نظارت استصوابی به مردم این احساس را داد که در تصمیم‌سازی نقشی ندارند/ حاکمیت مردم در این سال‌ها افت و خیز داشته است

سید عبدالواحد موسوی لاری، عضو مجمع روحانیون مبارز و وزیر اسبق کشور دردوران اصلاحات در گفت و گویی به تشریح ابعاد مردمی بودن انقلاب از دید خود پرداخت. 

به گزارش سلام نو به نقل از ایسنا، وی با اشاره به مردمی بودن ذات انقلاب اسلامی ایران اظهار کرد: در نیمه دوم قرن بیستم که قرن خیلی متلاطمی بود؛ به دلایل مختلفی مثل کودتاها و انقلاب ها، تجزیه بخشی از آفریقا، آسیا و اروپا؛ جهان سیاسی دچار مشکلات فراوانی شد. از شوروی که متلاشی شد و تا اتیوپی و سودان در این مشکلات حضور داشتند؛ من فکر می کنم این تلاطم هنوز هم ادامه دارد و به قرن 21 هم سرایت کرده است.

این فعال سیاسی اصلاح طلب افزود: شاید در این میان پیروزی انقلاب اسلامی تاثیر گذارترین اتفاق سیاسی بود. ویژگی های انقلاب اسلامی ایران مثل مردمی بودنش نقش مهمی را در متمایز کردن انقلاب ما با سایر اتفاقت سیاسی برعهده داشت.

وی ادامه داد: گروه های سیاسی از سال 1332 به بعد با حکومت پهلوی درگیر شدند و گروه های چریکی هم به صحنه آمدند. نمی خواهم بگویم حضور آنان مهم نبود؛ اما آن چیزی که بر شرایط سیاسی حاکم مسلط شد حرکتی بود که با محوریت مردم شروع شد. در دو مرحله در سال های 1342 و با تبعید امام خمینی(ره) و در سال 1356 با شهادت مرحوم مصطفی خمینی این خیز شدت گرفت و تا پیروزی انقلاب پیش رفت.

موسوی لاری یادآور شد: مردم به خیابان ها آمدند و با حضور خود حکومت 2500 ساله شاهنشاهی را تمام کرده و حکومتی که برپایه مردم سالاری قرار داشت را شکل دادند. در شعارهای مردمی که آرمان هایشان را نشان می داد مهم ترین مسئله استقلال و آزادی بود؛ برای درک این استقلال و آزادی حکومت اسلامی مطرح شد؛ بعد که امام(ره) جمهوریت یا مردم سالاری دینی را مطرح کردند شعار مردم هم به استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی تغییر کرد.

وی همچنین در ادامه به ضرورت اهمیت حاکمیت به مشارکت مردمی اشاره کرد و گفت: به میزانی که مردم در تعیین سرنوشت خود نقش داشته باشد می گوییم یک حکومت موفق بوده و بالعکس هر اندازه که سهم مردم در حکومتی کم باشد می دانیم که حکومت موفق نبوده است.

این فعال سیاسی اصلاح طلب خاطرنشان کرد: پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران تا پایان دوران دفاع مقدس شعار حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش به طور عینی وجود داشت. مردم در همه عرصه ها حضور داشتند. حضور مردم به صورتی بود که فاصله ای بین هیچ کدام از اقشار دیده نمی شود؛ همه احساس می کردند خودشان خودشان را اداره می کنند. در جنگی که همه دنیا پشت صدام قرار گرفتند با همه تلخی ها و ناگواری هایش؛ یک رمز برای پیروزی ایران وجود داشت و آن هم حضور مردم بود. از آن به بعد هم هر موفقیتی داشتیم دلیلش حضور جوانان مشتاق و متخصص بود.

