اِلیکا: با ریشه سنسکریت به معنی هِل، دانه‌ی معطر گیاهی از تیره‌ی زنجبیل‌ها است.
ایپک:با ریشه ترکی به معنی ابریشم، حریر، ابریشمی است.
آتنا: با ریشه فرانسوی به معنی در اساطیر یونان، خدای اندیشه، هنر، دانش و صنعت است.
آراگل: با ریشه فارسی به معنی آراینده گلها، زیبا کننده گلها است.
آرمیتا: با ریشه اوستایی - پهلوی به معنی الهه نعمت، آرامش یافته است.
آرنیکا:با ریشه فارسی به معنی آریایی نیک خو است.
آدرینا: با ریشه فارسی به معنی آتشین، سرخ رو، دختر زیبا رو، بانوی آتشین است.
آتریسا: با ریشه فارسی به معنی آذرگون مانند آتش، دختری با چهره‌ای زیبا و برافروخته است.
آسو:با ریشه کردی به معنی شفق، هنگام طلوع خورشید، همچنین نام شرابی مست کننده که از قند سیاه درست می‌کنند.
اِلسانا: با ریشه ترکی به معنی مثل ایل، مثل مردم ایل و شهر و ولایت، چون خویشان است.
آرشیدا:با ریشه فارسی به معنی بانوی درخشان آریایی، بانوی آراسته و درخشان (آر به دومعنی به کار می‌رود: اول مخفف آریایی و دیگری مخفف آرا به معنای آراینده) است.
آیناز:با ریشه فارسی-ترکی به معنی آی (ترکی) + ناز (فارسی) موجب فخر و مباهات ماه است.
آرمینا:با ریشه فارسی به معنی دختر همیشه پیروز، بانوی مقتدر، الهه زیبایی است.
آریسان:با ریشه فارسی به معنی مرکب از آری به معنای آریایی بعلاوه پسوند مشابهت، دختری که مانند آریاییان اصیل و نجیب است.
آلما:با ریشه ترکی به معنی سیب، کنایه از زیبایی است.
آناهید: با ریشه فارسی به معنی ازبین برنده ناپاکی و پلیدی، نام ایزد آب که در اوستا به صورت دوشیزه‌ای بسیار زیبا و بلند بالا توصیف شده است.
آیشن:با ریشه ترکی به معنی مثل ماه، در زیبایی همانند ماه، شبیه ماه، (در مجاز زیبا)، ماهورا، زیبا رو است.
آوین:با ریشه کردی به معنی عشق است.
آروشا:با ریشه فارسی به معنی درخشان، نورانی، باهوش، نام دختر داریوش سوم است.
