به گزارش سلام نو، دوبلور و پیشکسوت هنرمند چنگیز جلیلوند در تاریخ ۶ آبان ماه سال ۱۳۱۹ در شهر شیراز چشم به جهان گشود.
اصالت لری و متولد شیرازی
من اصالتا لر هستم ولی در شیراز متولد شدم. پدرم مهندس راه بود و به عنوان مترجم مهندسان روسی هم کار می‌کرد و ماموریت های مختلفی به او می خورد که مجبور بود به شهرهای مختلف سفر کند و برای مدتی در آنجاها ساکن شوم.
پدرم در یکی از این سفرها که به شیراز داشت، در آنجا عاشق شد و ازدواج کرد و من هم در شیراز متولد شدم و بعد از چند سال که ماموریت پدرم تمام شد به تهران برگشتیم.
شروع بازیگری
۱۸ ساله بودم که با صمد صباحی آشنا شدم و در کاری به نام فیلم آرشین مالالا به من یک نقش کوچک پیشنهاد کرد و من هم گریم شدم، این فیلم اولین کار سینمایی من بود، سپس کم کم چند کار کوچک تئاتر هم انجام دادم.
شروع کار دوبله
وقتی دانشجو بودم یک استودیو روبروی دانشگاه‌مان بود به نام آژیر فیلم که آقای ساموئل خاچکیان و واعظیان و دکتر شاهرخ رفیع آن را تاسیس کرده بودند. آن زمان من شب ها با آقای وحدت تئاتر کار می کردم، ایشان به من گفتند : صدای خوبی داری بیا و دوبله کار کن و من را معرفی کردند به همان استودیو و خلاصه بعد از یک تست استخدام شدم.
بیشترین فعالیت
آن زمان آن قدر سرم به دوبله مشغول بود که زیاد به بازیگری فکر نمی کردم، من طی ۱۸ سال کار گویندگی تا سال ۵۷ حدود ۴ هزار فیلم خارجی و حدود ۷۰۰ فیلم ایرانی را دوبله کردم و به جرات می توانم بگویم که اگر در سال ۲۰۰ فیلم ساخته می شد من در ۱۵۰ تای آن صحبت می کردم.
مهاجرت به آمریکا و بازگشت به ایران
چنگیز جلیلوند پس از انقلاب ۵۷ به مدت بیست سال از اران به سمت آمریکا مهاجر کرد، او درباره این مهاجرت این چنین می گوید : من ناچار به ترک ایران شدم چون فرزندانم در خارج از کشور مشغول تحصیل بودند و نمی توانستم آنها را در میانه تحصیل شان بازگردانم و آینده شان را خراب کنم.
چون سیستم تحصیلی ای که آنها سپری می کردند کاملا متفاوت بود و به همین دلیل بود که مجبور شدم ایران را ترک کنم تا در کنار فرزندانم باشم چند سال در آمریکا بودیم و خداراشکر که بچه ها هم درس شان را خواندند و به مدارج خوبی رسیدند و ازدواج کردند و آنجا بود که تصمیم گرفتم حالا که همه بچه‌ها به سرانجام رسیده اند، به ایران بازگردم چرا که واقعا نمی توانستم عشق به وطنم را نادیده بگیرم.
