جای دونالد ترامپ در شبکه‌های اجتماعی خالی نیست!

سلام نو – سرویس بین‌الملل: رئیس‌جمهور سابقی که روزگاری هر چیز پیش‌پا افتاده‌ و ایده بدون فکری را به سادگی در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذاشت، ناگهان هیچ چیزی با هیچ کس به اشتراک نمی‌گذارد. این می‌تواند برای هر کسی که فکر خود را به هر شکل مشغول او می‌کرد، گیج کننده باشد.

به گزارش سلام نو، پیتر نیکولاس، گزارش‌گر ویژه کاخ سفیدِ فارن پالسی در ادامه نوشت: مجموعه ای از مشاوران، راستی‌آزماها، دانشگاهیان و رأی دهندگانی که به دلایل حرفه‌ای یا شخصی نمی‌توانستند چشم از ترامپ و چیزهایی که به اشتراک می‌گذارد بردارند، اکنون در حال عادت کردن به واقعیت جدیدِ بدون ترامپ هستند. آنها به پیاده‌روی طولانی می‌روند و شب راحت می‌خوابند. آنها می‌توانند به تلفن خود نگاه کنند، بدون اینکه از این وحشت داشته باشند که ممکن است ترامپ اتحادی را به هم زده یا آتشی جنگی را افروخته باشد.

شری برمن، استاد علوم سیاسی کالج بارنارد که در مورد دموکراسی‌ها مطالعه می‌کند و درباره دونالد ترامپ مقالاتی نوشته است با اشاره به وضعیت جدید می‌گوید: احساس می‌کنم از یک گروگانگیری رها شده ام. من از این که وقت زیادی را صرف تصاویر بامزه برنی سندرز یا ماجرای گیم استاپ کردم لذت بردم.

مت گرتز، یکی از اعضای ارشد گروه رصد رسانه‌ی لیبرال مدیا مترز فور آمریکا (Media Matters for America) در طول سالیان گذشته زندگی‌ای را پیش برد که از جهاتی موازی با زندگی دونالد ترامپ در دوران ریاست جمهوری بود. وی با ردیابی توییت‌های ترامپ و تطبیق آن‌ها با بخش‌های خبری فاکس نیوز، میزان تاثیر پذیری ترامپ از اخبار تلویزیونی محافظه‌کار را نشان می‌داد.

این امر نیاز به زندگی کامل در جهان رئیس جمهور سابق آمریکا داشت. وقتی ترامپ توییت می‌کرد، گرتز به سرعت هشدارهای فوری دریافت می‌کرد و در لحظه از این توییت با خبر می‌شد. گرتز در این باره گفت: من حتی وقتی با افراد دیگری بودم، فوراً تلفنم را بیرون می‌آوردم و به توییت نگاه می‌کردم. آن‌ها شانه بالا می‌انداختند و آه می کشیدند و می‌پرسیدند که ترامپ این بار چه کاری انجام داده است؟

سپس گرتز مجبور می‌شد برنامه‌های خبری فاکس را زیر و رو کند تا ببیند ترامپ ممکن است چه چیزی را تماشا کرده باشد که او را به توییت زدن تحریک کرده است. گرتز ادامه داد: این روال روزمره شد. ترامپ در حالی که جلوی تلویزیون نشسته بود و فاکس نیوز را تماشا می‌کرد، در مورد آن توییت می زد. من هم هم‌زمان مشغول تماشای فاکس نیوز بودم و درباره ترامپ توییت می‌کردم، درست در حالی که او در حال توییت کردن درباره همان خبر بود.

او درباره جای خالی ترامپ در زندگی خود می‌گوید: همه چیز عالی است. من بیدار می‌شوم و برای پیاده‌روی با خانواده‌ام بیرون می‌روم. لازم نیست نگران باشم که رئیس جمهور قصد دارد چیزی توییت کند و نیازی نیست به خاطر یک توییت به خانه باز گردم.

