سلام نو - سرویس اجتماعی: ممنوعیت سگگردانی در ایران مساله جدیدی نیست. با این حال هرازگاهی به فراخور اتفاقات روز این بحث مطرح میشود و پس از نتیجه نگرفتن به فراموشی سپرده میشود. با این حال این بار اتفاق ناراحت کنندهای که برای بهار ده ساله در یکی از پارکهای لواسان افتاد، این موضوع را وارد ابعاد جدیدی کرد.
به گزارش سلام نو، چندی پیش عکسی از حمله دو سگ غولپیکر از نژادهای پیتبول و ژرمن شپرد بدون قلاده به یک دختر ده ساله منتشر شد که بسیار متاثرکننده بود. صدمات جسمی و روحی که متوجه این دختربچه شد باعث رنجش خاطر فراوانی در میان مردم شد.
پدر دختربچه حادثه دیده گفته بود صاحبان سگ با قید وثیقه آزاد شده و متأسفانه هیچ جریمه قانونی جز دیه شامل حال آن ها نشده است. آن روزها یکی از بحث های داغ روز خلا قانونی درباره نگهداری سگها بود. به گفته حقوقدان ها تا پیش از این داستان در مورد نگهداری سگ قانونی نداریم که رسمی و مکتوب و ابلاغ شده باشد. هرچند در ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی اشاره شده که گرداندن حیوانات خطرناک در اماکن و معابر عمومی و وسائل نقلیه ممنوع است.
سابقه تلاش برای ممنوعیت سگ گردانی به هشت سال قبل برمی گردد. از سال ۸۹ تاکنون طرح های مختلفی که در مجلس روی آن بحث شد و ابتدای اسفند ۸۹ طرحی در قالب الحاق یک ماده به قانون مجازات اسلامی در مجلس اعلام وصول شد. سال ۹۳ هم یک بار دیگر ۳۲ نماینده طرح مشابهی به هیئترئیسه مجلس فرستادند که در صورت تصویب آن از این پس با «گرداندن سگ و میمون در اماکن عمومی» برخورد شود. بر مبنای این طرح نمایندگان نه فقط سگگردانی در شهر بلکه معامله و نگهداری این حیوانها در خانه نیز مجازاتی چون ۷۴ ضربه شلاق و جریمه نقدی از یک تا ۱۰ میلیونتومان داشت.
اخیرا پس از حادثه دلخراش برای دختر خردسال در لواسان اتفاق افتاد ممنوعیت سگ گردانی در شهر وارد فاز جدیدی شد. با این استدلال که سگ گردانی" باعث ایجاد ترس و دلهره در مردم میشود، حمل سگ در ماشین هم ممنوع شده و مقرر شده با متخلفان به شدت برخورد شود. قانونی که مورد انتقاد بسیاری قرار گرفته است. در حالی که نگهداری سگ چه خوشمان بیاید چه خوشمان نیاید بدل به یک فرهنگ جاافتاده در بسیاری از نقاط شهر شده است، ممنوعیت سگ گردانی شاید روی کاغذ اتفاق بیفتد اما در عمل امکان مقابله با افراد بی شماری که از سگ نگهداری میکنند، میسر نیست.
تصمیم سازان در رابطه با قانون نگهداری از حیوانات اگر می خواستند با این فرهنگ مقابله کنند باید سالها پیش سازوکاری ترتیب می دادند تا گردش حیوانات در خیابان ها به یک مساله تبدیل نشود. در شرایط فعلی هم بهتر است به جای تصمیمات صفر و یکی قوانینی مصوب شود که با واقعیت موجود در کشور منطبق باشد.
قوانین سگگردانی در اروپا چگونه است؟
ممنوعیت سگگردانی را بیشتر باید در راستای پاک کردن صورت مساله ارزیابی کرد. در رابطه با این مساله هم خلا قانونی و هم قانون بد محل بحث است. در بسیاری از کشورهای دنیا نگهداری از سگها قوانین سفت و سختی دارد.
در خیلی از کشورهای جهان که اتقاقا سگ ها در بین مردم آن کشورها علاقه مندان زیادی دارد،قوانینی برای حضور آنها در فضاهای عمومی وجود دارد. از جمله این قوانین الزام همه سگ ها به داشتن قلاده است. در بریتانیا اگر مدفوع سگ در خیابان ها دیده شود صاحب سگ با جریمه هنگفتی رو به رو میشود.
در فرانسه مطابق قانون صاحب یا نگهبانِ «هر حیوانی که احتمال دارد ضرری به انسانها و حیوانات برساند» از سوی شهردار به «به کارگیری تمهیداتی برای جلوگیری از صدمه» فراخوانده میشود و اگر این دستورات «اجرا نشود»، حیوان به محل مناسبی منتقل خواهد شد. هزینههای نگهداری از آن در این مدت از صاحبش دریافت خواهد شد. اگر با گذشت ۸ روز تضمینهای لازم از سوی صاحب سگ عملی نشود، اختیار سگ با شهردار خواهد بود
در نروژ هم برای کسانی که از قانون های مصوب این کشور در زمینه نگهداری حیوانات تخطی کنند مجازاتی نظیر زندان دیده شده است.