سلام نو – سرویس سیاسی: عملکرد ضعیف دولت در حوزه اقتصاد و افزایش فشارهای اقتصادی به مردم، عملکرد منفعلانه فراکسیون امید و محمدرضا عارف در مجلس شورای اسلامی و عملکرد دور از انتظار شورای شهر تهران و تعویض سه باره شهردار همه و همه باعث شده تا احتمال بازگشت اصولگرایان به قدرت هر روز بیش از پیش افزایش یابد و آن‌ها امید داشته باشند تا با دو پیروزی در سال 98 و 1400 بهارستان، پاستور و بهشت را از اصلاح طلبان پس بگیرند.
در این میان مسئله سوال برانگیز این است که اصلاح طلبان چه راه‌کاری را برای پیروزی یا حتی باخت خفیف‌تر در نظر گرفته‌اند؟ آیا راه‌کار خاصی را مد نظر دارند؟
محمد خاتمی به عنوان رهبر اصلاح طلبان نشان داده که مایل است در هر نوبت انتخابات نقش کمتری در انتخابات بیافریند، او از تکرار 94 در 96 فقط توصیه کرد و به نظر می‌رسد برای 98 از همین توصیه هم خبری نیست. او خود نیز در یکی از سخنرانی‌ها اخیر خود اشاره کرده که با توجه به وضعیت اخیر کشور حفظ کردن مردم پای صندوق رای بسیار سخت است.
با توجه به میل خاتمی برای کنار کشیدن از حضور مستقیم در انتخابات به نظر می‌رسید که اصلاح طلبان باید توجه جدی‌تری به تهیه نقشه راه برای انتخابات داشته باشند، اما در نهایت چنین نشد و آن‌ها هم‌چنان سر در گم به نظر می‌رسند.
در همین زمینه سلام نو گفت‌وگویی داشت با احمدی حکیمی‌پور عضو سابق شورای شهر تهران و دبیرکل حزب اراده ملت ایران که در ادامه می‌خوانید.
اخیرا مواضع مختلفی از سوی اصلاح طلبان به گوش می‌رسد. برخی از تحریم انتخابات سخن می‌گویند، برخی از شرکت به هر قیمت و برخی هم اساسا انتخابات 98 را آن‌چنان مهم نمی‌دانند. با این وضعیت اصلاح طلبان با انتخابات چه می‌کنند؟
این‌ها که گفتید مواضع گروه‌ها و اشخاص است و ما در شورای هماهنگی هنوز بحثی درباره انتخابات نداشتیم و برای تخاذ مواضع در این موارد باید در احزاب و بعد هم شورای هماهنگی بحث کنیم و بهترین موضع را که به صلاح کشور است اتخاذ کنیم.
در شورای‌عالی اصلاح‌طلبان هم بحثی نشده؟
تا جایی که من مطلع هستم نه هنوز بحث نشده
در این وضعیت نظر شورای عالی یا شورای هماهنگی چیست؟
متاسفانه این ضعف جریان اصلاح طلبی است و ما استاد گمراه کردن مردم و خودمان هستیم. در مجموع به نظر من کار و امر سیاست با احزاب است و احزاب اصلاح طلب هم در شورای هماهنگی جمع شده‌اند. اگر کنش‌گران می‌خواهند کاری بکنند به احزاب بپیوندند.
اخیرا بحث پارلمان اصلاحات مطرح شده بود و به تازگی هم واکنش‌هایی از سوی برخی چهره مثل خانم منصوری به عنوان قائم مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت نسبت به این ایده گرفته شد که اگر وضعیت به همین شکل باشد و به نظرات حزب اتحاد توجه نشود اتحاد ملت کنار می‌کشد.
این از شاهکارهای دوستان ما است که وقتی می‌بینند احتمال دارد نظرشان در جمعی تامین نمی‌شود تک روی می‌کنند.
با این تفاسیر آینده تشکیلاتی اصلاح طلبان چطور خواهد بود؟
واقعیت این است که اصلاح طلبان تا آسیب شناسی خود را سامان ندهند مشکلاتشان حل نمی‌شود و تا امروز هم بعد از دو سال از انتخابات به آسیب شناسی توجه نشده و یک سال هم در حال از دست رفتن است. بعد از انتخابات شوراها اصلاح‌طلبان وقت داشتند که بنشینند و مشکلات را حل کنند ولی چنین اتفاقی نیافتد.
به نظر شما این بار هم می‌توان به آقای خاتمی تکیه کرد که با اعتبار خود کمبودها را جبران کنند؟
تا کی باید متکی به فرد جلو برویم؟ ما بالاخره باید برای خرد جمعی ساز و کار تعبیه کنیم و نباید دست روی دست بگذاریم.
