آنچه اکنون مجلس با آن موافقت کرده است و باید برای مغایرت یا عدم مغایرت با قانون اساسی به شورای نگهبان برود،انتخابات و حوزه انتخابیه‌اش نه شهرستانی است و نه استانی، بلکه مخلوطی از تجربه این دو انتخابات است که نه تنها در ایران بلکه در سایر کشورها نیز وجود ندارد.
در مجلس اعلام کرده‌اند که هر کاندیدایی باید برای یک حوزه انتخابیه ثبت نام کند اما رای گیری در سطح استان انجام می‌شود و باید حداقل 15 درصد آرا را در هرحوزه انتخابیه داشته باشد. حال اگر کسی در حوزه انتخابیه 85 درصد آرا را کسب کرد و رقیب او 15 درصد آرا را در حوزه انتخابیه به دست آورد هر دو به مجلس می‌روند. لذا 85 درصد مردمی که به آن کاندیدای 15 درصدی رای نداده‌اند چطور می‌توانند کاندیدای مورد نظر را به عنوان نماینده خودشان بپذیرند.
این درحالی است که افزایش کیفیت مجلس راه‌هایی دارد که مهم‌ترین آن این است که باید دایره صلاحیت‌ها را به لحاظ قانونی و تصمیم سیاسی از ناحیه مرکزیت حکومت بازتر کرد. در دایره محدودی که به قانون سخت‌گیرانه، هرساله شرایط بسیاری برای بررسی صلاحیت‌ها اضافه می‌شود و بعضا با نگاه‌های سیاسی که اعمال می‌شود افراد را تقسیم‌بندی می‌کنند و نفرات را با عناوین مختلف از صحنه رقابت‌های انتخاباتی حذف می‌کنند، در چنین شرایطی استانی کردن انتخابات که البته معلوم هم نیست استانی است یا شهرستانی، منجر به افزایش کیفیت مجلس نمی‌شود بلکه کاملا برعکس، کیفیت مجلس را به شدت تنزل خواهد بخشید.
برای ارتقای سطح کیفیت قوه مقننه کشور باید سه نکته را مدنظر قرار داد:
ضرورت نگاه بازتر قانون‌گذار و نهادهای نظارت
جلوگیری از اعمال سلیقه‌های شخصی
تقویت احزاب
نباید فراموش کنیم احزاب و جریان‌های سیاسی باید پاسخگو باشند. آنها باید مسئولیت افراد را پذیرفته و در طولانی مدت به مطالبات و درخواست‌های عموم جامعه پاسخ بدهند.
نمایندگان ظاهرا از مراجعات مردم خسته شده‌اند و می‌خواهند در پناه انتخابات استانی خودشان را پنهان کنند و چهره نمایندگان سیاستمدار را به خود بگیرند. درحالی‌که کسی که آمادگی این را ندارد که به خواسته‌های ریز و درشت مردم پاسخ دهد و از مراجعه مردمش خسته می‌شود چه ضرورتی به نماینده مجلس شدنش است. می‌تواند کارهای دیگری را برعهده بگیرد.
نباید این خصلت مردمی بودن را از نمایندگان بگیریم. درنتیجه، اگر بحث تناسبی در انتخابات مجلس تصویب شود بیش از نصف کاندیداها حذف می‌شوند و در این صورت شهرستان‌های کوچک بدون نماینده می‌مانند... همچنین استانی شدن انتخابات باعث حذف تصمیم و اراده مردم شهرهای کوچک و مناطق حاشیه‌ای کشور از اثرگذاری در سیاست‌های کشوری و ناامیدی مردم از جمهوریت نظام می‌شود. با اجرای این شیوه انتخابات، این خطر وجود دارد که ارتباط نمایندگان مجلس با بدنه اجتماعی و جامعه ضعیف شود.
