چگونه احساسات پسران را پرورش دهیم؟

●        بیان احساسات پسران را تشویق کنید

پسران نیز همانند دختران دارای عواطف و احساسات هستند ولی کمتر آن را بروز می­دهند. با پسرتان طوری رفتار کنید که تمام احساسات خود اعم از خوشحالی، اظطراب، عصبانیت یا غم و اندوه را نشان دهد.

●        از پسران حمایت کنید

این امر به والدین کمک می­کند تا بدانند پسران در هنگام رشد با چه مشکلاتی روبرو هستند. اغلب اوقات بزرگسالان بر اساس مفاهیم از پیش تصور شده خود، در مورد پسران قضاوت می­کنند و از نیازهای اساسی فرزندان خود برای برقراری ارتباط آگاه نیستند.

معمولاً پسران به گونه­ای بزرگ می شوند که احساسات خود را نادیده می­گیرند یا حداقل آن را مخفی می کنند. اما این کار فقط مانع از این می شود که بتوانند ارتباط موثری  با دیگران داشته باشند. ما اغلب پسران را تحت فشار قرار می دهیم تا آن­ها را به یک ایده آل فرهنگی برسانیم. یک مرد واقعی که احساسات خود را بروز نمی دهد و آسیب ناپذیر است، اما با این کار نیازهای اجتماعی آن­ها را نادیده می گیریم و آن­ها را تبدیل به انسانی بیمار، غمناک، رنجور و بی ثبات می کنیم.

اما امروزه از ما به عنوان والدین و جامعه می خواهند که پسران را متفاوت پرورش دهیم تا بتوانند به روش­های مثبت و سالم رشد کنند.

عواقب منزوی شدن پسران

اگرچه بسیاری از بحث های فرهنگی فعلی، رنج دختران و زنان در جامعه را نشان می دهند که البته مسئله ی  مهمی نیز است، اما مردان هم از این تفکر نادرست که نباید احساسات خود را بروز دهند، به انزوا کشیده می شوند، رنج می برند.

به عنوان مثال، پسران به طور کلی با آمادگی اجتماعی و رفتاری کمتری وارد مدرسه می شوند و مدت زمان بیشتری طول می کشد تا با محیط مدرسه سازگار شوند و این مسائل باعث می شود یادگیری برای آن­ها دشوارتر از دختران باشد.

اگر پسرها در مدرسه رفتار نادرستی انجام دهند، برایشان مجازات های سختگیرانه تری نسبت به دختران انجام می گیرد و این امر باعث می شود که تمایلی به مدرسه رفتن نداشته باشند.

مردانی که به کلیشه های مردانه پایبند هستند، هرچه بزرگ تر می شوند، شکست و بدبیاری های مختلفی در زندگی آن­ها رخ می­دهد و به احتمال زیاد دچار افسردگی و خودکشی می­شوند و مشکلات برقراری ارتباط دارند.

برای بهبود این اوضاع چه کاری می توان انجام داد؟ احتمالاً کار ساده ای نخواهد بود، زیرا تغییر یک شبه نقش های جنسیتی پذیرفته شده سخت است.

با بزرگ شدن پسران، از آن­ها خواسته می شود که از دوستان و همجنسان خود فاصله بگیرند و در صورت عدم رعایت، آن­ها همجنسگرا تلقی می شوند. این الگوی تربیتی پسرانه از نسل­های قبل باقی مانده و تغییر آن سخت است. فشارهای اجتماعی برای تغییر این الگوی تربیتی نادیده گرفته می­شود و صدماتی که وارد می کند غیرقابل توصیف است.

پسرانمان را چگونه تربیت کنیم؟

محققان راهکارهایی ارائه داده اند که به والدین کمک می کنند تا پسران مهربان و دلسوزی تربیت کنند. بخش عمده ای از مشاوره ها در مورد ایجاد روابط نزدیک تر با پسران است، زیرا به آن­ها در رشد استقلال و انسانیت کمک می کند.

●        پسران را با عشق پرورش دهید

هیچ دلیلی وجود ندارد که پسران را در سنین جوانی از آغوش مادرشان دور کنید تا به نوعی آن­ها را سفت و سخت کنید. آن­ها هر زمان که آمادگی داشته باشند به سمت مستقل شدن حرکت می کنند و تلاش برای دور نگه داشتن آن­ها از عشق و محبت، اشتباه است.

●        با علاقه به صحبت های پسرتان گوش فرا دهید

والدین و معلمان باید به پسرها در ایجاد همسویی با ارزش ها، اهداف و رفتارهایشان کمک کنند.

معلم یا والدینی که واقعاً با دقت و پشتکار به حرف­های پسران گوش­ فرا می­دهند و عکس العمل نشان می­دهند، می توانند به آن­ها کمک کنند تا بفهمند واقعاً چه کسانی هستند و اهداف خود را دنبال کنند.