تهران، پایخت شلوغ و پر جنبوجوش ایران شاید مشهورترین شهر کشور باشد که هر کسی در هر گوشهای اسم آن را شنیده باشد. همین شهرت باعث میشود که ما ایرانیها، به خصوص اهالی تهران، فکر کنیم که همه چیز را درباره تهران میدانیم و این شهر هیچ راز و رمز پنهان و حرف نگفتهای ندارد. اما نه! تهران ناگفته زیاد دارد و باید آن را درست شناخت.
تهران، این شهری که روزگاری دهی در حاشیه ری باستانی بود، حالا ابر شهری است که میزبان بیش از ده میلیون شهروند است و پر از بازار، مجتمع تجاری، کافه و مراکز هنری و فرهنگی است. با این همه این ابر شهر مُدرن در دل خود میزبان مهمترین وقایع تاریخ معاصر ایران، از جمله سقوط دو سلسله و ظهور اولین جمهوری ایران بوده است.
تهران کجاست؟
تهران پایتخت ایران، مرکز استان و شهرستان تهران و البته بزرگترین شهر فارسی زبان جهان است. طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، شهر تهران دارای ۸ میلیون و ٦٩٣ هزار و ٧٠٦ نفر جمعیت و ۲ میلیون و ٩١١ هزار و ٦٥ خانوار بود که جمعیت آن نسبت به پنج سال قبل از آن (۱۳۹۰)، ۶.۶ درصد افزایش داشته است.
موقعیت جغرافیایی و اقلیم تهران
تهران امروز با گرما، آلودگی هوا و به تازگی ریزگردها گره خورده است، با این همه تا چند دهه پیش تهران بد آب و هوایی نداشته است. غیر از شمال تهران که تحت تأثیر کوهستان آب و هوای آن تا حدی معتدل و مرطوب است، آب و هوای بقیه شهر کلا گرم و خشک بود. مهمترین منبع بارش در این شهر بادهای مرطوب مدیترانهای و اطلسی هستند که از سمت غرب میوزند.
رشته کوه البرز همچون سدی به نحو مؤثری از نفوذ بسیاری از تودههای هوا جلوگیری میکند، مسئلهای که باعث شده تا در تمام این سالها کوتاه کردن رشته کوه البرز به عنوان یک راهکار بامزه برای بهبود هوای تهران شناخته شود.
با این همه باید گفت که فاصله مناسب تهران از مرزهای کشور، احاطه شدن توسط رشته کوههای البرز و آبوهوای با ثبات آن یکی از اصلیترین دلایل انتخاب این شهر به عنوان پایتخت توسط قاجارها بود.
با این همه تهران را دو خطر طبیعی تهدید میکند؛ یکی زلزله و دیگری سیل. تهران روی گسلهای مهمی از جمله گسل ری قرار دارد و سالها است زلزلهای را تجربه نکرده است، همین مسئله باعث شده کارشناسان نسبت به زلزله احتمالی آن و شدت بالای ۸ ریشترش هشدار دهند. سیل هم دیگر مسئلهای است که همیشه در تهران سابقه داشته و رد پایش در متنهای تاریخی به چشم میخورد.
پیشینه تاریخی تهران
سابقه تهران در تاریخ معاصر ایران که مشخص و غیرقابل انکار است، اما از نظر پیشینه تاریخی بیش از آن هم تهران سوابق مهمی دارد. برخلاف تصور عموم سابقه زندگی انسان در این شهر بسیار قدیمی است و کاوشهای باستانشناسی صورتگرفته در تهران، منجر به کشف اسکلتهای ۷۰۰۰ ساله شده که نشان از سابقه طولانی این شهر در تاریخ میدهد.
با این همه سابقه طولانی زندگی بشر در تهران، سابقه حضور آن در متنها تاریخی بسیار کم رنگ است. این حضور کمرنگ در دوره صفوی پررنگتر میشود و با ظهور قاجارها به نقطه اوج خود میرسد.
شیوه نگارش و معنای نام تهران
این روزها هر کس میخواهد به اصالت و قدمت نام تهران اشاره کند آن را به شکل «طهران» مینویسد اما جالب است بدانید که نام تهران در کتاب «تاریخ بغداد» به شکل امروزی آن یعنی «تهران» ذکر شده است. خطیب بغدادی در این کتاب شرح حال ابوعبدالله حافظ تهرانی محدث مشهور را ذکر کرده است.
پس از ورود اسلام به ایران اندک اندک تهران به طهران بدل شد تا در نهایت پس از مشروطه با اصلاحاتی که در نوشتار صورت گرفت تهران دوباره به شکل اصلی آن نوشته شد.
