سلام نو – سرویس سیاسی: هر روز که میگذرد کنشهای انتخاباتی جریانهای سیاسی بیشتر میشود، به خصوص جریان اصولگرا که امیدوار است بتواند جواب شکستهای سنگین تهران در سالهای 94 و 96 را در زمستان امسال بدهد.
همین عطش حیرت انگیز برای پیروزی نیز باعث میشود تا پرده با بسیاری چیزها که نباید بیافتد، از جمله عملکرد سوال برانگیز شبکه افق صدا و سیما که هر روز حملات سنگینتری را به سمت دولت و اصلاحطلبان روانه میکند و به پایگاه مطلق یک از رادیکالترین جریانهای زیر مجموعه اصولگرایی بدل شده است.
شبکه افق چیست و از کجا آمده؟
شبکه افق یک شبکه تازه تاسیس است که از عمرش بیش از 5 سال نمیگذرد و در خرداد ماه سال 1393 همزمان با آغاز ماه رمضان کار خود را آغاز کرد. تیم اصلی برنامه ساز این برنامه متعلق به سازمان هنری رسانهای اوج است، سازمان رسانهای که آن طور که احسان محمدحسنی، رییس آن گفته "افتخار می کند پول تولیدات خودش را از سپاه می گیرد."
خط مشی افق از همان اول با شعار "شبکه گفتمان انقلاب اسلامی" مشخص شد، مدیران این شبکه قصد داشتند تعبیر خود از انقلاب اسلامی و انقلابی بودن را ارائه دهند.
افق به پشتوانه مالی اوج و پشتوانه سیاسی خاصی که داشت از همان اول برنامههایی پرخرج، خوشرنگ و لعاب و البته خط قرمزی خاص خود را تولید میکرد و به مرور تبدیل به به جزیرهای جدا در صدا و سیما شد، جزیرهای که البته گوشه چشمی به شبکههای پرمخاطب دیگر مثل شبکه سه داشت.
به جز حضور سازمان اوج پشت سر شبکه افق خط مشی این شبکه را میتوان از هیات اندیشه ورز آن نیز شناخت. علیرضا پناهیان استاد حوزه و دانشگاه و موسس مدرسه علمیه دارالحکمه تهران، نادر طالبزاده تهیهکننده، دبیر کنفرانس بینالمللی افق نو، دبیر جشنواره مردمی فیلم «عمار»، مجری برنامههای تلویزیونی و مستندساز و جواد رمضاننژاد مدیر سابق شبکههای افق و پنج سیما اعضای شناخته شده هیات اندیشه ورز این شبکه هستند.
علیرضا پناهیان روحانی تندرویی است که در تمام سالهای گذشته دشمنی غیرقابل کتمانی با اصلاحطلبان و دولت روحانی داشته و به تازگی نیز روی آنتن زنده ظریف را با ابوموسی اشعری مقایسه کرد. نادر طالبزاده نیز برنامهساز شناخته شدهای است که پای کسانی مثل حسن عباسی را برنامه راز خود به صدا و سیما باز کرد و باعث شهرت آنان شد.
شبکه افق یا ستاد انتخاباتی سعید جلیلی؟
حالا با نزدیک شدن به انتخابات مجلس شبکه افق به شکل جدیتری وارد نقد و شاید بشود گفت نقد دولت شده. برای این کار هم دو راه را انتخاب کرده، اول حمله به اصلاحطلبان و دوم حمله به وزارت امور خارجه.
به عنوان نمونه اخیر در یکی از برنامه های این شبکه یکی از مهمانان ادعا کرد که وزارت خارجه سفیرش در نیجریه را به علت حمایت از شیخ زکزاکی تغییر داد. حرفی که با واکنش وزارت خارجه رو به رو شد و روابط عمومی وزارت امور خارجه در پاسخ به آن گفت: ادعای تعجب آور یکی از میهمانان برنامه مبنی بر اینکه دولت جمهوری اسلامی ایران سفیر خود در نیجریه را به علت دفاع از مسلمانان نیجریه تغییر داده است، تکذیب و از طرح چنین ادعایی در این برنامه ابراز تأسف می کند.
یکشنبه شب نیز مرتضی رکنآبادی، در مصاحبه با شبکه افق گفت که تهران در توافقنامهای با ریاض قبول کرده است که ایرانیها مقصر این حادثه بودهاند. وی بدون ارائه جزئیات بیشتر گفت اسناد این توافقنامه را بهزودی منتشر خواهد کرد.
این حرف با واکنشهای متفاوتی رو به رو شد از جمله پدرام الوندی، دبیر خبر خبرگزاری ایرنا، در توئیتر خود نوشت که مذاکرات در این باره با عربستان سعودی در نهاد دیگری انجام شده است نه وزارت خارجه ایران.
خبرآنلاین نیز اطلاعاتی مشابه به دست آورده در خبر داد که در مذاکراتی که مدنظر فرد نامبرده است(حتی اگر مذاکره واقعیت داشته باشد)، وزارت خارجه نماینده نداشته و بعثه مقام معظم رهبری در حج، مسئول و مجری مذاکرات بوده است.
به نظر میرسد با این تفاسیر انگشت اتهامی که این بار از سوی شبکه افق به سمت وزارت خارجه نشانه رفته بود ناخواست بعثه مقام معظم رهبری را هدف گرفت.
به هر شکل این دو مورد تنها موارد حملات این شبکه به دولت و اصلاحطلبان نیست و آش مواضع رادیکال این شبکه و میدان دادنش به تندروها آن قدر شور شده است که صدای محمدرضا باهنر را نیز در برنامه زنده بلند میکند و او تلویحا مجری افق را تندرو خطاب میکند.
با نگاهی به ترکیب چهرههایی چون پناهیان، یامینپور، ثابتی، طالبزاده و دیگر برنامه سازان سیاسی و فرهنگی این شبکه ما حلقهای از هواداران جلیلی را مشاهده میکنیم که اسب را برای رساندن او به مجلس زین کردهاند، اسبی که احتمال زیادی دارد به مقصد نرسد، مثل اسب لیست انگلیسی که قرار بود مصباح یزدی و محمدی یزدی و جنتی را به خبرگان برساند، اما در نهایت با هزار زحمت تنها جنتی را به سلامت به مقصد رساند.