به گزارش سلام نو، علیرضا رضایی همانند غلامرضا در تیم های شیرازی فوتبال بازی کرد. بازی در تیم های برق، فجر سپاسی، تربیت یزد، راه آهن تهران، استقلال اهواز و مرصاد شیراز در کارنامه او دیده می شود. علیرضا در پست هافبک چپ و پشت فوروارد بازی می کرد و یک بازیکن ریز نقش و سرعتی بود. علیرضا رضایی بعد از آویزان کردن کفش ها در تیم امید برق مربیگری را استارت زد. بعد از این هدایت تیم کارا شیراز در لیگ 2 را برعهده گرفت و این اواخر پیش از بیماری مربی تیم جوانان و امید های فجر شهید سپاسی بود.
سعید غلام زاده همبازی و رفیق صمیمی علیرضا رضایی در مورد بیماری دوستش می گوید: دو سال پیش بود که علیرضا از ناحیه کلیه دچار بیماری شد. متاسفانه در ادامه این بیماری در بدن او پخش شد و به پایش زد. خون در پایش لخته شد و متاسفانه دچار سکته مغزی شد و امروز در بیمارستان نمازی شیراز دار فانی را وداع گفت. او یکی از دوستان خوب و صمیمی من بود وهمیشه با هم بودیم و این طور می توانم بگویم رفیق خوبم رفت.
علیرضا رضایی مدیریت مدرسه فوتبال برادرش را در سال های اخیر برعهده داشت. او از سوی اسماعیل زارع سرمربی تیم فجر سپاسی هم دعوت بکار شد اما به خاطر بیماری و هم چنین شرایط روحی و روانی این دعوت را قبول نکرد. او در سه ماه اخیر در بیمارستان نمازی شیراز بستری بود و در تعطیلات نوروز دو سه روز از پزشک معالج مرخصی گرفت که در کنار خانواده باشد اما متاسفانه دوباره حالش وخیم شد و به بیمارستان انتقال پیدا کرد.
کیمیا و ملیکا یادگاران علیرضا رضایی هستند. او عاشق خانواده و دخترهایش بود و در همه روزها و ماه های بیماری به این امید که خوب خواهد شد به دخترانش روحیه می داد. علیرضا رضایی اما در برهه ای به اردوی تیم ملی هم دعوت شد. هر چند این حضور خیلی تدوام نداشت. این اتفاق خوب در دوران حضور همایون شاهرخی در تیم ملی رخ داد. علیرضا رضایی متولد 56 بود و در بازی های باشگاهی بازی های خاطره انگیزی از او در ذهن نقش بسته است. به این خاطر که بازیکن سرعتی و ریز نقش بود.
در صورتی که امروز کارهای علیرضا در بیمارستان نمازی شیراز انجام شود مراسم خاکسپاری اش فردا انجام خواهد شد و دوستان او در تلاش هستند مراسم تشییع باشکوهی برای او انجام دهند و احتمالا در استادیوم حافظیه شیراز تشییع خواهد شد.
روحش شاد و یادش گرامی. ورزش سه به نوبه خود این مصیبت را به خانواده رضایی و هم چنین جامعه فوتبال فارس تسلیت می گوید.