این عضو مجمع روحانیون مبارز گفت: اگر بخواهم از چند ماه مانده به سال 1400 نگاهی به سال 1357 نگاهی بکنم می گویم انقلاب اسلامی ایران در توجه به نقش مردم در حاکمیت همواره با افت و خیز رو به رو بوده است. در مواقعی همراهی مردم را در اوج داشتیم  در مواقعی افت کردیم. البته در این میان هم باید تاکید کرد ما از بعد پیروزی انقلاب هم جنگ داخلی داشتیم و هم در جنگ خارجی بوده ایم. از ابتدا منافقان وارد جنگ شدند و با ترورهایشان قصد ناامن کردن جامعه را داشتند؛ اما در تمام آن دوران مردم در صحنه حضور داشتند؛ چراکه انقلاب و حکومت را مال خودشان می دانستند.

وی برای تبیین اهمیت نقش مردم در حکمرانی موفق به تارخچه شکل گیری جهاد دانشگاهی و سازندگی اشاره کرد و گفت: جوانان ما بعد از تعطیلی دانشگاه ها در دوران انقلاب فرهنگی پایه های اصلی جهاد سازندگی و بعدها جهاد دانشگاهی را بنا کردند؛ مردم خودشان دفاتر جهاد را با خواست و همت خود پایه گذاری کردند. می خواهم بگویم تا جایی که مردم پای کار بودند؛ اهداف انقلاب محقق شده است.

این فعال سیاسی اصلاح طلب در انتقاد از روند بررسی کاندیهای انتخابات توسط شورای نگهبان گفت: بعد از جنگ ما با پدیده ای به نام نظارت استصوابی مواجه شدیم؛ این موضوع اتفاقی بود که از سال 1369 الی 1370 با تفسیر شورای نگهبان از قانون اساسی شروع شد و بعد هم به قانون تبدیل شد. در اینجا بود که ما با مشکل مواجه شدیم. باید قبول کنیم که فیلترهایی آمد و حضور مردم را کم رنگ کرد.

وی با بیان خاطره ای از دوران کاندیداتوری اش برای انتخابات اولین مجلس شورای اسلامی گفت: در انتخابات مجلس اول با اینکه انقلاب تازه اتفاق افتاده بود یعنی دقیقا یک سال بعد از پیروزی انقلاب؛ همه مردم در صحنه بودند، از هر قومیت و گرایش سیاسی در صحنه انتخابات حاضر شدند. من در لار کاندیدا بودم رقبای من یکی از حزب توده با آرم حزب، یکی از تشکیلات مرحوم فروهر یعنی حزب ملت، یکی از تشکیلات مجاهدین خلق که بعدا اسلحه به دست گرفتند و تبدیل به منافقین شدند و یکی از کانون وکلای آن زمان بود. همه آن ها برای رقابت در انتخابات جمهوری اسلامی ایران آمدند. نظارت استصوابی به مردم این احساس را داد که در تصمیم سازی و تصمیم گری جایی ندارند.

موسوی لاری ابراز عقیده کرد: من معتقد هستم حکومت به معنای عام باید بپذیرد که مردم پشتوانه اصلی انقلاب هستند. مردم قیم نمی خواهند .مردم سال 1357 که نه اینترنت بود، نه صدا و سیما و رسانه می فهمیدند باید چه کنند؛ مردم 1400 که طی این چهل و یک سال فعالیت سیاسی داشتند نمی فهمند؟ رشد مردم ما از لحاظ سیاسی از آمریکا و اروپا بیش تر است؛ چراکه در همه انتخابات مردم حضور پیدا می کنند و رسانه ها سواد سیاسی مردم را بالا بردند. این مردم خودشان می توانند انتخاب کنند. شش نفر در یک شورایی بگویند این باشد و آن نباشد جفا به مردم است. ما نمی گوییم دزد و قاتل به عرصه رقابت بیاید اما شما شش نفر تشخیص می دهید که فلانی بد است آن چند میلیون نفر نمی فهمند؟ بپذیریم تشخیص عموم مردم به واقع نزدیک تر است.