اگر قرار است در کشور و در اقتصاد ایران اصلاحات ساختاری حاصل شود باید منتظر هماهنگی تمامی دستگاه های اجرایی و غیراجرایی باشیم. روند فعلی این نکته را به وضوح مشخص کرده که دولت به خودی خود و در نبود دیگر دستگاه ها اختیارات لازم برای اصلاح در اکثر حوزه ها را ندارد چه برسد به اقتصادی که در سال 98 به گواه کارشناسان با دشواری های زیادی همراه خواهد بود.

سلام نو – سرویس اقتصادی: این روزها اصلاح اقتصادی کلیدواژه ای است که چند وقت یک بار از سوی مسئولان و اهالی اقتصاد مطرح می شود. با این حال هنوز مشخص نیست چه زمانی قرار است آنچه که از آن به عنوان اصلاح یاد می شود، عملیاتی شود.

به گزارش سلام نو، موسی غنی نژاد اقتصاددان معروف و حامی بازار آزاد در یادداشتی نوشته است: این سخن که شرایط اقتصادی دشوار کنونی زمان مناسب برای اصلاح سیاست‌ها نیست به تواتر و از سوی مسوولان متعددی تکرار می‌شود؛ اما هیچ‌کدام نمی‌گویند این زمان کی فرا می‌رسد و در چه شرایطی باید اصلاح اقتصادی را انجام داد.

او همچنین اظهار کرده است: به نظر می‌رسد از دیدگاه این بزرگواران اصلاح اقتصادی همانند کالای «لوکس» است که در هر شرایطی تولید آن «ضرورت» ندارد. از این رو آنها اقتصاددانان مطالبه‌گر اصلاحات را آکادمیسین‌های برج عاج‌نشینی تلقی می‌کنند که گرچه حرفشان به لحاظ تئوری درست است، اما در عمل آنها را نمی‌توان یا نباید اجرا کرد.

فقدان اجماع در پذیرش الزامات، ضعف سیاستگذاری، درهم تنیدگی تصمیمات نادرست، نقش گروه‌های سودجو و ذینفع و تعارض بین منافع کوتاه مدت و بلندمدت از جمله مشکلات کلانی است که در مسیر رسیدن ایران به اقتصاد پویا نقش مهمی داشته است.

یک عضو اتاق بازرگانی ایران با اشاره به این معضلات یادآور شده است: هنر مدیریت حاکم بر کشور در این است که بتواند با حفظ اصول، پذیرای سرمایه‌گذار خارجی در حد ضرورت باشد، معمولاً سرمایه گذاران خارجی بابت سیاست‌های اقتصادی کشورها نگران هستند، به عنوان مثال از اینکه به راحتی نتوانند کالا و خدمات خود را در بازار دلخواه عرضه کنند یا رفتار سیاست‌های مالی و پولی کشور مقصد بر میزان سود به دست آمده آنها اثر داشته باشد، نگران هستند.

محمدرضا بهرامن افزوده است: حتی در پاره‌ای از موارد مثل وضعیت کنونی ایران عدم امکان نقل و انتقال وجوه یا تحریم‌ها می‌تواند حاصل سرمایه گذاری آنها را به خطر اندازد.

براساس آمارها 37 درصد جامعه ایران زیر خط فقر زندگی می کنند. در این شرایط به تعبیر وحید شقاقی شهری باید به سراغ تصمیم های سخت رفت. تصمیم هایی که لزوم اصلاح ساختاری و جراحی در اقتصاد ایران را بیش از پیش برای ما مشخص می کند.

اینکه چرا کسی در اقتصاد ایران به دنبال جراحی نمی رود دلایل زیادی دارد. اما پوپولیسم متهم ردیف اول است. طبعا آنچه که در نظام بودجه ریزی ما وجود دارد هم می تواند در این امر مهم باشد. مهدی پازوکی اقتصاددان و استاد دانشگاه در این باره اظهار کرده است: اگر امروز مشکلات اقتصاد ایران حاد شده به این دلیل است که برخی با اتخاذ سیاست های پوپولیستی چنین وضعیتی را اایجاد کردند. درست است که مشکلات مورد اشاره شما واقعی است اما اولویت اصلی ما شناسایی دلایل بروز این بحران هاست. تا این ریشه یابی صورت نگیرد اتفاقی رخ نخواهد داد.

تقریبا اقتصاددان های موافق و مخالف دولت با هر مشی اقتصادی در یک مساله که آن هم اصلاحات اساسی در اقتصاد کشور است با یکدیگر وحدت نظر دارند. با این وجود شاید آنچه بیش از همه باید محل بحث قرار بگیرد شناخت دردهای اقتصاد است. به نظر می رسد هنوز این شناخت حاصل نشده و اجماعی درباره اینکه امروز اصلی ترین بحران اقتصاد در کشور چیست، به وجود نیامده است.

اگر قرار است در کشور و در اقتصاد ایران اصلاحات ساختاری حاصل شود باید منتظر هماهنگی تمامی دستگاه های اجرایی و غیراجرایی باشیم. روند فعلی این نکته را به وضوح مشخص کرده که دولت به خودی خود و در نبود دیگر دستگاه ها اختیارات لازم برای اصلاح در اکثر حوزه ها را ندارد چه برسد به اقتصادی که در سال 98 به گواه کارشناسان با دشواری های زیادی همراه خواهد بود.

کد خبرنگار: ۱
۰دیدگاه شما

برچسب‌ها

پربازدید

پربحث

اخبار عجیب

آخرین اخبار

لینک‌های مفید

***