چند نوع گزیدگی حشره که نباید نادیده گرفت

ساس

با اینکه ساس تهدی برای زندگی نیست، در صورت بروز، تشخیص آن ضروری است. وقتی ساس شما را نیش می زند، ساس ماده ای بی حس کننده و ضد انعقادی را  به بدن تزریق می کند که فرد درک نمی کند حشره او را نیش زده است. در حقیقت، افراد تا بعد از ظهور علائم نمی دانند که نیش خورده اند. علائم معمولاً به صورت ناحیه ای متورم و قرمز رنگ ظاهر می شوند و گاهی به صورت خوشه ای جوش در مناطقی از بدن مانند کمر، شکم یا پاها در زمان خواب نمودار می شوند.

بهترین راه برای درمان خود جلوگیری از خراشیدن است. خاراندن شدید می تواند منجر به عفونت های ثانویه پوستی شود. همچنین می توانید از بروز عفونت با کرم های ضد عفونی کننده یا لوسیون ها جلوگیری کرده و از آنتی هیستامین خوراکی استفاده کنید یا از یک کرم استروئیدی بدون نسخه مانند هیدروکورتیزون 1درصد برای رفع خارش کمک بگیرید.

شیگر (نوعی کنه قرمز رنگ)

شیگرها از لاروهای نوعی کنه سرچشمه گرفته و از مهره داران مانند انسان تغذیه می کنند. نیش آنها یک جوش سرخ با نقاط قرمز روشن در مرکزآن ایجاد می کند، که همراه با خارش شدید و بی امان است.  شیگرها آنقدرکوچک هستند که دیدن آنها با چشم غیر مسلح دشوار است. اما هنگام جمع شدن در یک گروه روی پوست به دلیل رنگ قرمز قابل مشاهده هستند. در حالی که شیگرها همه جای بدن را نیش می زنند، اما اغلب در خوشه هایی دور کمر یا قسمت پایینی پاها ظاهر می شوند و بعد از چند ساعت خارشتان شروع می شود. همچنین، جوش های قرمز، کهیر و تاول را مشاهده می کنید. نیش، آنزیمی را به بدن تزریق می کند که بافت ها را نابود می کند. آنتی هیستامین مصرف کنید و از کمپرس سرد برای رفع خارش استفاده کنید.

گال

اگر گال بلافاصله درمان نشود، منجر به وخیم تر شدن عوارض جانبی می شود. بنابراین شناختن این نیش بسیار مهم است. متأسفانه، تشخیص درواقع می تواند چهار تا شش هفته طول بکشد. آنها فراتر از نیش های معمولی هستند و قلمرو انگل ها را در بر می گیرند. آنها از کنه های خارشی میکروسکوپی وارد پوست می شوند تا تخم گذاری کنند و در اپیدرم تولید مثل کنند. شایع ترین علائم آن شامل خارش مداوم که بیشتر در شب مشاهده می شود، بثورات جوش مانند، جوش یا تاولها و لکه های ایجاد شده ناشی از خاراندن است.  خود گزشها تقریباً شبیه به یک شکستگی آکنه وحشتناک هستند، اما علائم آن بیشتر در دست، بازو، مچ یا آرنج ظاهر می شوند. از آنجا که زخم بسیار مسری است (به راحتی با تماس مستقیم ، طولانی مدت، از پوست به پوست پخش می شود). اگر فکر می کنید ممکن است شما یا یکی از اعضای خانواده آن را داشته باشید، فوراً با پزشک مشورت کنید. برای از بین بردن زخم ها و تخم های آنها به تجویز برخی نسخه های خاص نیاز است.

زنبورها

اکثریت قریب به اتفاق افرادی که به واسطه ی زنبور نیش خورده اند، فقط علائم جزئی دارند؛ مانند قرمزی، تورم، خارش و البته احساس سوزش دیوانه کننده که در حین و بعد از خارش به وجود می آیند. یک جوش کوچک معمولاً در اطراف نیش با یک نقطه سفید در مرکزآن ظاهر می شود. برخی از افراد ممکن است علائم برجسته تری را تجربه کنند ، مانند قرمزی شدید یا تورم که بعد از دو یا سه روز از نیش افزایش می یابد. با این حال، آنچه شما واقعاً باید مراقب آن باشید چند دقیقه اول پس از نیش است. در حالی که اکثر زخم های زنبور را می توان در خانه درمان کرد، افراد مبتلا به آلرژی به زهر آن ممکن است دچار شوک آنافیلاکسی شوند.

اگر علائمی مانند ورم شدید صورت، لب ها یا گلو، سیرگیجه، تنفس سخت، نبض ضعیف و کهیر را مشاهده می کنید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. آنتی هیستامین خوراکی مانند بنادریل در صورت دسترسی مصرف کنید. برای واکنش های خفیف تا متوسط ​​، ناحیه آسیب دیده را با آب و صابون بشویید و برای کاهش تورم، یک کمپرس سرد قرار دهید. اگر نیش مربوط به زنبور بود، فراموش نکنید که نیش را بلافاصله با یک موچین یا ناخن گیر جدا کنید.