با این همه ترامپ بازمی‌گردد. این هفته سنا دادگاه استیضاح او را به دلیل نقش وی در شورش کاپیتول برگزار خواهد کرد. حتی اگر او به صورت عمومی صحبت نکند، بار دیگر به کانون توجهات آمریکا بازمی‌گردد. علاوه بر این به نظر می رسد ترامپیسم به شکل یک متاستاز سرطانی در حال گسترش است. گروهی از اعضای کنگره جدیدترین کسانی هستند که به جنبش ترامپ دامن می‌زنند. سارا لانگول، بنیانگذار پروژه مسئولیت جمهوری خواه و منتقد سرسخت ترامپ با اشاره به نبود ترامپ در توییتر می‌گوید: بله او در توییتر نیست و این تفاوت ایجاد می کند، اما او هنوز هوادارانی دارد و دیوانگی هنوز وجود دارد!

ظاهرا جانشین ترامپ هم از به حاشیه رفتن وی متاسف نیست. هفته گذشته در جلسه مطبوعاتیِ کاخ سفید، دبیر مطبوعاتی جدید دولت بایدن، جن ساکی، در پاسخ به سوالی درباره تاثیر سکوت ترامپ در آرام‌تر پیش رفتن امور گفت: شاید باورش سخت باشد، اما شفاف می‌گویم: ما وقت خود را آن چنان صرف حرف زدن یا فکر کردن به رئیس‌جمهور سابق نمی‌کنیم.

رئیس‌جمهور سابق نامیدن ترامپ نیز مسئله‌ای است که برخی هنوز به آن عادت نکرده‌اند. لن فونته، نمایشنامه نویس و منتقد تئاتر در منطقه سیراکیوز نیویورک، ترامپ را حتی برای کسانی که نمی‌توانند او را تحمل کنند نوعی اعتیاد توصیف کرد. فونته می‌گوید که صبح‌ها به سمت تلویزیون می‌شتابد تا صدای داد و فریاد جو اسکاربورو، گوینده اخبار ام‌اس‌ان‌بی‌سی، درباره او را بشنود. او تاکید می‌کند که برای ترک تمام این عادت تلاشی جدی کرده است.

برای کسانی که کارهای روزمره آنها حول محور ترامپ بود، خلا باقی مانده وی حتی بیشتر آزار دهنده است. مایک الگان، نویسنده حوزه فن‌آوری، تخمین می زند که در طول این سال‌ها هزاران توییت در پاسخ به توییت‌های ترامپ و توییت‌های مرتبط به او منتشر کرده است. هدف او این بود که با این توییت‌ها طرفداران ترامپ تحت تاثیر استدلالی که ارائه می دهد قرار بگیرند.

الگان می‌گوید: ترامپ یک مکنده زمان و انرژی عظیم بود که زمان و انرژی بسیاری از مردم - از جمله خودم را- می مکید. او درباره تاثیر توییت‌هایش بر طرفداران ترامپ و سبد رای او گفت: یکی از نکات استرس‌زا و ناراحت کننده این بود که احساس کردم هیچ تاثیری روی طرفداران ترامپ  ندارم. آنها کاملاً غیر قابل نفوذ و مصون از هر بحث و جدالی بودند.

رصدکنندگان ترامپ اکنون خیالشان راحت است و هیچ شکی ندارند که او به طور کامل رفته است. شاید او به به خاطر محاکمه استیضاح به مرکز توجه بازگردد. شاید سال آینده در انتخابات میان دوره‌ای کنگره دوباره ظاهر شود. یا شاید او در سال ۲۰۲۴ کاندیدای ریاست جمهوری شود و بار دیگر توجه کشور را به طور انحصاری به خود جلب کند و شاید او صرفا حوصله اش سر برود و تماس‌هایش را از سربگیرد. با این همه او فعلا رفته است.