میکرو پلاستیک ها:
بیت های پلاستیکی کوچک که از طریق غذاهایی که می خوریم و نوشیدنی هایی که مصرف می کنیم، وارد بدن ما می شوند. طبق یک تحقیق، به طور میانگین بزرگسالان آمریکایی به طور ناآگاهانه و به طور متوسط 70000 بیت میکرو پلاستیک در سال مصرف می کنند. وعلم نشان می دهد که مواد شیمیایی موجود در این قطعه های اندازه کوچک این پتانسیل را دارند که می توانند سلامتی و وزن شما را دچار مشکل کنند.
در اینجا آنچه شما باید در مورد میکرو پلاستیک ها بدانید، به علاوه مراحل ساده ای که می توانید برای کاهش مصرف آنها بدانید، ارائه می شود.
میکرو پلاستیک دقیقا چیست؟
میکرو پلاستیک ها، ذرات پلاستیکی بسیار کوچک یا قطعاتی هستند که در اثر آلودگی در محیط ایجاد می شوند. (بعضی از آنها میکروسکوپی هستند، اما می توانند به اندازه یک دانه کنجد باشند).
میکرو پلاستیک می تواند قطعات متشکل از مواد پلاستیکی بزرگتر مانند بسته بندی کیسه های پلاستیکی یا الیاف پلی استر که به درستی از آنها جدا نشده است بشکنند، مانند یک ظرف غذایی پلاستیکی که در ساحل مانده است. گرانول های میکروپلاستیک می توانند از مواردی که در آب استفاده می شوند، مانند جسم های شناور پلاستیکی یا معلق رها شوند. آنها حتی می توانند از پاک کننده های ضد چربی، لایه بردارها یا مواد آرایشی دیگری باشند که در سینک شسته می شوند.
کارشناسان با اطمینان نمی دانند که چه مقدار میکرو پلاستیک وجود دارد، اما می دانند که مقدار آنها مقدار بسیار زیادی است. محققان تخمین زده اند که 27000 تن ذره پلاستیکی در اقیانوس ها شناور هستند و نمی توان تخمین زد که چقدر دیگر در زیر این سطح قرار دارند. صرف نظر از مقدار دقیق این میزان مواد پلاستیکی، در آنجا موجودات دریایی زیادی وجود دارند که بتوانند وسایل پلاستیکی زیادی را به وفور بخورند، و این یکی از راههای ورود آنها به غذای ما است. از آنجا که گیاهان نمی توانند هر ذره میکرو پلاستیک را از منبع آب فاضلاب فیلتر کنند، می تواند به آبی که ما می نوشیم نیز ختم شوند.
آیا میکرو پلاستیک ها شما را چاق می کند؟
شاید قبلاً با برخی از راه هایی که مواد شیمیایی موجود در پلاستیک ها می تواند بر سلامتی ما تأثیر بگذارد آشنا باشید، اما در اینجا می توان گفت: پلاستیک ها حاوی ترکیبی از مواد افزودنی مانند بیسفنول-A ، فتالات و فنول هستند که ممکن است باعث اختلال در غدد درون ریز شوند.
مختل کننده های غدد درون ریز می توانند هورمون هایی را که بدن در حال حاضر ایجاد می کند، تغیدچار مشکل کنند و به طور بالقوه عملکرد این هورمون ها را تغییر دهند .این عدم تعادل هورمون می تواند زمینه ساز مشکلات جدی مانند بیماری قلبی باشد.
برخی تحقیقات همچنین آن را به ناباروری در زنان پیوند داده اند. به نظر می رسد اخلالگرهای غدد درون ریز در ریزگردها می توانند خطر ابتلا به چاقی را نیز افزایش دهند. شواهد نشان می دهد که این مواد شیمیایی می توانند از جهات مختلفی در وزن تداخل ایجاد کنند، از جمله افزایش تعداد سلول های چربی بدن، افزایش اندازه سلول های چربی، برهم زدن هورمون هایی که گرسنگی و احساس سیری را تنظیم می کنند، تغییر حساسیت به انسولین، کند شدن متابولیسم و ترغیب بدن برای ذخیره کالری بیشتر می شوند. ریزگردها همچنین ممکن است با اختلال در باکتریهای موجود در روده که میکروبیوم است، روی خطر چاقی تأثیر بگذارند.
وقتی میکروبیوم در انسان اختلال ایجاد کند، منجر به بسیاری از بیماری ها از جمله دیابت نوع 2 و چاقی می شود. این ذرات می توانند در بحران فعلی چاقی نقش داشته باشند، اما مطالعات بیشتری لازم است تا با اطمینان برسیم.
با این وجود، با توجه به آنچه در مورد اثرات مواد شیمیایی پلاستیک بر سلامتی می دانیم، روشن شدن آن با گذشت زمان ایده خوبی نیست. اگرچه این تحقیقات در مراحل ابتدایی است، همه باید خوب توجه کنیم و در معرض این مواد بودن را به حداقل برسانیم.:
به طور متوسط، تغییر مصرف آب بطری به آب شیر باعث می شود مصرف میکروپلاستیک شما بیش از 100000 ذره در سال کاهش یابد.
علاوه بر این از مصرف آب و چای در لیوان های پلاستیکی خود داری کنید.
از گذاشتن نان داغ در کیسه های پلاستیکی صرف نظر کنید.
از خوردن غذا در ظرف های پلاستیکی خود داری کنید و یا غذا را در ظرف های گیاهی قرار دهید.
از خریدن مربا و ترشیجات در ظرف های پلاستیکی چشم پوشی کنید و مربا و ترشیجات در ظرف های شیشه ای را خریداری کنید.
