خودشیفتگان ممکن است شرکای خوبی نباشند اما احتمالاً از شما خوشحال تر هستند. اگر شما خودشیفته هستید، به شدت اعتقاد دارید که از هرکس دیگری بهتر هستید و لیاقت پاداش دارید. این عقده باعث می شود که خودشیفتگان از نظر روحی سخت تر باشند و به آنها کمک می کند تا احساس ناامیدی نکنند و زندگی شادتری داشته باشند. اگرچه همه ابعاد خودشیفتگی خوب نیست ولی جنبه های خاصی می تواند منجر به نتایج مثبتی شود که نباید به عنوان خوب یا بد مشاهده شود بلکه به عنوان محصول تکامل وبیانگر ماهیت انسانی است که بسته به متن ممکن است مفید یا مضر باشد.
محققان دانشگاه کوئین در حال حاضر در حال بررسی این موضوع هستند که چرا خودشیفتگان یا افرادی که از اهمیت و عدم احساس همدلی برای دیگران برخوردار هستند علی رغم وجود منفی آنها به طور فزاینده ای دیده می شوند و در جوامع مدرن، در حال رشد هستند. این مطالعه در حال انجام است اما تاکنون محققان دریافتند که میزان خوشبختی افراد خودشیفته نسبت به افراد غیر خود شیفته بالاتر بوده است.
امروزه افراد بیشتری رفتارهای خودشیفتگی را نشان می دهند حتی اگر اختلال شخصیت خودشیفتگی نداشته باشند که استفاده از رسانه های اجتماعی نقش زیادی در این ماجرا دارد. خود شیفتگان در حرفه و زندگی اجتماعی خود موفق تر از افراد غیر خودشیفته هستند.
خود شیفتگان انواع نقد را حملات شخصی می دانند، زیرا خود را برتر از دیگران می دانند. از دیگران استفاده می کنند تا آنچه را که می خواهند به دست بیاورند و زمانی که همه چیز به شکلی که آنها دوست دارند خودش را نشان نمی دهد ناراحت می شوند. هر خودشیفتگی به طور یکسان ظاهر نمی شود و درجات مختلفی از اختلال شخصیت وجود دارد. بعضی از افراد ممکن است تمایلاتی مانند متکبر بودن یا انحصار هر گفتگو ازخود نشان دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است دارای اختلال شخصیت کاملاً خودشیفتگی باشند. این مسئله فقط یک درصد از جمعیت عمومی که بیشتر مردان را تحت تاثیر قرار می دهد را تشکیل می دهد.
کارشناسان به طور دقیق نمی دانند که چه عواملی باعث ایجاد این اختلال می شود اما معتقد هستند که این ارتباط با ژنتیک شخص و محیطی که در آن رشد کرده است و عملکرد مغز آنها بستگی دارد. معمولاً رفتارهای خودشیفتگی در سالهای نوجوانی فرد شروع می شود و می تواند ناشی از دریافت تعریف و تمجید یا انتقاد بیش از حد از طرف والدین در مدت زمان طولانی باشد. چنین اعمال و کلماتی می تواند نگاه نوجوان به واقعیت را تیره و تار کند.
خودشیفتگان ممکن است نسبت به اهمیت خودشان و عدم وجود شرم، توهمات گرانباری داشته باشند. اما روانشناسان می گویند که آنها از افراد دیگر شادتر هستند. چنین افرادی ممکن است دیگران را عصبانی کنند اما خودشان کمتر دچار استرس و افسردگی می شوند. خودشیفتگان به احتمال زیاد درگیر رفتارهای مخاطره آمیز هستند و نگاه برتر غیرواقعی نسبت به خود دارند، بیش از حد اعتماد به نفس دارند، همدلی کمی نسبت به دیگران دارند و شرم و گناه کمتری نسبت به دیگران حس می کنند.
عایق بندی خودشیفتگان
خودشیفتگی چه در رسانه های اجتماعی و چه در سیاست رو به افزایش است. خود شیفتگی یکی از صفات تاریک است که توسط روانشناسان در کنار روانپزشکی، ماکیاولیسم و سادیسم شناخته شده است. با تحقیقاتی که روی 700 فرد بالغ انجام شد نشان داد که خودشیفتگی اگرچه ممکن است برای جامعه بد باشد اما برای خودشیفتگان سودمند است. آنها ممکن است دیگران را زیر پا بگذارند و اثری از آسیب های عاطفی را در اطراف خود به جا بگذارند ولی از احساس بد نسبت به خودشان عایق بندی شده اند.
