«ولله بسته شدن سایت‌های دانلود فیلم به من مربوط نیست. دادستانی به ارائه‌دهندگان خدمات میزبانی وب دستور داده، این وسط من هیچ کاره‌ام! فردا همه اینها سرورهاشون رو از ایران میبرند بیرون و راه میندازند، دوباره بازار مافیای فیلترشکن رونق میگیره، خیلی از کشورها با مشکل عدم رعایت کپی رایت مواجهند و شیوه‌های بهتری برای مدیریت این مشکل دارند.» این محتوای دو توییت وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در واکنش به حجم عظیمی از حملات افکارعمومی به او و همچنین دو وی او دی نماوا و فیلیمو در فضای مجازی است.
محمدجواد آذری جهرمی همچون شرکت‌های ارائه کننده اینترنت از این اتفاق خشنود نیست. سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی و محتواهایی از این جنس به سرعت حجم مصرف کننده را می‌خورد و با توجه به آنکه سرورهای این وب‌سایت‌ها در ایران بود، برای وزارت ارتباطات هزینه ترافیک بین المللی نیز نداشت و کل درآمد آن در جیب وزارت ارتباطات و اف اس پی‌ها می‌رفت. از دو روز پیش ماجرا تغییر کرد و به یک باره همه وب‌سایت‌های اصلی دانلود فیلم که برخی از آنها بازدید میلیونی داشتند، از کار افتادند؛ اتفاقی که بر اساس دستور قضایی رخ داده است.
بر اساس این دستور شرکت‌های ارائه دهنده خدمات میزبانی یا همان FCPها بر اساس قانون مکلف هستند که از ارائه سرویس نسبت به سایت‌های دانلود فیلم و موسیقی و همچنین هر وب‌سایت دیگری که فیلتر هستند، خودداری کنند. با این حال، وب‌سایت‌هایی که مشمول این قانون شده‌اند، فیلیمو و نماوا را به عنوان دارندگان سهم عمده از بازار VOD متهم به نقش داشتن در این فرآینده نموده‌اند؛ اتهامی که از سوی هر دو این سامانه‌ها رد شد اما باعث نشد تا موجی از حملات به این دو سرویس دهنده در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی توییتر و اینستاگرام شکل نگیرد.
کاربران عصبانی که فیلم‌ها و سریال‌های روز دنیا را بدون سانسور از این وب‌سایت‌ها دانلود می‌کردند، اکنون به دنبال تسویه حساب با عاملانش بودند و از آنجا که وب‌سایت‌های قربانی، انگشت اتهام را به سوی فیلمیو و نماوا گرفته بودند، برای این کاربران اتهام مسموع بود و نه پاسخ متهمین. موجی از نوشته‌های کاربران در فضای مجازی شکل گرفت و در بخشی از این موج به سرویس‌های مشابه که این VODها سریال و فیلم‌های تحت مالکیت‌شان را پخش می‌کنند، اطلاع دادند که این سرویس‌ها بدون خرید کپی رایت آثار اقدام به پخش آنها در وب‌سایت‌هایشان و کسب درآمد می‌کنند.
کاربران با این استدلال دست به چنین عملی زدند که اگر عمل وب‌سایت‌های دانلود غیرقانونی است، بنابراین پخش همین فیلم‌ها و سریال‌ها بدون خرید کپی رایت آن از سوی وی او دی‌های مجوزدارِ داخلی نیز اقدامی خلاف قانون است. البته ایران به توافق‌نامه‌های بین المللی کپی رایت نپیوسته و این قانون در ایران مسموع نیست اما دست‌کم به لحاظ اخلاقی جای بحث وجود داشت و همین مسئله منجر به تداوم تحرکات مخالفان عصبانی شد؛ به گونه‌ای که شدت نقدها نسبت به این سرویس‌ها یک رویداد منحصر به فرد محسوب می‌شد و البته با توجه به شمار مخاطبان وب‌سایت‌های مسدود شده، دور از انتظار نبود.
این تحرکات در نهایت واکنش یکی از سرویس‌های بین المللی مواجه شد و نتفلیکس یکی از قدرتمندترین VODها در حساب اینستاگرام خود نوشت: «ظاهرا، نماوا از من دزدی می‌کند...» نوشته‌ای که با تصویری از مرد مورچه‌ای همراه شده بود که از قضا کاراکترش به عنوان یک دزد معرفی می‌شود. نتفلیکس برای شوخی با کپی‌رایت، نام انگلیسی «مرد مورچه‌ای» را تغییر داده، به گونه‌ای که «مرد عمه‌ای» معنی می‌دهد! این اتفاق در واقع باعث شد نقض کپی رایت در ایران و عدم پیوستن به این قوانین توسط نتفلیکس جهانی شود!
همچنین علی مصلح، پژوهشگر در توئیتر خود در این رابطه نوشت: خبر (یا شایعه) مسدود شدن سرور سایت‌های دانلود فیلم خارجی با شکایت نماوا باعث شده مردم عصبانی هجوم ببرن به صفحه‌های اینستاگرام نماوا و #فیلیمو و ریپورت‌شون کنن. هردو صفحه‌هاشون رو پرایوت کردن. احتمالا باید صدها میلیون تومان خرج تبلیغات کنن برای بازسازی اعتبار از دست رفته است.
