داستان سعید ملایی و باخت‌های اجباری ورزشکاران ایران به اسرائیل؛ باخت‌هایی به سود اسرائیل

سلام نو – سرویس سیاسی: شب گذشته برای سومین بار پی در پی نام سعید ملایی قهرمان جودوی ایران تیتر اخبار شد، اما این بار نه به خاطر باخت عمدی برای رو به رو نشدن با ورزشکار اسرائیلی بلکه به خاطر شایعه پناهندگی و حضور به عنوان ورزشکار پناهنده در تیم پناهندگان که زیر نظر کمیته بین‌المللی المپیک است.

ماریوس ویزر، رییس فدراسیون جهانی جودو، شب گذشته در مصاحبه با نشریه آساهی ژاپن، مدعی شد: «مولایی تحت فشار بازی را باخته و حتی خانواده اش تحت فشار بوده اند. سعید مولایی که در حال حاضر در آلمان است، از فدراسیون جهانی جودو درخواست کمک کرده و می خواهد پناهنده شود. فدراسیون جهانی جودو هم در تیمی به عنوان تیم پناهندگان، سعید مولایی را به المپیک ۲۰۲۰ خواهد فرستاد.»

اما سعید ملایی چطور از ژاپن به آلمان رفت و چگونه دوبار در یک دوره رقابت احتمال رو به رو شدن با حریف اسرائیل نصیبش شد؟  مجید زارعیان، سرمربی تیم ملی با مشکوک دانستن این ماجرا گفت:«از مبارزه سوم به بعد ملایی با مامور امنیتی ویزر(رئیس فدراسیون جهانی جودو) به روی تاتامی می رفت، آنها اجازه نمی دادند حتی من برای کوچ در کنار ورزشکارمان باشم. برنامه هایی از پیش تعیین شده بود که جودوکار ایران و رژیم اشغالگر قدس باهم مبارزه کنند، موضوع را کاملا سیاسی کرده بودند، اما باخت ملایی به بلژیک که با تمام وجود در مقابلش ظاهر شد و به زعم کارشناسان تمام تلاشش را برای برد کرد همه معادلات فدراسیون جهانی را به هم ریخت.»

او در ادامه با اشاره به شرایطی که ملایی‌ را ژاپن به آلمان رساند گفت: «بعد از پایان مسابقات با مامور امنیتی و با یک ون بهمراه سعید آمدند هتل، ملایی را بدون اجازه من جابه جا کردند که این کار کاملا غیرقانونی بود او برای برگشت به ایران بلیط داشت، اما ماموران امنیتی نگذاشتند همراه من بیاید و بلیط آلمان برایش تهیه کرده بودند.»

اسرائیل سنگ در کفش قهرمانان ایران

اما سعید ملایی اولین قربانی دردسرهای ورزش ایران با اسرائیل نیست و لیست ورزشکارانی که به خاطر رو به رو نشدن با اسرائیل مصدومیت و باخت اجباری را به جان خریدند بسیار بلند است و حتی انتقادات را هم در پی داشت.

پاییز گذشته علیرضا کریمی قهرمان کشتی ایران، در مسابقات کشتی زیر ۲۳ سال جهان در لهستان در حالی که از حریف روس جلو بود، به دستور مربی‌اش باخت تا از مدال محروم بماند و حاشیه‌ها درباره رو به رو شدن با اسرائیل در ورزش اوج بگیرد. باخت کریمی با هشتگ #باید_ببازی ترند شد و انتقادات به رویه موجود در ورزش اوج گرفت.

در زمستان همان سال رسول خادم رییس وقت فدارسیون کشتی با انتقاد از رویه موجود خطاب به خبرنگاران گفت که اگر سیاست ایران به رسمیت نشناختن اسرائیل و روبرو نشدن با ورزشکاران آن است، "پس پنهانی به حریف پیشین باختن و برای تهیه گواهی بیماری یا ضرب‌خوردگی، به درمانگاه‌ها و پزشکان در خارج از کشور مراجعه کردن چه معنایی دارد؟"

خادم با اشاره با باخت‌ها و مصدومیت‌های پی در پی کشتی‌گیران در مسابقات مختلف گفت که بعد از باخت علیرضا کریمی"دیگر نمی‌توانیم گواهی پزشک تهیه کنیم. دیگر نمی‌توانیم به حریف پیشین ببازیم. باید با رفتاری صادقانه، در مواجهه با حریف رژیم اشغالگر قدس (اسرائیل)، براساس سیاست‌های ابلاغی کشورمان، رسما از رویارویی با آنها خودداری ورزیم و صادقانه تبعات ناشی از آن را بپذیریم."

در پی این اتفاق علیرضا کریمی شش ماه و مربی او حمیدرضا جمشیدی به مدت دو سال از حضور در میادین کشتی محروم شدند تا نخستین برخورد جدی با ورزش ایران در این حوزه صورت بگیرد.

همین چند روز پیش نیز محمد محمدی بریمانلو، دارنده نشان برنز دنیا در رشته جودو، به دلیل جلوگیری از اعزامش به رقابت‌های جهانی برای رو به رو نشدن با حریف اسرائیل از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد و در اینستاگرامش نوشت: «به امید روزی که قلب‌هایمان واقعاً برای ورزش ایران بتپد.» البته این ادعا توسط فدراسیون جودو تکذیب شد و دلیل عدم اعزام بریمانلو آماده نشدن روادید عنوان شد.

مصطفی هاشمی‌طبا در پاسخ به پرسش‌های سلام نو درباره سیاست‌های موجود در ورزش درباره تقابل با اسرائیل گفت که حرفی در این باره ندارد و "سیاست‌ها فعلا چنین است." ورزشکاران ایران در طول دو دهه گذشته با مسابقه ندادن با اسرائیل به خاطر همبستگی با فسلطین و به رسمیت نشناختن رژیم صهیونیستی، سالانه بین دو تا سه مدال را به اسرائیل تقدیم کرده‌‎اند، آن هم در حالی که ورزشکاران فلسطینی با اسرائیلی‌ها رقابت می‌کنند. سوال این است که این چه همبستگی‌ای است که خود فلسطینی‌ها به آن قائل نیستند و این چه تعارض با اسرائیل است که هر چه بیشتر پرچم این کشور را در میادین مختلف برافراشته می‌کند؟

جدول باخت‌های اجباری ایران به خاطر رو به رو نشدن با اسرائیل

منبع جدول: ایسنا