زن باید ضرورت های مرد را درک کند و بر او فشار روحی و اخلاقی وارد نسازد.
کاری نکند که او در امر زندگی مستأصل شود و خدای ناکرده متوسل به راه های خلاف و نادرست شود.
باید او را به ایستادگی و مقاومت در میادین زندگی تشویق کند و اگر چنانچه کار او مستلزم این است که مثلاً نمی تواند یک مقداری به وضع خانواده رسیدگی کند، این را مرتب به رخ او نکشد.
اگر مرد خانه، فعالیتی چه علمی و چه جهادی و سازندگی و چه برای کسب روزی و چه برای کارهای عمومی دارد، زن سعی کند فضای خانه را برای او مساعد کند که او بتواند با روحیه خوب سر کار برود و با شوق به خانه برگردد.
همه مردها دوست دارند وقتی وارد خانه شدند، خانه به آن ها آرامش و امنیت بدهد و احساس راحتی و آسودگی کنند. این وظیفه زن است.
زن یک وظایفی دارد که عاقلانه باید آن وظایف را تشخیص دهد. زن ها بدانند که اگر زنی، عقل و هوشمندی به خرج دهد، مرد را اداره خواهد کرد. درست است که مرد از لحاظ هیکل قوی تر است، اما خدای متعال طبیعت زن را طوری آفریده که اگر زن و مرد، طبیعی و سالم باشند و زن عاقل باشد، کسی که در دیگری بیشتر نفوذ دارد، زن است که البته با زرنگی به خرج دادن و رندی کردن و تحکم و زورگویی نمی توان به آن رسید. بلکه با ملایمت، استقبال خوب، خوشرویی، یک مقدار تحمل کردن - البته اندکی؛ خیلی هم لازم نیست تحمل کند - که خدای متعال در طبیعت زن، این تحمل را قرار داده است...زن باید با شوهر خود این طور برخورد کند...
بعضی از زن ها نسبت به مردها سخت گیری می کنند.مثلا باید این را حتما بخری! باید این جور خانه ای حتما فراهم کنی! فلان کس این طور خریده، من اگر نخرم مایه سرشکستگی می شود. با این حرف ها شوهر خود را اذیت می کنند که این درست نیست.
مطلع عشق - گُزیده ای از رهنمودهای مقام معظم رهبری به زوج های جوان - صفحه ۵۴
