سلام نو – سرویس سیاسی: این روزها بحث پالرمو، CFT و FATF به شدت داغ است و احتمال رد شدن پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت به شدت قوت گرفته است. دلیل اصلی این مخالفت و چرخش موافقین ظاهرا تنها این است که به باور آنها اروپا اینستکس را مشروط به پذیریش پالرمو و CFT کرده است.
فارغ از اینکه آیا پذیرش لوایح مرتبط با مبارزه با پولشویی مسئلهای منفی است که مشروط شدن سامانه مالی ویژه اروپا به آن بد یا خوب باشد، نکته قابل توجه این است که آیا اساسا اروپا چنین شرطی را برای اینستکس گذاشته یا خیر؟
وقتی همه مغلوب یک خبر اشتباه شدند
در حالی که سخنگوی وزارت خارجه صراحتا و باتاکید گفته که ساز و کار مالی اروپا مشروط به پالرمو یا هیچ کنوانسیون دیگری نیست، اما برخی رسانههای اصولگرا به شدت در تلاشند تا تفسیر خود از اینستکس را به جامعه بقبولانند.
سخنگوی وزارت خارجه با اشاره به اینستکس گفت:FATF هیچ ارتباطی با سازوکار اینستکس ندارد و ایران کشوری نیست که شرط بپذیرد. در بیانیه اروپا هم پیوستن به این کنوانسیون به عنوان شرط مطرح نشده و آنچه مطرح شده توصیه است و نمیتوانند آن را بهعنوان شرط مطرح کنند.
این در حالی است که روزنامه کیهان با تاکید بر تفسیر خود در ستون خبر ویژه صفحه دوی خود نوشت: «سه کشور (یعنی آلمان، فرانسه و انگلستان) شرط اجرای بسته پر از خالی خود را اجرای همه اکشنپلن FATF از جمله کنوانسیون سیافتی و پالرمو قرار دادهاند.
محسن رضایی، به عنوان دبیر مجمع تشخیص نیز در تایید همین تفسیر از اینستکس در توئیتی نوشت:کانال «حمایت از تجارت» اروپایی یک کانال تهاتری و کالایی است. بعد از این همه معطلی، گره زدن پالرمو و CFT به INSTEX نوعی باج خواهی است. اروپاییها به تعهدات خود در مقابل برجام عمل کنند. برای ما شروط جدید نگذارند. اروپاییها به تعهدات خود در مقابل برجام عمل کنند. برای ما شروط جدید نگذارند.
در اینستکس چه نوشته؟
آیا چنین تفسیر که کیهان و کیهانیان بر آن دامن میزنند درست است و اروپا اجرای کانال مالی ویژه با ایران مشروط به پذیرش FATF کرده است؟ بهتر است برای پاسخ به این پرسش نگاهی به متن انگلیسی اینستکس داشته باشیم.
The E3 expect Iran to swiftly implement all elements of its FATF action plan.
فعلی که در این جا به کار رفته EXPEXT است که در فارسی به معنا انتظار داشتن است. اما آیا این انتظار معنی شرط و شروط یا اجبار دارد؟ اما آیا ممکن است که ترجمه حقوقی این فعل، متفاوت باشد؟ به جرات و صراحت میتوان گفت خیر.
در لغتنامه معتبر حقوقی Law Black هم آمده که معادل حقوقی فعل Expect این چنین است:
To await; to look forward to something intended, promised, or likely to happen.
تقریبا تمامی این فعلها، به همان معنای انتظار داشتن و در جایی هم که فعل Promise یا همان قول دادن و تعهد داشتن آمده، قبل از آن پیشوند Look forward آمده که باز هم به معنای این است که انتظار دارند چنین تعهدی داده شود. در واقع این فعل میل طرف مقابل برای برآورده شدن خواستهاش را بیان میکن و شرط و اجباری را بارِ جمله نمیکند.
در اینجا این مسئله روشن است و اگر قرار بود که سه کشور، در اینجا چیزی را شرط کنند، باید از افعال دیگری مانند Must استفاده میکردند.
به نظر میرسد وقتی متن اصلی با چنین وضوحی هیچ شرط و اجباری برای پیوستن به FATF نگذاشته ولی برخی به دروغ برخلاف این میگویند هدفشان چیزی به غیر از منافع ملی و حفظ استقلال کشور است.
اروپاییها چه میگویند؟
سفیر آلمان در ایران اخیرا در گفتوگویی با روزنامه ایران با تکذیب هر نوع شرط و شروط برای ایران در اینستکس گفت: ما شرطی نگذاشتیم، خیلی ساده به واقعیتها اشاره کردیم و نمیتوانیم صورت مسأله را پاک کنیم. البته هرکس میتواند خود تصمیم بگیرد با این واقعیتها چطور میخواهد کنار بیاید. آنچه مشخص است این است که اینستکس باید استانداردهای بینالمللی درخصوص مبارزه و ممانعت از پولشویی و تأمین مالی تروریسم را بهصورت صددرصد مورد توجه قرار دهد.
او در ادامه با اشاره به مباحث مطرح شده در این مورد تاکید میکند: این یک بحث انحرافیست که با واقعیات همخوانی ندارد و ذهن مردم ایران را منحرف میسازد.
واقعیت این است که اروپا هیچ اجرای کانال مالی را به FATF، CFT یا پالرمو مشروط نکرده است اما آنچنان که سفیر آلمان هم گفته پذیرش این موارد را برای اجرای بدون حاشیه اینستکس در حوزه تبادلات مالی ضروری دانسته است.
چننین وارونهنمایی مسائل توسط رسانههایی مانند کیهان و جوسازی غیراخلاقی علیه مواردی که باب میل آقایان نیست شاید در کوتاه مدت خوشایند باشد و حتی موجب زمین خوردن دولت شود ولی واقعیت این است که در بلند مدت ضربههایی اساسی به کشور وارد میکند که جبران آن بسیار زمان بر است.