مصرف آهن به عنوان یکی از املاح مورد نیاز بدن

خیلی از افراد دچار بیماری کم خونی از مشکل خود خبر ندارند مگر این که کم خونی آن ها شدید شده و علامت دار شود. ممکن است فرد رنگ پریده یا کمی زردرنگ شود. زود خسته شود و نتواند فعالیت های جسمی سنگین انجام دهد. همچنین یک فرد دچار کم خونی ممکن است علائم زیر را هم داشته باشد:

تنگی نفس یا نفس های کوتاه و بریده

تپش قلب

سرد بودن اندام های انتهایی(دست و پاها)

تمایل به خوردن چیزهای عجیب مانند خاک و سفال و یخ

ناخن های شکننده یا قاشقی شکل

زخم در گوشه های دهان

زخم هایی روی زبان

در موارد شدید حتی اختلال بلع

بعضی از داروها با عملکرد آهن در بدن تداخل دارند. تداخلات دارویی آهن در بدن به چند صورت دیده می شود:

مصرف برخی از داروها باعث بروز کمبود آهن در بدن می شوند. لذا باید هنگام مصرف این داروها، از آهن بیشتری(به صورت مکمل یا از طریق غذاهای غنی از آهن) استفاده کرد. این داروها عبارتند از:

آسپیرین

کاپتوپریل

انالاپریل

کوئیناپریل

رامیپریل

رانیتیدین

فاموتیدین

سایمتیدین

دی پیریدامول

هالوپریدول

ناپروکسن

ایبوبروفن

هیدروکسید منیزیم

مواکسیپریل

نئومایسین

نیزاتیدین

بی‌کربنات سدیم

برخی دیگر از داروها با مصرف مکمل آهن(فروش سولفات) تداخل منفی ایجاد می کنند، یعنی موجب کاهش جذب مکمل آهن می شوند و یا مکمل آهن در جذب این داروها اختلال ایجاد می کند.

برخی از داروهای دیگر به صورت های دیگری بر آهن و مصرف مکمل اثر می گذارند:

ایندومتاسین: مصرف همزمان این دارو با مکمل آهن ممکن است در برخی افراد، موجب زخم و سوزش معده شود. بنابراین بهتر است همراه با غذا مصرف شود.

قرص های ضد بارداری: قرص های ضد بارداری میزان خونریزی زمان قاعدگی را کم می کنند و به ذخیره آهن در بدن کمک می کنند بنابراین با مصرف این داروها به میزان آهن کمتری نیاز می باشد و باید توجه داشت که اضافه بار آهن در بدن تجمع پیدا نکند.

هورمون های تیروئیدی

آهن در عملکرد آنزیم های تولید کننده هورمون های تیروئیدی نقش بسیار مهمی دارد و کمبود آهن موجب کاهش توانایی بدن برای ساخت هورمون های تیروئیدی می شود. در برخی موارد رژیم های غذایی که جهت کاهش وزن استفاده می شوند باعث کمبود دریافت آهن از موادغذایی می شوند.

در رژیم های کم کالری هم توانایی ساخت هورمون های تیروئیدی کاهش می یابد. از این رو برای افرادی که رژیم لاغری می گیرند، دوز مکمل آهن(۲۷میلی گرم در روز) برای حفظ مقدار طبیعی هورمون های تیروئیدی در بدن تجویز می شود.

مصرف مکمل آهن

بهترین زمان برای استفاده از این مکمل ها را می توان زمانی دانست که معده خالی باشد، چرا که هنگامی که معده خالی باشد بدن مقدار بسیار بیشتری آهن جذب خواهد کرد.

مکمل آهن در ساعات پایانی شب و قبل از خواب و پس از گذشت چند ساعت از مصرف آخرین وعده غذایی(شام) توصیه می شود.

پس به طور کلی مکمل آهن همراه با غذا با بلافاصله قبل و بعد از غذا نباید مصرف شود زیرا در این صورت با دیگر عناصر دو ظرفیتی مثل کلسیم، روی، مس و...برای جذب رقابت می کند و از جذب آن ها به صورت محسوسی کاسته می شود.مثلا اگر پس از مصرف ماست یا شیر بلافاصله مکمل آهن مصرف شود یا به همراه هم مصرف شوند، آهن در دستگاه گوارش با کلسیم موجود در لبنیات تداخل در جذب ایجاد می کند.

مواد غذایی حاوی ویتامین ث جذب آهن را شدیداً افزایش می دهند که از این دسته مرکبات خیلی موثر هستند.