محمّد بن زکریای رازی، یکی از پزشکان، فیلسوفان و شیمیدانان ایرانی است که به عنوان فردی که الکل و جوهر گوگرد (اسید سولفوریک) را کشف کرده، شناخته شده است.
جرج سارتن، پدر تاریخ علم، محمّدبن زکریای رازی را بزرگ ترین پزشک اسلام و قرون وسطی می دانست.
محمّدبن زکریای رازی نزد غربی ها به جالینوس عرب مشهور بود و علت آن هم نوشتن کتاب های خود به زبان عربی بود.
تاریخچه داروسازی
پیش از تاریخ مکتوب از زمانی که مواد دارویی تهیه و جمع آوری می شد علم داروسازی آغاز شد و پس از آن به دلیل که بیماری های مختلفی بروز پیدا کرد داروهای متفاوتی کشف و تولید شد. پس از آن بود که حدود سه هزار سال پیش از میلاد مسیح لوح و آثار دارو پزشکی کشف شد اما نخستین افرادی که دارو را می شناختند ایرانیان بودند.
CLAUDIUS GALEN که ایرانی ها جالینوس می گویند در سال ۱۳۱میلادی به دنیا آمد که ۴۰۰اثر تألیفی داشت. جالینوس مواد را با یکدیگر ترکیب می کرد و فرآورده های دارویی به وجود می آورد و به بیمارانی که نیاز داشتند تجویز می کرد به همین خاطر امروزه داروهایی که به صورت ترکیبی تهیه می شوند را داروهای جالینوسی می گویند و علت آن هم احترام به جالینوس است.
مدرسه دارالفنون در سال ۱۲۲۹شمسی تأسیس شد و علت آن هم پیشرفت کردن علوم بود که امیرکبیر اقدام به انجام این کار کرد. در مدرسه دارالفنون از یک معلم داروساز ایتالیایی برای گروه پزشکی استفاده شد و در سال ۱۳۰۱مدرسه ای تحت عنوان مدرسه دواسازی تأسیس شد و از سال ۱۳۱۱دوره پنج ساله داروسازی به وجود آمد که دانشجویان باید علاوه بر ساعاتی که مشغول به تحصیل هستند باید مشغول به فعالیت در یکی از داروخانه هایی شوند که تحت نظر یک داروساز مجرب و معروف است.
مدرسه دواسازی از سال ۱۳۱۳با تأسیس دانشگاه تهران به دانشکده تبدیل شد. نخستین داروخانه سبک جدید در ایران توسط یکی از معلم های داروسازی مدرسه دارالفنون به نام شوربن آلمانی در خیابان ناصر خسرو تأسیس شد.
دکتر هوشنگ نظامی از نخستین افراد ایرانی بود که داروخانه نظامی را در کشور تأسیس کرد.
