به گزارش خبرگزاری سلام نو ،لورنتزو ویتا، در خبرگزاری ایل جورناله (ایتالیا) در تحلیلی با عنوان «اکنون روسیه نیز در خلیج [فارس] حضور دارد» نوشت:
روسیه نیز که تا این لحظه در مقایسه با قدرت های بزرگی که به سمت نظامی کردن یا ( برحسب نوع دیدگاه، آزادی) تنگه هرمز تمایل دارند، در سکوت به سر برده است حالا در بحران خلیج فارس وارد میدان می شود. پس از چند هفته آرامش که طی آن فعالیت اطلاعاتی و دیپلماسی بر اقدامات نظامی غلبه داشته، مسکو ممکن است تصمیم گرفته باشد وارد صحنۀ درگیری در خلیج فارس شود و این کار را با بهره جویی از محور ایران انجام می دهد. البته این یک اتحاد راهبردی واقعی و تمام عیار نیست بلکه به طور قطع یک شراکت بلندمدت است که مسکو همچون تهران قصد دارد از آن برای مهار واشنگتن و لندن استفاده کند.
در روزهای اخیر روسیه و ایران اقدام به امضای یک توافقنامه همکاری در عرصۀ دفاع نمودند. حسین خانزادی، فرماندۀ نیروی دریایی ایران این موضوع را اعلام کرد. هنوز معلوم نیست که توافقنامه مزبور شامل چه می شود لیکن نباید مقدمات آن را دستکم گرفت. به این علت که در وهلۀ اول خانزادی علناً دربارۀ تحول در روابط میان مسکو و تهران به لحاظ دفاعی سخن گفت. سپس دریافت این خبر که نیروی دریایی روسیه و ایران قصد دارند یک رزمایش مشترک در بخش شمالی اقیانوس هند یعنی دقیقاً در نزدیکی آبهای داغ تنگۀ هرمز انجام دهند.
این امر بسیار حائز اهمیت است. برای مسکو صحبت از اولین حرکت برای به میدان کشاندن نیروهایش در آبهای اقیانوس هند و هرمز پس از ماهها که کرملین یک راهبرد فرصت طلبانه را در پیش گرفته است، می باشد. برای مسکو به معنای انداختن نگاهی به عملیات انگلیس و آمریکا است که چند هفته ای است که بر لزوم تشکیل ائتلافی بین المللی برای رصد آبهای تنگۀ هرمز و باب المندب تأکید دارد و مسکو نمی تواند این مسأله را نادیده بگیرد.
البته برای مسکو صحبت از یک مأموریت بسیار پیچیده است و این فقط یک محور ضدآمریکایی نیست. روشن است که شراکت با ایران به معنای تحکیم محوری است که از چندین دهه قبل تشکیل شده بود و در جنگ علیه داعش و در دفاع از دولت سوریه نمود داشته است. همچنین به معنای ورود به میدان برای نظارت بر شرکایش و به ویژه پاسداران انقلاب اسلامی ایران است. تحرکات پاسداران ایران مقدمات آتش افروزی را که ممکن است در خلیج فارس بالا بگیرد، فراهم آوردند و در این برهه روسیه نیاز دارد که ایران یک اثر دومینوی خطرناک ایجاد نکند که ممکن است راهبردش را در سوریه و سایر نقاط خاورمیانه به مخاطره بیندازد. از این رو حملات اسرائیل در خاک عراق و سوریه دقیقاً علیه اهداف ایرانی زنگ خطری را برای مرکز فرماندهی روسیه به صدا درآورد.
منبع: اداره کل رسانه های خارجی