درباره معنای نام تهران حرف و حدیث و روایت جدی و طنز بسیار است. برخی معتقدند ران پسوندی به معنای «دامنه» است و شمیران و تهران به بالادست و پاییندست بودن اشاره دارد. برخی تهران را تغییر یافته تهرام به معنای منطقه گرم سیر در برابر شمیرام به معنای منطقه سردسیر میدانند. برخی دیگر نیز ترکیب تهران را اشاره به قرارگیری این منطقه در گودی بین رشته کوهها میدانند.
داستان پایتخت شدن تهران
این اما آقا محمدخان قاجار بود که تهران را تهران کرد و آن را از یک شهر حاشیهای به مرکز تعاملات سیاسی ایران بدل کرد. نخستین شاه قاجارها در نوروز سال ۱۱۶۵، پس از سالها جنگ با خاندان زند و دیگر مدعیان پادشاهی، تهران را پایتخت خود عنوان کرد و تاج شاهی بر سر گذاشت. آن زمان تهران هنوز ۲۰ هزار نفر جمعیت نداشت و بیش از نیمی از آن باغ بود.
فتحعلیشاه، محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار سه شاهی بودند که اقدامات مهمی در راستای گسترش و توسعه تهران انجام دادند. ناصرالدین شاه در دوران خود بیشترین و مهمترین تغییرات را در تهران انجام داد و آن را به سمت مدرن شدن هدایت کرد. در دوران ناصری بود که اداره معنا گرفت، بیمارستان عمومی تاسیس شد و دارالفنون شکل گرفت. در آن روز تهران بیش از ۲۵۰ هزار نفر جمعیت داشت.
تهران چطور مدرن شد؟
ناصرالدین شاه اتفاقات مهمی را در تهران رقم زد، اما این رضا و محمدرضا پهلوی بودند که با تغییرات بنیادین در تهران ایجاد کردند. در سالهای ۱۳۱۲ تا ۱۳۱۸ سنگ بنای بخشی از مهمترین اماکن تهران گذاشته شد. دانشگاه تهران، فرودگاه مهرآباد، ورزشگاه امجدیه، موزه ایران باستان و کتابخانه ملی و برخی بیمارستانها در همین فاصله ساخته شدند.
در دوران محمدرضا پهلوی روند توسعه تهران سرعت گرفت. شهرکهای تهرانپارس و نارمک در شرق و تهرانویلا، شهرآرا و گیشا در غرب شکل گرفتند. اکباتان، مجتمعها آ.اس.پ، برجهای دوقلوی سامان و برجهای سه قلوی ستارخان در کنار اتوبانهایی مثل پارک وی از دیگر نمادهای این دوران تهران هستند.
جاذبههای تاریخی تهران؛ از کاخ تا موزه
تهران جاذبه تاریخ کم ندارد. از کاخ گلستان و کاخ سعد آباد تا شمسالعماره و کاخ نیاوران، تهران پر از کاخهایی است که یادگار دوران قاجار و پهلوی هستند. به جز این خانههای تاریخی مثل خانه مدرس، بازار تهران و محلاتی مثل عودلاجان هم از نقاط تاریخی پایتخت هستند. به جز این موزههای جذابی هم در تهران هستند که از ایران باستان تا موزه جواهرات ملی را شامل میشود.
جاذبههای طبیعی؛ از دربند تا شمیران
مهمترین جاذبه طبیعی تهران کوه و قله دماوند و روستاهای اطراف آن است، اما تهران محدود به دماوند نیست. از طالقان تا دربند و از دربند تا تجریش، اوشان، فشم، میگون و لالون، تهران پر از نقاط دیدینی در تابستان، پاییز و زمستان است. در برخی از این نقاط از جمله شمشک و دیزین میتوان اسکی را هم تجربه کرد.
جاذبههای گردشگری مدرن؛ از اتاق فرار تا کافه
حالا چند سالی میشود که تهران در کنار جاذبههای تاریخی و طبیعی خود جاذبههای گردشگری مدرن هم دارد؛ از جمله کافه، اتاق فرار، مالهای بزرگ، کتابفروشیهای جذاب و پیادهروهای دلپذیر. انقلاب و کریمخان میزبان کافهها و کتاب فروشیها هستند و غرب و شمال شهر میزبان مالهای کوچک و بزرگ. بانجی جامپینگ و اتاق فرار هم که در نقاط مختلف شهر به چشم میخورد.
نظرات