سلام نو – سرویس سیاسی: بار دیگر تنش بین دولت و صدا و سیما شدت گرفت، آن هم به خاطر اظهار نظر میهمانی که به صراحت رئیس قوه مجریه را "منقلی" نامید.
احمد جهان بزرگی، عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی روز چهارشنبه در برنامه زاویه در شبکه چهار، بدون نام بردن از مسئول یا وزیری گفت: «مسئولی در خانه خود می‌نشیند که ممکن است پای منقل باشد و حتی وزرایش نمی‌توانند با او تماس بگیرند. آیا این فرد مسئول است؟»
جهان بزرگی هر چند از مسئولی نام نبرد، اما به جز رئیس‌جمهور هیچ مسئول دیگری با "وزرایش" در ارتباط نیست که بخواهیم ضمیر مرجع این حرف‌ها را به گونه دیگری تعبیر کنیم. او در ادامه سخنان خود نیز گفت: مسئولین در جمهوری اسلامی خیلی خیانت کرده‌اند.
این حرف‌ها با واکنش جدی دولت و مقامات ارشد آن مواجه شد. عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در توئیتی نوشت: ادبیات سخیف، توهین و افترا از همه بد است و در کسوت روحانیت، آن هم از رسانه ملی، بدتر!
علی ربیعی، دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس‌جمهوری و سخنگوی دولت نیز اظهارات احمد جهان بزرگی را «توهین به رئیس‌جمهوری» دانست.
علیرضا معزی، معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رئیس‌جمهور، در حساب توییتری خود آنچه در برنامه‌ای در شبکه چهار رخ داده را «افتضاحی شرم‌آور» خواند و نوشت: نهاد ریاست‌جمهوری، مصمم است که این مورد عجیب و شرم‌آور را به صورتی مؤثر و در بالاترین سطوح پیگیری کند.
به دنبال این اتفاق، نمایندگان قوه مجریه در شورای نظارت بر سازمان صداوسیما، خواستار برخورد حقوقی با هتاکی در این برنامه شدند. معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری هم اعلام کرد به دنبال پخش صحبت‌های توهین‌آمیز نسبت به رئیس‌جمهور و وزرای دولت در یکی از برنامه‌های تلویزیونی صداوسیما از این سازمان و کلیه عوامل پخش این برنامه شکایت خواهد کرد.
این در حالی است که شبکه چهار صدا و سیما در بیانیه‌ای اعلام کرد: شبکه ۴ وظیفه خود می‌داند که از سخنان نادرست میهمان برنامه تبری جوید و صراحتاً آن را مخالف اهداف رسانه ملی و نیز شبکه چهار سیما در توسعه گفت‌وگوی مؤمنانه، منصفانه و مؤدبانه می‌داند. در ادامه بیانیه مذکور با بیان اینکه این صحبت‌ها نه‌تنها مورد تأیید رسانه ملی نیست، بلکه آن را مغایر فضای نقد منصفانه و اخلاقی می‌داند.
اما اختلافات صدا و سیما و دولت حسن روحانی اختلافات تازه‌ای نیست و سابقه‌ای به قدمت عمر دولت دارد. در این شرایط بهترین راهکار برای مواجه با رفتار اخیر مهمان صدا و سیما چیست؟
اختلافات ریشه‌ای صدا و سیما و دولت
این اولین بار نیست که دولت و سازمان صدا و سیما سرشاخ می‌شوند. دولت روحانی با سه رئیس سازمان کار کرده است و از هر سه به علت عدم پوشش دستاوردهای دولت گلایه دارد. به جز این دولت تاکنون چند باری با صدا و سیما به مشکل خورده است. اولین مشکل به گفت‌وگو تصویری حسن روحانی باز می‌گردد. آن زمان دولت روی یک مجری خاص تأکید داشت و صدا و سیما روی مجری دیگری. در نهایت این برنامه با یک ساعت تأخیر آغاز شد و بعد از آن نیز ضرغامی در نامه‌ای به شورای نظارت بر صدا و سیما خواست تا تکلیف ماجرا روشن شود.
