در برخی از روایات از خصوصیات چهره زیبا و نورانی امام زمان(عج) این چنین گفته شده است.
جوانی چهارشانه که قامتی کشیده دارند؛ به طوری که نه بلند بالا و نه کوتاه. چهره مبارک ایشان بسیار خوشرو و درخشنده است؛ به طوری که نور روی ایشان بر سیاهی موی ریش و سر غالب است.
دو گونه ی امام زمان(عج) روان و بدون برآمدگی است و بر گونه راست ایشان حال سیاهی قرار دارد.
پیشانی حضرت ولیعصر(عج) صاف و روشن و ابروهای کشیده و نزدیک به هم دارند امّا پیوسته نیست.
چشم های مبارک امام زمان(عج) سیاه و درشت و فرو رفته است و پلک های درخشنده ای دارند و بیان شده است که شاید فرو رفتگی چشم های مبارک ایشان در اثر عبادت و بیداری شب و گریه بسیاری است که حضرت ولیعصر(عج) دارند.
رنگ چهره مبارک آقا امام زمان(عج) سفید، درخشنده، سرخ گون خالص است و بیان شده است که رنگ سایر بدن ایشان به صورت گندم گون و سبزه مایل به سفیدی است.
بیان شده است که رنگ موی حضرت ولیعصر(عج) سیاه است امّا نور صورت غالب بر سیاهی موی ایشان است.
موهای آقا امام زمان(عج) در دوران کودکی شان درخشنده، سیاه و تا نرمی گوش از دو طرف آویزان و بر روی دوش مبارکشان ریخته و از وسط دارای فرق بود.
طبق آن چه که بیان شده است، کف دست آقا امام زمان(عج) پهن و بزرگ و سینه مبارک حضرت پهن و فراخ است.
«ابراهیم این مَهزیار» یکی از افراد صالح است که به شرف ملاقات حضرت مهدی(عج) رسیده اند و در بیان خصوصیات حضرت ولیعصر(عج) می فرمایند:
حضرت صاحب الزمان(عج) جوانی نورس و نورانی و سپید پیشانی بودند با ابروانی گشاده و گونه ها و بینی کشیده و قامتی بلند و نیکو چون شاخه سرو بودند.
گویا پیشانی اش ستاره ای درخشان بود و بر گونه راست ایشان، خال بود که مانند مشک و عنبر بر صفحه ای نقره ای می درخشید.
بر سر مبارک آقا امام زمان(عج)، گیسوانی پُر پشت و سیاه و افشان بود که روی گوش ایشان را پوشانده بود.
حضرت ولیعصر(عج) سیمای زیبایی داشتند که هیچ چشمی برازنده تر و زیباتر و با طمأنینه تر و با حیاتر از آن ندیده است.
از «جابر بن عبدالله انصاری» نقل شده است که پیامبر گرامی اسلام فرمودند:
مهدی از فرزندان من است. اسم او، اسم من و کنیه او، کنیه من است. او از نظر خَلق و خُلق، شبیه ترین مردم به من است.
و در روایتی از حضرت محمّد(ص)، خاتم النبیین(ص) نیز در بیان صفات و ویژگی های حضرت ولیعصر(عج) می فرمایند:
مهدی(عج)طاووس اهل بهشت است.
حضرت امام رضا(ع) نیز در بیان صفات و ویژگی های آقا امام زمان(عج) می فرمایند:
قائم کسی است که در سن پیرمردان و با چهره جوانان قیام کند و نیرومند باشد تا بدانجا که اگر دستش را به سوی بزرگ ترین درخت روی زمین دراز کند، آن را از جای برکند و اگر بین کوه ها فریاد برآورد، صخره های آن فروپاشد.
حضرت رضا(ع) در روایت دیگری، در پاسخ اباصلت هروی که از ایشان پرسید: «نشانه های قائم شما هنگام ظهور چیست؟» می فرمایند: نشانه اش این است که در سنّ پیری است، ولی منظرش جوان است، به گونه ای که بیننده می پندارد چهل ساله یا کمتر از آن است. نشانه دیگرش آن است که به گذشت شب و روز پیر نشود تا آنکه اَجَلش فرا رسد.
