بازیگر نقش پرستار تیمارستان در سریال شهرزاد به همراه بادیگارد هایش! میگه ما زیاد بیرون نمی‌ریم.
وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی.
جشنواره های ایرانی و بین المللی ایرانی.
صاحبین مراسم های رنگ و وارنگ.
فرش قرمز پهن کن ها.
صاحبین برندهای رنگ و وارنگ.
تو رو به هرکسی که اعتقاد دارید، به تجدید نظری تو خودتون بکنید.
یه نگاه به عکس های جورواجوری که تو مراسم ها گرفته میشه، که محل معرفی برندها شده بکنید.
یه نگاه به میهمانانتون بکنید.
یه دختر جوان که یه سریال مناسبتی بازی کرده، چپ و راست، رو این فرش قرمزهاتونه و عکس می گیره، بعضی از رسانه های زرد هم که ماشاءالله، برای عکس ها اسم میگذارند، فلانی با لباس راحتی
با لباس مشکی
با لباس بلند
با لباس کوتاه
با نگاه غمگین
با لباس شاد و رنگی
فلانی خیره به افق..............
اینا کی اند؟
به کجا داریم میریم؟
کارگردان های ارزشیمون که با هم کورس گذاشتند.
جنگ، جنگ رقابت، در فروش فیلم هاست و پیشی گرفتن از هم.
عزیزان، بزرگان، منو ببخشید.
پل دختر زیر آب
گلستان زیر آب
خوزستان زیر آب
مردم زمین هاشونم گم کردن چه برسه به خونه هاشون.
مردمی که خانه و کاشانه داشتند و سفرهای رنگین، الان جیره ظرف یه بار مصرف غذا و پوشاک و...میاد تو چادرهاشون.
ماها چی میگیم؟
به کجا چنین شتابان؟
خانه سینما حدود ۵۰۰۰عضو داره که اگه همه چی بر وفق مراد باشه شاید ۲۰۰۰نفر سر کار باشند و بقیه غم نان دارند و شرمنده زن و بچه هاشون اونوقت ما جشنواره بین المللی راه می اندازیم با بودجه...و بعد تو مصاحبه ها هم میگیم این یه جشنواره دورهمی و خانوادگیه!! مهمان خارجی دعوت می کنیم که اسم فیلمسازان بین المللی مون و در مصاحبه یادش نمیاد!
بهتر نیست این بودجه ها رو به جای جشنواره های مختلف برگزار کردن، صرف هنرمندان آبرو داری که یه عمر تو این حرفه کار کردن بکنیم.
راستی آقای بیضایی کجاست؟
راستی حال آقای تقوایی چطوره؟
آقای کشاورز خوبند؟
از فرامرز صدیقی چه خبر؟
از کارگر فنی که یک عمر تو سینما کار کرده و به نون شب اش محتاجه چه خبر؟
موقع تشییع جنازه هم که همه مون گرفتاریم!
و هزاران حرف ناگفته!
حالا هرچی دلتون میخواد به بنده فحش بدید و ناسزا بگید!
یه سال هایی می گفتند هنرمندان همیشه یه گام جلوتر از مردمند.
الان ما به گرد پای مردم هم نمی‌رسیم.
به امید روزی که همگی، همدل ویک صدا بیرق فرهنگ و هنر را به اهتزاز در آوریم و غمخوار هم باشیم و در کنار مردم.
خدارو شکر که نه سوپراستارم و نه سلبریتی
تمام تلاشم خدمتگزاری برای مردم بوده و بس امیدوارم که لیاقت اش را داشته باشم.
برخی از هنرمندان این طور پاسخ دادند:
دنیا مدنی نوشت:
عمود خیمه کوتاهه متأسفانه عمو پرویز جانم
کوروش سلیمانی نوشت:
هر دم از این باغ! بری می رسد... استاد بزرگوارم؛ در نظر صاحب نظران جایگاه شما و هنرمندان اصیل دیگر همواره قدر و منزلتی شایسته داشته و دارد...البته متأسفانه هنر غیراصیل و بدلی و صاحبانش هم بازار خود را چون همیشه دارا هستند...بپاید روشنی و اصالت...
فرناز دبیرزاده نوشت:
سرتان سلامت که با ارزشید و دلسوز
یکی از کاربران نوشت:
دود اگر بالا نشیند کسر شأن شعله نیست
جای چشم ابرو نگیرد چونکه او بالاتر است
ناکسی گر از کسی بالا نشیند عیب نیست
روی دریا، خس نشیند قعر دریا گوهر است
شصت و شاهد هر دو دعوی بزرگی می کنند
پس چرا انگشت کوچک لایق انگشتر است
آهن و فولاد از یک کوره می آیند برون
آن یکی شمشیر گردد دیگری نعل خر است...