دومین اختلاف جدی که در خاطر همه ما است به سال گذشته باز می‌گردد. در سال ۹۸ در برنامه سلام صبح بخیر شبکه سه تصویری ماهواره‌ای از پهلو گرفتن کشتی ایرانی سالینا برای دور زدن تحریم‌ها و انتقال نفت به چین پخش شد، تصویری که به ترند رسانه‌ها بدل شد و سندی رسمی از شیوه دور زدن تحریم‌ها در ایران بود.
شاهکار دیگر رسانه ملی را باید پروژه تخریب ظریف با سریال گاندو دانست، سریالی که عملاً شخص وزیر خارجه را هدف قرار گرفته بود و به گفته خود ظریف، توسط اطلاعات سپاه ساخته شده بود. این سریال باعث شد تا ظریف به رهبری نامه بنویسد و رهبری نیز از او دلجویی کند.
مشکل دیگر شیوه پرداختن صدا و سیما به مسائل مهم سیاست خارجی است. از برجام تا قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین و FATF، کفه ترازو همیشه به شکل شفافی به نفع مخالفان دولت سنگین است.
دولت شکایت بکند یا نه؟
در چنین شرایطی شکایت از صدا و سیما طبیعی به نظر می‌رسد، به خصوص اگر به خاطر بیاوریم در نمونه‌های مشابه وقتی در یکی از برنامه‌های صدا و سیما اشاره‌ای به غلامعلی حداد عادل شد فردایش مجری از او عذر خواست! در چنین شرایطی شاید این‌طور به نظر برسد حق دولت است که صدا و سیمای همیشه طلبکار را تحت فشار بگذارد.
اما واقعیت این است که با وجود تمام مشکلات صدا و سیما و استانداردهای دوگانه و بی‌انصافی‌های صدا و سیما، شکایت از مجری و عوامل برنامه زاویه اشتباهی است که نباید از سوی دولت پیگیری شود. مجری و سردبیر برنامه زاویه به سرعت اشتباه میهمان را به او تذکر داد و جلوی حاشیه رفتن او را گرفت. در این وضعیت چه نیازی است پیگیر تعطیلی یکی از معدود برنامه‌های مفید صدا و سیما شد؟
مسئله دیگر این است که با وجود توهین به رئیس‌جمهور، دولت باید از نقد مقامات خود استقبال کند، حتی اگر این نقد به توهین آلوده باشد. درست است اگر مشابه همین توهین به مقام دیگری شده بود امروز صدا و سیما توبه نامه می‌نوشت و از برنامه اعلام تبری می‌کرد، اما دولت باید با صبوری فضای نقد را باز کند و رفتاری شبیه رفتار حداد عادل و دیگر دوستان او نداشته باشد.
فرق است بین لو دادن مسیر تحریم تا تهیه سریال علیه وزیر امور خارجه و توهین میهمان یک برنامه به رئیس جمهور. اولی برخلاف مصلاح ملی است و باید مجری، تهیه کننده و صدا و سیما را مواخذه کرد. دومی تخریب مسئول سیاست خارجی با پول مردم است و باید سازمان صدا و سیما را به خاطر چگونگی تهیه آن سریال مورد پرسش قرار داد. سوم اما بی‌ادبی یک میهمان است. در این مورد باید گسترش فضای نقد را تشویق کرد و از صدا و سیما خواست نسبت به دیگر مسئولین نیز همین سعه صدر را داشته باشد. دولت اگر قصد مقابله با توهین مهمان را دارد، می‌تواند از شخص مهمان شکایت کند و او را بازخواست کند، نه اینکه از صدر تا ذیل یک برنامه را زیر سوال ببرد.
واکنش منطقی برابر عدم هماهنگی رسانه ملی با دولت و حمله به آن، کاهش بودجه و امکانات آن است تا سازمان صدا و سیما نتواند با پول مردم، علیه دولت منتخب مردم کار کند و گوشش به هیچ انتقادی بدهکار نباشد.
نظر شما