کیست؟

شاید ایشان این را هم به گردن مردم بیاندازند و آن چنان که در بخشی از سخنان خود اشاره کرده‌اند خطاب به مردم بگویند: اگر ما بخواهیم به افراد بی اعتنا به دین و شرع، رأی دهیم قطعا در پیشگاه خداوند مسؤول هستیم و باید پاسخگو باشیم.

آن وقت باید به حجت الاسلام صدیقی گفت که ما مگر چه کردیم جز انتخاب از بین گزینه‌های مورد تایید شورای نگهبان؟ اصلا مگر می‌شود در جمهوری اسلامی کسانی برای ریاست جمهوری، مجلس و شوراهای شهر تایید صلاحیت شوند که به دین و شرع بی‌اعتنا باشند؟ مگر وظیفه نهادهای نظارتی مثل شورای نگهبان نیست؟ اگر قرار است گناه این مسائل به گردن مردم باشد پس چرا نامزدها را فیلتر و انتخاب مردم را محدود می‌کنیم؟

از حسن روحانی تا ابراهیم رئیسی و از اسحاق جهانگیری تا سعید جلیلی هر کدام چهار دهه در رده‌های میانی و ارشد نظام فعال بودند. از دبیری شورای عالی امنیت ملی تا وزارت و قضاوت در کارنامه نامزدها به چشم می‌خورد! حالا ما به هر کس رای بدهیم و هر کس هم رای بیاورد و هرچقدر هم بد عمل کند آیا می‌شود گفت به دین و شرع بی‌اعتنا بوده؟ یعنی کسی که به دین و شرع اعتنا نداشته چهار دهه در نظام مسئول بوده؟

آقای صدیقی احتمالا فکر می‌کنند با این ادبیات درس خوبی به دولت می‌دهند و به بدنه رای آن ضربه وارد می‌کنند و کاری می‌کنند تا مردم با ابراز پشیمانی این بار به جای کسی مثل روحانی به کسی مثل جلیلی رای دهند، اما حقیقتا این ره که ایشان می‌روند به ترکستان هم نخواهد رسید.

امروز مثل سی چهل سال قبل نیست که کسی از گوشه و کنار دنیا خبر روشنی نداشته باشد و با این حرف‌ها احساس ندامت کند و بگوید دست مریزاد! مردم امروز در لحظه پکن، لندن و پاریس را می‌بینند و پرسش می‌کنند و نمی‌پذیرند که شیوع کرونا در سراسر عالم را گردن گناهان آن‌ها بیاندازید.

آن‌ها هم‌چنین از خودشان می‌پرسند که چرا در برخی کشورها رئیس جمهوری بر سر کار است که به دین و شرع اعتنای چندانی ندارد و شورای نگهبانی نیست، اما چرخ مملکت آن‌ها می‌چرخد و فساد و فقر در آن چنان ایران نیست؟ در طرف مقابل اما در ایران رئیس جمهوری هست که از فیلتر شورای نگهبان گذشته ولی توان بهبود وضع مملکت را ندارد و آخر هم به ‌طور ضمنی به بی‌توجهی به شرع و دین متهم می‌شود.

شاید چهره‌‎هایی چون آقای صدیقی این گونه سخن گفتن را به پای دفاع از نظام بگذارند، اما باید بدانند هیچ حمله‌ای از سوی دشمن اثر مخرب یک دفاع بد را ندارد. کاش در این شرایط چهره‌هایی چون ایشان اگر نمی‌توانند یار دولت و حکومت باشند حداقل بار آن هم نباشند.