حسادت را لمس نکردم
از همان دوران جوانی آدم مثبتی بودم. حسادت را لمس نکردم و نمی دانم حسادت چیست؛ همچنین رقابت را حس نکردم و هرگز رقیب کسی نشدم سخن چین نبودم و پشت سر هیچ کسی حرف نزدم. از نظر من صفات بد وجود ندارد و همیشه سعی کرده‌ام از صفات بد دوری کنم
توجه به لباس و شیک بودن
به شدت به پوشش و لباس‌هایم اهمیت می دهم و روی آن حساس هستم
شیک پوشی برایم بسیار مهم است و همیشه سعی می کنم بهترین لباس ها را برای خودم تهیه کنم، ست پوشیدن همیشه مورد توجهم بوده است و عاشق لباس های زمستانی هستم
دوبله و بازیگری
من همیشه دوبله را به بازیگری ترجیح می دهم و اگر کار دوبله مثل سالیان گذشته بود و فیلم‌های سینمایی خوب وجود داشت، من هرگز همین تعداد کم را هم در بازیگری تجربه نمی کردم و در همان کار دوبله باقی می ماندم درواقع دوبله مرا گرفتار خودش کرده است
علاقه به عدد جادویی ۲۷
به عدد ۲۷ علاقه زیادی دارم چون این عدد، ایجاد کننده اتفاقات عجیبی است
شما اگر عدد هفت را دو بار جمع کنید به ۱۴ معصوم می رسید اگر دو را از هفت کم کنید به پنج تن می رسید اگر عدد را جا به جا کنید به ۷۲ تن می رسید به نظرم این عدد یک عدد جادویی است
ماشین سواری، آشپزی و خلبانی
من زمانی‌که در آمریکا بودم، کلاس‌های تیراندازی را پشت سر گذاشتم؛ به دلیل همان روحیه نظامی گری و علاقه ای که به این کار داشتم. قهرمان ماشین سواری با تراک بودم کلاس های آشپزی را سپری کردم و حتی در اواخر حضورم در آمریکا پرواز با هواپیماهای کوچک و تک نفره را هم تجربه کردم؛ کوهنوردی و جنگل نوردی را خیلی دوست دارم عاشق رودخانه و شنا هستم و علاقه زیادی به طبیعت دارم
فرزندان و نوه ها
من سه فرزند و پنج نوه دارم. نیلوفر دختر و فرزند بزرگ من است که دکترای هنر و دکترای حساب دارد که بسیار باعث افتخار من است، بزرگ ترین نوه ام ۲۴ ساله است که دکترای زیبایی دارد و یک کلینیک زیبایی را در نیویورک اداره می کند، یک نوه دیگرم ۱۸ ساله است که یک نابغه در کارهای هنری و سینماست؛ هم در نویسندگی، هم در بازیگری و هم در کارگردانی و در دالاس بین تمام شاگردها، شماره یک بود
پسرم فوق لیسانس ویدئو اینجینیر دارد
تکنولوژی در زندگی من
تکنولوژی در زندگی من در حد صفر است چون نه وقت آن را دارم و نه حوصله یادگیری و استفاده از آن را ولی کتاب می خوانم و مطالعه دار آن هم در حدی که فرصت داشته باشم
دوبله بازیگران مشهوری چون
چنگیز جلیلوند تاکنون جای بازیگران ایرانی مشهوری چون : بهروز وثوقی، ناصر ملک مطیعی، فردین و ایرج قادری صداپیشگی کرده است
چنگیز جلیلوند فعالیت هنری‌اش را در سال ۱۳۳۶ و با تئاتر به همراه ابوالحسن تهامی آغاز کرد.
پس از به جای گذاشتن یک کارنامه بی نظیر کاری پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران مدت بیست سال را در آمریکا به سر برد. اما سرانجام به کشور بازگشت و کار دوبله را از سال ۱۳۷۷ سر گرفت. وی در چند مجموعه تلویزیونی و فیلم سینمایی نیز بازی کرده‌است.
صدای او قابلیت گویندگی به جای شخصیت‌های نقش اول با صلابت و تأثیرگذار سینمایی را فراهم کرده‌است. جلیلوند در گویندگی‌هایش قابلیت تیپ سازی را دارد و می‌تواند صداهای مختلفی به وجود آورد. وی در میان دوبلورها به مرد حنجره طلایی معروف شد.
از وی در مقاله ای معتبر در سال ۱۳۵۷ به عنوان یک دوبلور نمونه جهانی نام برده شد. او به جای بازیگران مشهور خارجی و داخلی بسیاری گویندگی کرده‌است. وی با تیپ سازی خلاقانه خود گوینده اصلی نقش‌های مارلون براندو (ستایش شده‌ترین بازیگر تاریخ سینما) بود .
مشهورترین گویندگی‌هایش در فیلم‌های سینمایی خارجی به‌جای مارلون براندو، پل نیومن، برت لنکستر، ماکسیمیلیان شل، ریچارد برتون، پیتر اوتول، یول براینر، کلینت ایستوود، دین مارتین، و… در فیلم‌های سینمایی ایرانی به‌جای محمدعلی فردین، بهروز وثوقی، و… بوده‌است.
جلیلوند دراول آذر ۹۹ بدلیل ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بستری شد و در ۲ آذر ۹۹ درگذشت.
نظر شما